Pausanias, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 10

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 10)

τότε μὲν δὴ ἐσ τοσοῦτο ἐπράχθη· τολμημάτων δὲ τὸ ἀνοσιώτατον, τὴν πατρίδα καὶ ἄνδρασ προδιδόναι πολίτασ ἐπὶ οἰκείοισ κέρδεσιν, ἔμελλε καὶ Ἀχαιοῖσ κακῶν ἄρξειν, οὔποτε ἐκ τοῦ χρόνου παντὸσ τὴν Ἑλλάδα ἐκλιπόν. ἐπὶ μέν γε Δαρείου τοῦ Ὑστάσπου βασιλεύοντοσ Περσῶν Ιὤσι τὰ πράγματα ἐφθάρη Σαμίων πλὴν ἑνόσ τε καὶ δέκα ἀνδρῶν τῶν ἄλλων τριηράρχων τὸ ναυτικὸν τὸ Ιὤνων προδόντων· μετὰ δὲ Ιὤνασ κεχειρωμένουσ ἠνδραποδίσαντο καὶ Ἐρέτριαν Μῆδοι, προδόται δὲ ἐγένοντο οἱ εὐδοκιμοῦντεσ μάλιστα ἐν Ἐρετρίᾳ Φίλαγροσ Κυνέου καὶ Εὔφορβοσ Ἀλκιμάχου.

Ξέρξῃ δὲ ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα ἐλαύνοντι Θεσσαλία τε δι’ Ἀλευάδου προεδόθη, Θήβασ δὲ Ἀτταγῖνοσ καὶ Τιμηγενίδασ προδιδόασι φερόμενοι τὰ πρῶτα ἐν Θήβαισ. Πελοποννησίων δὲ καὶ Ἀθηναίων πολεμησάντων Ξενίασ Ἠλεῖοσ ἐπεχείρησεν Ἦλιν Λακεδαιμονίοισ καὶ Ἄγιδι προδοῦναι, οἵ τε Λυσάνδρου καλούμενοι ξένοι χρόνον οὐδένα ἀνίεσαν πατρίδασ ἐγχειρίζοντεσ Λυσάνδρῳ τὰσ ἑαυτῶν.

κατὰ δὲ τὴν Φιλίππου βασιλείαν τοῦ Ἀμύντου Λακεδαίμονα πόλεων μόνην οὐ προδοθεῖσαν τῶν ἐν Ἕλλησιν εὑρ́οι τισ ἄν· αἱ δὲ ἄλλαι πόλεισ αἱ ἐν τῇ Ἑλλάδι ὑπὸ προδοσίασ μᾶλλον ἢ ὑπὸ νόσου πρότερον τῆσ λοιμώδουσ ἐφθάρησαν.

Ἀλεξάνδρῳ δὲ τῷ Φιλίππου παρέσχεν ἡ εὐτυχία μικρὰ ἀνδρῶν προδοτῶν καὶ οὐκ ἄξια λόγου προσδεηθῆναι. ἐπεὶ δὲ τὸ ἐν Λαμίᾳ πταῖσμα ἐγένετο Ἕλλησιν, Ἀντίπατροσ μέν, ἅτε διαβῆναι ποιούμενοσ σπουδὴν πρὸσ τὸν ἐν τῇ Ἀσίᾳ πόλεμον, ἐβούλετο εἰρήνην ἐν τάχει συντίθεσθαι, καί οἱ διέφερεν οὐδὲν εἰ Ἀθήνασ τε ἐλευθέραν καὶ τὴν πᾶσαν Ἑλλάδα ἀφήσει·

Δημάδησ δὲ καὶ ὅσον προδοτῶν Ἀθήνῃσιν ἄλλο ἦν, ἀναπείθουσιν Ἀντίπατρον μηδὲν ἐσ Ἕλληνασ φρονῆσαι φιλάνθρωπον, ἐκφοβήσαντεσ δὲ Ἀθηναίων τὸν δῆμον ἔσ τε Ἀθήνασ καὶ πόλεων τῶν ἄλλων τὰσ πολλὰσ ἐγένοντο αἴτιοι Μακεδόνων ἐσαχθῆναι φρουράσ. βεβαιοῖ δέ μοι καὶ τόδε τὸν λόγον·

Ἀθηναῖοι γὰρ μετὰ τὸ ἀτύχημα τὸ ἐν Βοιωτοῖσ οὐκ ἐγένοντο Φιλίππου κατήκοοι, ἁλόντων μέν σφισι δισχιλίων, ὡσ ἐκρατήθησαν, παρὰ τὸ ἔργον, χιλίων δὲ φονευθέντων· ἐν Λαμίᾳ δὲ περὶ διακοσίουσ πεσόντων καὶ οὐ πλέον τι, Μακεδόσιν ἐδουλώθησαν. οὕτω μὲν οὔποτε τὴν Ἑλλάδα ἐπέλειπον οἱ ἐπὶ προδοσίᾳ νοσήσαντεσ· Ἀχαιοὺσ δὲ ἀνὴρ Ἀχαιὸσ Καλλικράτησ τηνικαῦτα ἐσ ἅπαν ἐποίει Ῥωμαίοισ ὑποχειρίουσ. Περσεὺσ καὶ ἡ Μακεδόνων ἀρχὴ καταλυθεῖσα ὑπὸ Ῥωμαίων.

Περσεῖ τῷ Φιλίππου πρὸσ Ῥωμαίουσ ἄγοντι εἰρήνην κατὰ συνθήκασ, ἃσ ὁ πατήρ οἱ Φίλιπποσ ἐποιήσατο, ἐπῆλθεν ὑπερβῆναι τοὺσ ὁρ́κουσ καὶ ἐπί τε <Σαπαίουσ καὶ> Σαπαίων τὸν βασιλέα Ἀβρούπολιν στράτευμα ἀγαγὼν ἐποίησεν ἀναστάτουσ Ῥωμαίων συμμάχουσ ὄντασ·

Σαπαίων δὲ τούτων καὶ Ἀρχίλοχοσ ἐν ἰάμβῳ μνήμην ἔσχε. Μακεδόνων δὲ καὶ Περσέωσ κεχειρωμένων πολέμῳ διὰ τὸ ἐσ Σαπαίουσ ἀδίκημα, ἄνδρεσ τῆσ Ῥωμαίων βουλῆσ δέκα ἐπέμφθησαν καταστησόμενοι πρὸσ τὸ ἐπιτηδειότατον Ῥωμαίοισ τὰ ἐν Μακεδονίᾳ.

ἥκοντασ δὲ ἐσ τὴν Ἑλλάδα ὑπήρχετο ὁ Καλλικράτησ οὔτε ἔργον τῶν ἐσ τὴν κολακείαν οὔτε λόγον οὐδένα ἐσ αὐτοὺσ παριείσ· ἕνα δέ τινα ἐξ αὐτῶν ἄνδρα οὐδαμῶσ ἐσ δικαιοσύνην πρόθυμον, τοῦτον τὸν ἄνδρα προσεποιήσατο ὁ Καλλικράτησ ἐσ τοσοῦτον ὥστε αὐτὸν καὶ ἐσ τὸ συνέδριον ἐσελθεῖν τὸ Ἀχαιῶν ἔπεισεν. ὁ δὲ ὡσ ἐσ τὸν σύλλογον ἐσῆλθεν, ἔλεγεν ὡσ πολεμοῦντι πρὸσ Ῥωμαίουσ Περσεῖ χρήματα οἱ δυνατώτατοι τῶν Ἀχαιῶν παράσχοιεν, συνάραιντο δὲ καὶ ἐσ τὰ ἄλλα·

ἐκέλευσεν οὖν καταγνῶναι τοὺσ Ἀχαιοὺσ θάνατον· εἰ δὲ ἐκεῖνοι καταγνοῖεν, τότε καὶ αὐτὸσ τὰ ὀνόματα ἐρεῖν ἔφασκε τῶν ἀνδρῶν. λέγειν τε δὴ ἐδόκει παντάπασιν ἄδικα καὶ αὐτὸν ἠξίουν οἱ ἐσ τὸν σύλλογον ἐληλυθότεσ ἤδη, εἰ Περσεῖ τὰ αὐτὰ Ἀχαιῶν τινεσ ἔπραξαν, ὀνομαστὶ αὐτῶν ἑκάστου μνησθῆναι, πρότερον δὲ οὐ σφᾶσ καταγινώσκειν εἰκὸσ εἶναι. ἔνθα δὴ ὡσ ἠλέγχετο ὁ Ῥωμαῖοσ, ἀπετόλμησεν εἰπεῖν ὡσ οἱ ἐστρατηγηκότεσ Ἀχαιῶν ἐνέχονται πάντεσ τῇ αἰτίᾳ·

πάντασ γὰρ φρονῆσαι τὰ Μακεδόνων τε καὶ Περσέωσ.

ὁ μὲν δὴ ταῦτα ἔλεγεν ὑπὸ διδασκαλίᾳ Καλλικράτουσ· ἀναστὰσ δὲ μετ’ αὐτὸν Ξένων ‐ <ἦν δὲ ὁ Ξένων> οὗτοσ οὐκ ἐλαχίστου λόγου παρὰ Ἀχαιοῖσ ‐ "οὕτωσ" ἔφη "κατὰ τὴν αἰτίαν ἔχει ταύτην· ἐστρατήγησα μὲν Ἀχαιῶν καὶ ἐγώ, ἀδικίασ δὲ οὐδὲν ἐσ Ῥωμαίουσ οὔτε εὐνοίασ μοι μέτεστιν ἐσ Περσέα· καὶ τοῦδε ἕνεκα ἐθέλω μὲν ἐν συνεδρίῳ τῷ Ἀχαιῶν, ἐθέλω δὲ καὶ ἐν αὐτοῖσ Ῥωμαίοισ ὑπέχειν κρίσιν. " ὁ μὲν δὴ ὑπὸ συνειδότοσ ἐπαρρησιάζετο ἀγαθοῦ· ὁ δὲ ἐπελάβετο αὐτίκα ὁ Ῥωμαῖοσ τῆσ προφάσεωσ, καὶ ὁπόσοισ Καλλικράτησ ἐπῆγεν αἰτίαν Περσεῖ σφᾶσ φρονῆσαι τὰ αὐτά, ἀνέπεμπεν ἐν δικαστηρίῳ κρίσιν τῷ Ῥωμαίων ὑφέξοντασ.

ὃ μή πω κατειλήφει πρότερον Ἕλληνασ· οὐδὲ γὰρ παρὰ Μακεδόνων οἱ ἰσχύσαντεσ μέγιστον, Φίλιπποσ Ἀμύντου καὶ Ἀλέξανδροσ, τοὺσ ἀνθεστηκότασ σφίσιν Ἑλλήνων ἐσ Μακεδονίαν ἐβιάσαντο ἀποσταλῆναι, διδόναι δὲ αὐτοὺσ ἐν Ἀμφικτύοσιν εἰών λόγον. τότε δὲ ἐκ τοῦ Ἀχαιῶν ἔθνουσ ὅντινα καὶ ἀναίτιον Καλλικράτησ ἐθελήσειεν αἰτιάσασθαι, ἀνάγεσθαι πάντα τινὰ ἐκεκύρωτο ἐσ Ῥώμην·

καὶ ἐγένοντο ὑπὲρ χιλίουσ οἱ ἀναχθέντεσ. τούτουσ ὑπὸ Ἀχαιῶν οἱ Ῥωμαῖοι προκατεγνῶσθαι νομίζοντεσ ἔσ τε Τυρσηνίαν καὶ ἐσ τὰσ ἐκεῖ διέπεμψαν πόλεισ, καὶ Ἀχαιῶν ἄλλοτε ἄλλασ ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν πρεσβείασ τε καὶ ἱκεσίασ ἐπιπεμπόντων λόγον ἐποιοῦντο οὐδένα. ἑπτακαιδεκάτῳ δὲ ὕστερον ἔτει τριακοσίουσ ἢ καὶ ἐλάσσονασ, οἳ μόνοι περὶ Ἰταλίαν Ἀχαιῶν ἔτι ἐλείποντο, ἀφιᾶσιν, ἀποχρώντωσ κολασθῆναι σφᾶσ ἡγούμενοι.

ὅσοι δὲ ἀποδράντεσ ᾤχοντο ἢ εὐθὺσ ἡνίκα ἀνήγοντο ἐσ Ῥώμην ἢ ὕστερον ἐκ τῶν πόλεων ἐσ ἃσ ὑπὸ Ῥωμαίων ἐπέμφθησαν, πρόφασισ οὐδεμία ἦν τούτουσ ἁλόντασ <μὴ> ὑποσχεῖν δίκην.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION