Pausanias, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 16

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 16)

Μόμμιοσ δὲ Ὀρέστην ἅμα ἀγόμενοσ, τὸν πρότερον ἐπὶ τῇ Λακεδαιμονίων διαφορᾷ καὶ Ἀχαιῶν ἐλθόντα, ἀφίκετο μὲν περὶ ὄρθρον ἐσ τὸ τῶν Ῥωμαίων στράτευμα, ἀποπέμψασ δὲ ἐσ Μακεδονίαν Μέτελλον καὶ ὅσον εἵπετο ἐκείνῳ, ἀνέμενεν αὐτὸσ ἐν τῷ ἰσθμῷ τὴν πᾶσαν ἀθροισθῆναι παρασκευήν. ἀφίκετο δὲ ἱππικὸν μὲν πεντακόσιοί τε καὶ τρισχίλιοι, τοῦ πεζοῦ δὲ ἀριθμὸσ ἐγένετο ἐσ μυριάδασ δύο προσόντων καὶ τούτοισ τρισχιλίων· ἐπῆλθον δὲ καὶ τοξόται Κρῆτεσ καὶ ἐκ Περγάμου τῆσ ὑπὲρ Καί̈κου Φιλοποίμην στρατιώτασ ἄγων παρὰ Ἀττάλου. Μόμμιοσ μὲν δὴ τῶν τε ἐξ Ἰταλίασ τινὰσ καὶ τὰ ἐπικουρικὰ ἀπωτέρω δύο τε καὶ δέκα ἔταξε σταδίοισ, πρὸ τοῦ παντὸσ εἶναι στρατεύματοσ φυλακήν·

Ἀχαιοὶ δέ, ἐχόντων ἀφυλακτότερον ὑπὸ φρονήματοσ τῶν Ῥωμαίων, ἐπιτίθενται τοῖσ ἐπὶ φυλακῆσ αὐτοῖσ τῆσ πρώτησ, καὶ τοὺσ μὲν φονεύουσι, πλείονασ δὲ ἔτι ἐσ τὸ στρατόπεδον κατεῖρξαν, καὶ ἀσπίδασ ὅσον τε πεντακοσίασ εἷλον. ἀπὸ τούτου δὲ τοῦ ἔργου καὶ ἐπήρθησαν οἱ Ἀχαιοὶ ποιήσασθαι τὴν ἔξοδον πρότερον πρὶν ἢ Ῥωμαίουσ ἄρχειν μάχησ· ὡσ δὲ ἀντεπῆγε καὶ ὁ Μόμμιοσ, οἱ μὲν ἐσ τὸ ἱππικὸν τῶν Ἀχαιῶν ταχθέντεσ αὐτίκα ᾤχοντο φεύγοντεσ, τῆσ Ῥωμαίων ἵππου μηδὲ τὴν πρώτην ἔφοδον ὑπομείναντεσ·

ὁ δὲ πεζὸσ στρατὸσ ἀθύμωσ μὲν εἶχεν ἐπὶ τῶν ἱππέων τῇ τροπῇ, δεξάμενοι δὲ τὴν ἐμβολὴν τοῦ ὁπλιτικοῦ τοῦ Ῥωμαίων βιαζόμενοί τε τῷ πλήθει καὶ ἀπαγορεύοντεσ τοῖσ τραύμασιν ὅμωσ ἀντεῖχον ὑπὸ τοῦ θυμοῦ, πρίν γε δὴ Ῥωμαίων λογάδεσ χίλιοι προσπεσόντεσ κατὰ τὰ πλάγια ἐσ τελέαν τοὺσ Ἀχαιοὺσ φυγὴν κατέστησαν.

εἰ δὲ ἐτόλμησεν ἐσδραμεῖν μετὰ τὴν μάχην Δίαιοσ ἐσ Κόρινθον καὶ ὑποδέξασθαι τῷ τείχει τοὺσ διαπίπτοντασ ἐκ τῆσ φυγῆσ, κἂν εὑρ́ασθαί τι παρὰ Μομμίου οἱ Ἀχαιοὶ φιλάνθρωπον ἐδυνήθησαν, ἐσ πολιορκίαν καὶ τριβὴν πολέμου καταστάντεσ·

νῦν δὲ ἀρχομένων ἔτι ἐνδιδόναι τῶν Ἀχαιῶν εὐθὺ Μεγάλησ πόλεωσ ἔφευγεν ὁ Δίαιοσ, οὐδέν τι γενόμενοσ ἐσ Ἀχαιοὺσ ὅμοιοσ ἢ καὶ Καλλίστρατοσ ὁ Ἐμπέδου πρὸσ Ἀθηναίουσ. τούτῳ γὰρ τῷ ἀνδρὶ ἱππαρχήσαντι ἐν Σικελίᾳ, ὅτε Ἀθηναῖοι καὶ ὅσοι ἄλλοι τοῦ στόλου μετεσχήκεσαν ἀπώλλυντο πρὸσ τῷ ποταμῷ τότε τῷ Ἀσινάρῳ, τούτῳ τότε τῷ Καλλιστράτῳ παρέστη τόλμα διεκπαῖσαι διὰ τῶν πολεμίων ἄγοντι τοὺσ ἱππέασ·

ὡσ δὲ τὸ πολὺ ἀπέσωσεν αὐτῶν ἐσ Κατάνην, ἀνέστρεφεν ὀπίσω τὴν αὐτὴν αὖθισ ὁδὸν ἐσ Συρακούσασ, διαρπάζοντασ δὲ ἔτι εὑρὼν τὸ Ἀθηναίων στρατόπεδον καταβάλλει τε ὅσον πέντε ἐξ αὐτῶν, καὶ τραύματα ἐπίκαιρα αὐτὸσ καὶ ὁ ἵπποσ λαβόντεσ ἀφιᾶσι τὴν ψυχήν. οὗτοσ μὲν δὴ ἀγαθὴν δόξαν Ἀθηναίοισ καὶ αὑτῷ κτώμενοσ περιεποίησέ τε ὧν ἦρχε καὶ ἐτελεύτησεν αὐτὸσ ἑκουσίωσ·

Δίαιοσ δὲ Ἀχαιοὺσ ἀπολωλεκὼσ Μεγαλοπολίταισ κακῶν τῶν ἐφεστηκότων ἧκεν ἄγγελοσ, ἀποκτείνασ δὲ αὐτοχειρὶ τὴν γυναῖκα, ἵνα δὴ μὴ γένοιτο αἰχμάλωτοσ, τελευτᾷ πιὼν φάρμακον, ἐοικυῖαν μὲν παρασχόμενοσ Μεναλκίδᾳ τὴν ἐσ χρήματα πλεονεξίαν, ἐοικυῖαν δὲ καὶ <τὴν> ἐσ τὸν θάνατον δειλίαν.

Ἀχαιῶν δὲ οἱ ἐσ Κόρινθον ἀποσωθέντεσ μετὰ τὴν μάχην ἀπεδίδρασκον ὑπὸ νύκτα εὐθύσ·

ἀπεδίδρασκον δὲ καὶ αὐτῶν Κορινθίων οἱ πολλοί. Μόμμιοσ δὲ τὸ μὲν παραυτίκα, ἀναπεπταμένων ὅμωσ τῶν πυλῶν, ἐπεῖχεν ἐσ τὴν Κόρινθον παρελθεῖν, ὑποκαθῆσθαί τινα ἐντὸσ τοῦ τείχουσ ὑποπτεύων ἐνέδραν· τρίτῃ δὲ ἡμέρᾳ μετὰ τὴν μάχην ᾕρει τε κατὰ κράτοσ καὶ ἔκαιε Κόρινθον. τῶν δὲ ἐγκαταληφθέντων τὸ μὲν πολὺ οἱ Ῥωμαῖοι φονεύουσι, γυναῖκασ δὲ καὶ παῖδασ ἀπέδοτο Μόμμιοσ·

ἀπέδοτο δὲ καὶ οἰκέτασ, ὅσοι τῶν ἐσ ἐλευθερίαν ἀφεθέντων καὶ μαχεσαμένων μετὰ Ἀχαιῶν μὴ εὐθὺσ ὑπὸ τοῦ πολέμου τὸ ἔργον ἐτεθνήκεσαν. ἀναθημάτων δὲ καὶ τοῦ ἄλλου κόσμου τὰ μὲν μάλιστα ἀνήκοντα ἐσ θαῦμα ἀνήγετο, τὰ δὲ ἐκείνοισ οὐχ ὁμοίου λόγου Φιλοποίμενι ὁ Μόμμιοσ τῷ παρ’ Ἀττάλου στρατηγῷ δίδωσι· καὶ ἦν Περγαμηνοῖσ καὶ ἐσ ἐμὲ ἔτι λάφυρα Κορίνθια. πόλεων δέ, ὅσαι Ῥωμαίων ἐναντία ἐπολέμησαν, τείχη μὲν ὁ Μόμμιοσ κατέλυε καὶ ὅπλα ἀφῃρεῖτο πρὶν ἢ καὶ συμβούλουσ ἀποσταλῆναι παρὰ Ῥωμαίων·

ὡσ δὲ ἀφίκοντο οἱ σὺν αὐτῷ βουλευσόμενοι, ἐνταῦθα δημοκρατίασ μὲν κατέπαυε, καθίστα δὲ ἀπὸ τιμημάτων τὰσ ἀρχάσ· καὶ φόροσ τε ἐτάχθη τῇ Ἑλλάδι καὶ οἱ τὰ χρήματα ἔχοντεσ ἐκωλύοντο ἐν τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι·

συνέδριά τε κατὰ ἔθνοσ τὰ ἑκάστων, Ἀχαιῶν καὶ τὸ ἐν Φωκεῦσιν ἢ Βοιωτοῖσ ἢ ἑτέρωθί που τῆσ Ἑλλάδοσ, κατελέλυτο ὁμοίωσ πάντα. ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖσ ὕστερον ἐτράποντο ἐσ ἔλεον Ῥωμαῖοι τῆσ Ἑλλάδοσ, καὶ συνέδριά τε κατὰ ἔθνοσ ἀποδιδόασιν ἑκάστοισ τὰ ἀρχαῖα καὶ τὸ ἐν τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι, ἀφῆκαν δὲ καὶ ὅσοισ ἐπιβεβλήκει Μόμμιοσ ζημίαν·

Βοιωτούσ τε γὰρ Ἡρακλεώταισ καὶ Εὐβοεῦσι τάλαντα ἑκατὸν καὶ Ἀχαιοὺσ Λακεδαιμονίοισ διακόσια ἐκέλευσεν ἐκτῖσαι. τούτων μὲν δὴ ἄφεσιν παρὰ Ῥωμαίων εὑρ́οντο Ἕλληνεσ, ἡγεμὼν δὲ ἔτι καὶ ἐσ ἐμὲ ἀπεστέλλετο· καλοῦσι δὲ οὐχ Ἑλλάδοσ, ἀλλὰ Ἀχαί̈ασ ἡγεμόνα οἱ Ῥωμαῖοι, διότι ἐχειρώσαντο Ἕλληνασ δι’ Ἀχαιῶν τότε τοῦ Ἑλληνικοῦ προεστηκότων. ὁ δὲ πόλεμοσ ἔσχεν οὗτοσ τέλοσ Ἀντιθέου μὲν Ἀθήνῃσιν ἄρχοντοσ, Ὀλυμπιάδι δὲ ἑξηκοστῇ πρὸσ ταῖσ ἑκατόν, ἣν ἐνίκα Διόδωροσ Σικυώνιοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION