헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́7́17́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 17)

ἐσ ἅπαν δὲ ἀσθενείασ τότε μάλιστα κατῆλθεν ἡ Ἑλλάσ, λυμανθεῖσα κατὰ μέρη καὶ διαπορθηθεῖσα ἐξ ἀρχῆσ ὑπὸ τοῦ δαίμονοσ. Ἄργοσ μέν, ἐσ πλεῖστον ἀφικομένην δυνάμεωσ πόλιν ἐπὶ τῶν καλουμένων ἡρώων, ὁμοῦ τῇ μεταβολῇ τῇ ἐσ Δωριέασ ἐπέλιπε τὸ ἐκ τῆσ τύχησ εὐμενέσ· τὸ δὲ ἔθνοσ τὸ Ἀττικόν, ἀπὸ τοῦ Πελοποννησίων πολέμου καὶ νόσου τῆσ λοιμώδουσ ἀνενεγκόν τε καὶ αὖθισ ἀνανηξάμενον, ἔτεσιν ἔμελλεν οὐ πολλοῖσ ὕστερον ἡ Μακεδόνων ἀκμὴ καθαιρήσειν·

κατέσκηψε δὲ ἐκ Μακεδονίασ καὶ ἐσ τὰσ Βοιωτίασ Θήβασ τὸ Ἀλεξάνδρου μήνιμα.

Λακεδαιμονίοισ δὲ Ἐπαμινώνδασ ὁ Θηβαῖοσ καὶ αὖθισ ὁ Ἀχαιῶν πόλεμοσ ἐγένετο· ὅτε δὲ καὶ μόγισ, ἅτε ἐκ δένδρου λελωβημένου καὶ αὐού τὰ πλείονα, ἀνεβλάστησεν ἐκ τῆσ Ἑλλάδοσ τὸ Ἀχαϊκόν, καὶ αὐτὸ ἡ κακία τῶν στρατηγησάντων ἐκόλουσεν ἔτι αὐξανόμενον. χρόνῳ δὲ ὕστερον ἐσ Νέρωνα ἡ βασιλεία περιῆλθεν ἡ Ῥωμαίων, καὶ ἐλεύθερον ὁ Νέρων ἀφίησιν ἁπάντων, ἀλλαγὴν πρὸσ δῆμον ποιησάμενοσ τὸν Ῥωμαίων·

Σαρδὼ γὰρ τὴν νῆσον ἐσ τὰ μάλιστα εὐδαίμονα ἀντὶ Ἑλλάδοσ σφίσιν ἀντέδωκεν. ἀπιδόντι οὖν ἐσ τοῦτό μοι τοῦ Νέρωνοσ τὸ ἔργον ὀρθότατα εἰρηκέναι Πλάτων ἐφαίνετο ὁ Ἀρίστωνοσ, ὁπόσα ἀδικήματα μεγέθει καὶ τολμήματί ἐστιν ὑπερηρκότα, οὐ τῶν ἐπιτυχόντων εἶναι ταῦτα ἀνθρώπων, ψυχῆσ δὲ γενναίασ ὑπὸ ἀτόπου παιδείασ διεφθαρμένησ. οὐ μὴν Ἕλλησί γε ἐξεγένετο ὄνασθαι τοῦ δώρου·

Οὐεσπασιανοῦ γὰρ μετὰ Νέρωνα ἄρξαντοσ ἐσ ἐμφύλιον στάσιν προήχθησαν, καὶ σφᾶσ ὑποτελεῖσ τε αὖθισ ὁ Οὐεσπασιανὸσ εἶναι φόρων καὶ ἀκούειν ἐκέλευσεν ἡγεμόνοσ, ἀπομεμαθηκέναι φήσασ τὴν ἐλευθερίαν τὸ Ἑλληνικόν. τάδε μὲν οὕτω συμβάντα εὑρ́ισκον·

Ἀχαιοῖσ δὲ ὁρ́οι καὶ Ἠλείοισ τῆσ χώρασ ποταμόσ τε Λάρισοσ καὶ Ἀθηνᾶσ ἐπὶ τῷ ποταμῷ ναόσ ἐστι Λαρισαίασ, καὶ Ἀχαιῶν πόλισ Δύμη σταδίουσ ὅσον τε τριάκοντα ἀπέχει τοῦ Λαρίσου. ταύτην Φίλιπποσ ὁ Δημητρίου πολεμῶν μόνην τῶν Ἀχαϊκῶν ἔσχεν ὑπήκοον, καὶ ἐπὶ τῇ αἰτίᾳ ταύτῃ Σουλπίκιοσ, ἡγεμὼν καὶ οὗτοσ Ῥωμαίων, ἐπέτρεψε τῇ στρατιᾷ διαρπάσαι τὴν Δύμην·

Αὔγουστοσ δὲ ὕστερον καὶ προσένειμεν αὐτὴν Πατρεῦσιν. ἐκαλεῖτο δὲ τὰ μὲν ἀρχαιότερα Πάλεια·

ἐχόντων δὲ ἔτι Ιὤνων ὄνομά οἱ μετέθεντο <τὸ> ἐφ’ ἡμῶν, σαφῶσ δὲ οὐκ οἶδα εἴτε ἀπὸ γυναικὸσ ἐπιχωρίασ Δύμησ εἴτε ἀπὸ Δύμαντοσ τοῦ Αἰγιμίου. ὑπὸ δὲ τοῦ ἐλεγείου τοῦ Ὀλυμπίασιν ἐπὶ τῇ εἰκόνι τῇ Οἰβώτα οὐ προαχθείη <ἄν> τισ ἐσ ἀλογίαν. Οἰβώτᾳ γὰρ ἀνδρὶ Δυμαίῳ, σταδίου μὲν ἀνελομένῳ νίκην Ὀλυμπιάδι ἕκτῃ, εἰκόνοσ δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ περὶ τὴν ὀγδοηκοστὴν Ὀλυμπιάδα κατὰ μάντευμα ἐκ Δελφῶν ἀξιωθέντι, ἐπίγραμμά ἐστιν ἐπ’ αὐτῷ λέγον· Οἰνία Οἰβώτασ στάδιον νικῶν ὅδ’ Ἁχαιὸσπατρίδα Πάλειαν θῆκ’ ὀνομαστοτέραν.

τοῦτο οὖν οὐκ ἄν τινι ἀλογίαν παραστήσειεν, εἰ Πάλειαν ἀλλὰ μὴ Δύμην τὸ ἐπίγραμμα καλεῖ τὴν πόλιν· τὰ γὰρ ἀρχαιότερα ὀνόματα ἐσ ποίησιν ἐπάγεσθαι τῶν ὑστέρων καθεστηκόσ ἐστιν Ἕλλησι, καὶ Ἀμφιάραόν τε καὶ Ἄδραστον Φορωνείδασ καὶ Ἐρεχθείδην ἐπονομάζουσι τὸν Θησέα. ὀλίγον δὲ πρὸ τοῦ ἄστεώσ ἐστι τοῦ Δυμαίων ἐν δεξιᾷ τῆσ ὁδοῦ τάφοσ Σωστράτου·

μειράκιον δὲ ἦν τῶν ἐπιχωρίων, γενέσθαι δὲ Ἡρακλέουσ ἐρώμενόν φασιν αὐτόν, καὶ ‐ ἀποθανεῖν γὰρ τὸν Σώστρατον Ἡρακλέουσ ἔτι ὄντοσ μετὰ ἀνθρώπων ‐ οὕτωσ οἱ τὸν Ἡρακλέα τό τε μνῆμα αὐτὸν εἶναι τὸν ποιήσαντα καὶ ἀπαρχὰσ ἀπὸ τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ τριχῶν δοῦναι. ἐπίθημα δὲ καὶ ἐσ ἐμὲ ἔτι στήλη τε ἦν ἐπὶ τοῦ χώματοσ καὶ Ἡρακλῆσ ἐπειργασμένοσ·

ἐλέγετο δὲ ὡσ οἱ ἐπιχώριοι καὶ ἐναγίζουσι τῷ Σωστράτῳ. Δυμαίοισ δὲ ἔστι μὲν Ἀθηνᾶσ ναὸσ καὶ ἄγαλμα ἐσ τὰ μάλιστα ἀρχαῖον, ἔστι δὲ καὶ ἄλλο ἱερόν σφισι Δινδυμήνῃ μητρὶ καὶ Ἄττῃ πεποιημένον.

Ἄττησ δὲ ὅστισ ἦν, οὐδὲν οἱο͂́σ τε ἦν ἀπόρρητον ἐσ αὐτὸν ἐξευρεῖν, ἀλλὰ Ἑρμησιάνακτι μὲν τῷ τὰ ἐλεγεῖα γράψαντι πεποιημένα ἐστὶν ὡσ υἱόσ τε ἦν Καλαοῦ Φρυγὸσ καὶ ὡσ οὐ τεκνοποιὸσ ὑπὸ τῆσ μητρὸσ τεχθείη· ἐπεὶ δὲ ηὔξητο, μετῴκησεν ἐσ Λυδίαν τῷ Ἑρμησιάνακτοσ λόγῳ καὶ Λυδοῖσ ὄργια ἐτέλει Μητρόσ, ἐσ τοσοῦτο ἥκων παρ’ αὐτῇ τιμῆσ ὡσ Δία αὐτῇ νεμεσήσαντα ὗν ἐπὶ τὰ ἔργα ἐπιπέμψαι τῶν Λυδῶν. ἐνταῦθα ἄλλοι τε τῶν Λυδῶν καὶ αὐτὸσ Ἄττησ ἀπέθανεν ὑπὸ τοῦ ὑόσ·

καί τι ἑπόμενον τούτοισ Γαλατῶν δρῶσιν οἱ Πεσσινοῦντα ἔχοντεσ, ὑῶν οὐχ ἁπτόμενοι. νομίζουσί γε μὴν οὐχ οὕτω τὰ ἐσ τὸν Ἄττην, ἀλλὰ ἐπιχώριόσ ἐστιν ἄλλοσ σφίσιν ἐσ αὐτὸν λόγοσ, Δία ὑπνωμένον ἀφεῖναι σπέρμα ἐσ γῆν, τὴν δὲ ἀνὰ χρόνον ἀνεῖναι δαίμονα διπλᾶ ἔχοντα αἰδοῖα, τὰ μὲν ἀνδρόσ, τὰ δὲ αὐτῶν γυναικόσ· ὄνομα δὲ Ἄγδιστιν αὐτῷ τίθενται. δείσαντεσ τὰ αἰδοῖά οἱ τὰ ἀνδρὸσ ἀποκόπτουσιν.

ὡσ δὲ ἀπ’ αὐτῶν ἀναφῦσα ἀμυγδαλῆ εἶχεν ὡραῖον τὸν καρπόν, θυγατέρα τοῦ Σαγγαρίου ποταμοῦ λαβεῖν φασι τοῦ καρποῦ·

ἐσθεμένησ δὲ ἐσ τὸν κόλπον καρπὸσ μὲν ἐκεῖνοσ ἦν αὐτίκα ἀφανήσ, αὐτὴ δὲ ἐκύει· τεκούσησ δὲ τράγοσ περιεῖπε τὸν παῖδα ἐκκείμενον. ὡσ δὲ αὐξανομένῳ κάλλουσ οἱ μετῆν πλέον ἢ κατὰ εἶδοσ ἀνθρώπου, ἐνταῦθα τοῦ παιδὸσ ἔρωσ ἔσχεν Ἄγδιστιν. αὐξηθέντα δὲ Ἄττην ἀποστέλλουσιν ἐσ Πεσσινοῦντα οἱ προσήκοντεσ συνοικήσοντα τοῦ βασιλέωσ θυγατρί· ὑμέναιοσ δὲ ᾔδετο καὶ Ἄγδιστισ ἐφίσταται καὶ τὰ αἰδοῖα ἀπέκοψε μανεὶσ ὁ Ἄττησ, ἀπέκοψε δὲ καὶ ὁ τὴν θυγατέρα αὐτῷ διδούσ·

Ἄγδιστιν δὲ μετάνοια ἔσχεν οἱᾶ Ἄττην ἔδρασε, καί οἱ παρὰ Διὸσ εὑρ́ετο μήτε σήπεσθαί τι Ἄττῃ τοῦ σώματοσ μήτε τήκεσθαι. τάδε μὲν ἐσ Ἄττην τὰ γνωριμώτατα· ἐν δὲ τῇ χώρᾳ τῇ Δυμαίᾳ καὶ τοῦ δρομέωσ Οἰβώτα <τάφοσ ἐστί·

τούτῳ τῷ Οἰβώτα> νικήσαντι Ὀλύμπια Ἀχαιῶν πρώτῳ γέρασ οὐδὲν ἐξαίρετον παρ’ αὐτῶν ἐγένετο εὑρ́ασθαι· καὶ ἐπὶ τούτῳ κατάρασ ὁ Οἰβώτασ ἐποιήσατο μηδενὶ Ὀλυμπικὴν νίκην ἔτι Ἀχαιῶν γενέσθαι. καὶ ‐ ἦν γάρ τισ θεῶν ᾧ τοῦ Οἰβώτα τελεῖσθαι τὰσ κατάρασ οὐκ ἀμελὲσ ἦν ‐ διδάσκονταί ποτε οἱ Ἀχαιοὶ καθ’ ἥντινα αἰτίαν στεφάνου τοῦ Ὀλυμπίασιν ἡμάρτανον, διδάσκονται δὲ ἀποστείλαντεσ ἐσ Δελφούσ· οὕτω καὶ ἄλλα ἐσ τιμήν σφισι τοῦ Οἰβώτα ποιήσασι καὶ τὴν εἰκόνα ἀναθεῖσιν ἐσ Ὀλυμπίαν Σώστρατοσ Πελληνεὺσ σταδίου νίκην ἔσχεν ἐν παισί.

δὲ ἐσ ἐμὲ ἔτι Ἀχαιῶν τοῖσ ἀγωνίζεσθαι μέλλουσι τὰ Ὀλύμπια ἐναγίζειν τῷ Οἰβώτᾳ, καὶ ἢν κρατήσωσιν, ἐν Ὀλυμπίᾳ στεφανοῦν τοῦ Οἰβώτα τὴν εἰκόνα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 17

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 17)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION