Pausanias, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 20

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 20)

τῷ θεῷ δὲ τῷ ἐντὸσ τῆσ λάρνακοσ ἐπίκλησισ μέν ἐστιν Αἰσυμνήτησ, οἱ δὲ αὐτὸν ἐσ τὰ μάλιστα θεραπεύοντεσ ἐννέα τέ εἰσιν ἄνδρεσ, οὓσ ἂν ἐκ πάντων ὁ δῆμοσ προέληται κατ’ ἀξίωμα, καὶ ἴσαι γυναῖκεσ τοῖσ ἀνδράσι. μιᾷ δὲ ἐν τῇ ἑορτῇ νυκτὶ ἐσ τὸ ἐκτὸσ φέρει τὴν λάρνακα ὁ ἱερεύσ. αὕτη μὲν δὴ ἡ νὺξ γέρασ τοῦτο εἴληφε, καταβαίνουσι δὲ καὶ ὁπόσοι δὴ τῶν ἐπιχωρίων παῖδεσ ἐπὶ τὸν Μείλιχον ἀστάχυσιν ἐστεφανωμένοι τὰσ κεφαλάσ· ἐκόσμουν δὲ οὕτω καὶ τὸ ἀρχαῖον οὓσ ἄγοιεν τῇ Ἀρτέμιδι θύσοντεσ. τὰ δὲ ἐφ’ ἡμῶν στεφάνουσ μὲν τῶν ἀσταχύων ἀποτίθενται παρὰ τῇ θεῷ, λουσάμενοι δὲ τῷ ποταμῷ καὶ αὖθισ στεφάνουσ ἐπιθέμενοι κισσοῦ πρὸσ τὸ ἱερὸν ἰάσι τοῦ Αἰσυμνήτου.

ταῦτα μέν σφισιν οὕτω δρᾶν καθέστηκε, τοῦ περιβόλου δέ ἐστιν ἐντὸσ τῆσ Λαφρίασ καὶ Ἀθηνᾶσ ναὸσ ἐπίκλησιν Παναχαί̈δοσ· ἐλέφαντοσ τὸ ἄγαλμα καὶ χρυσοῦ. ἐρχομένῳ δὲ ἐσ τὴν κάτω πόλιν Μητρὸσ Δινδυμήνησ ἐστὶν ἱερόν, ἐν δὲ αὐτῷ καὶ Ἄττησ ἔχει τιμάσ.

τούτου μὲν δὴ τὸ ἄγαλμα οὐδὲν ἀποφαίνουσι· τὸ δὲ τῆσ Μητρὸσ λίθου πεποίηται. ἔστι δὲ ἐν τῇ ἀγορᾷ Διὸσ ναὸσ Ὀλυμπίου, αὐτόσ τε ἐπὶ θρόνου καὶ ἑστῶσα Ἀθηνᾶ παρὰ τὸν θρόνον, τῆσ τε Ἥρασ ἄγαλμα τοῦ Ὀλυμπίου πέραν ἱερόν τε Ἀπόλλωνοσ πεποίηται καὶ Ἀπόλλων χαλκοῦσ, γυμνὸσ ἐσθῆτοσ· ὑποδήματα δὲ ὑπὸ τοῖσ ποσίν ἐστιν αὐτῷ, καὶ τῷ ἑτέρῳ ποδὶ ἐπὶ κρανίου βέβηκε βοόσ.

βουσὶ γὰρ χαίρειν μάλιστα Ἀπόλλωνα Ἀλκαῖόσ τε ἐδήλωσεν ἐν ὕμνῳ τῷ ἐσ Ἑρμῆν, γράψασ ὡσ ὁ Ἑρμῆσ βοῦσ ὑφέλοιτο τοῦ Ἀπόλλωνοσ, καὶ ἔτι πρότερον ἢ Ἀλκαῖον γενέσθαι πεποιημένα ἦν Ὁμήρῳ βοῦσ Ἀπόλλωνα Λαομέδοντοσ ἐπὶ μισθῷ νέμειν·

Ποσειδῶνι περιέθηκεν ἐν Ἰλιάδι τὰ ἔπη, ἤτοι ἐγὼ Τρώεσσι πόλιν πέρι τεῖχοσ ἔδειμα,εὐρύ τε καὶ μάλα καλόν, ἵν’ ἄρρηκτοσ πόλισ εἰή· Φοῖβε, σὺ δ’ εἰλίποδασ ἕλικασ βοῦσ βουκολέεσκεσ.

τὰ μὲν δὴ ἐσ τὸ κρανίον τοῦ βοὸσ ἐπὶ τοιῷδε ἄν τισ εἰκάσειε πεποιῆσθαι· ἔστι δὲ ἐν ὑπαίθρῳ τῆσ ἀγορᾶσ ἄγαλμά τε Ἀθηνᾶσ καὶ πρὸ αὐτοῦ Πατρέωσ τάφοσ. ἔχεται δὲ τῆσ ἀγορᾶσ τὸ Ωἰδεῖον, καὶ Ἀπόλλων ἐνταῦθα ἀνάκειται θέασ ἄξιοσ·

ἐποιήθη δὲ ἀπὸ λαφύρων, ἡνίκα ἐπὶ τὸν στρατὸν τῶν Γαλατῶν οἱ Πατρεῖσ ἤμυναν Αἰτωλοῖσ Ἀχαιῶν μόνοι. κεκόσμηται δὲ καὶ ἐσ ἄλλα τὸ Ωἰδεῖον ἀξιολογώτατα τῶν ἐν Ἕλλησι, πλήν γε δὴ τοῦ Ἀθήνῃσι· τοῦτο γὰρ μεγέθει τε καὶ ἐσ τὴν πᾶσαν ὑπερῆρκε κατασκευήν, ἀνὴρ δὲ Ἀθηναῖοσ ἐποίησεν Ἡρώδησ ἐσ μνήμην ἀποθανούσησ γυναικόσ. ἐμοὶ δὲ ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ τὸ ἐσ τοῦτο παρείθη τὸ Ωἰδεῖον, ὅτι πρότερον ἔτι ἐξείργαστό μοι τὰ ἐσ Ἀθηναίουσ ἢ ὑπῆρκτο Ἡρώδησ τοῦ οἰκοδομήματοσ. ἐν Πάτραισ δὲ ἰόντι ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ, ᾗ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἀπόλλωνοσ, πύλη κατὰ τὴν ἔξοδόν ἐστι ταύτην, καὶ ἐπιθήματα ἐπὶ τῆσ πύλησ ἀνδριάντεσ εἰσὶν ἐπίχρυσοι, Πατρεύσ τε καὶ Πρευγένησ καὶ Ἀθερίων, οἳ Πατρέωσ ἡλικίαν παιδὸσ ἔχοντοσ καὶ αὐτοὶ παῖδέσ εἰσι.

τῆσ δὲ ἀγορᾶσ ἄντικρυσ κατὰ ταύτην τὴν διέξοδον τέμενόσ ἐστιν Ἀρτέμιδοσ καὶ ναὸσ Λιμνάτιδοσ. ἐχόντων δὲ ἤδη Λακεδαίμονα καὶ Ἄργοσ Δωριέων, ὑφελέσθαι Πρευγένην τῆσ Λιμνάτιδοσ τὸ ἄγαλμα κατὰ ὄψιν ὀνείρατοσ λέγουσιν ἐκ Σπάρτησ, κοινωνῆσαι δὲ αὐτῷ τοῦ ἐγχειρήματοσ τῶν δούλων τὸν εὐνούστατον.

τὸ δὲ ἄγαλμα τὸ ἐκ τῆσ Λακεδαίμονοσ τὸν μὲν ἄλλον χρόνον ἔχουσιν ἐν Μεσόᾳ, ὅτι καὶ ἐξ ἀρχῆσ ὑπὸ τοῦ Πρευγένουσ ἐσ τοῦτο ἐκομίσθη τὸ χωρίον· ἐπειδὰν δὲ τῇ Λιμνάτιδι τὴν ἑορτὴν ἄγωσι, τῆσ θεοῦ τισ τῶν οἰκετῶν ἐκ Μεσόασ ἔρχεται τὸ ξόανον κομίζων τὸ ἀρχαῖον ἐσ τὸ τέμενοσ τὸ ἐν τῇ πόλει. τούτου δὲ τοῦ τεμένουσ ἐστὶ καὶ ἄλλα τοῖσ Πατρεῦσιν ἱερά·

πεποίηται δὲ ταῦτα οὐκ ἐν ὑπαίθρῳ, ἀλλὰ ἔσοδοσ ἐσ αὐτὰ διὰ τῶν στοῶν ἐστι. τὸ μὲν δὴ ἄγαλμα τοῦ Ἀσκληπιοῦ, πλὴν ἐσθῆτοσ, λίθου τὰ ἄλλα· Ἀθηνᾶ δὲ ἐλέφαντοσ εἴργασται καὶ χρυσοῦ. πρὸ δὲ τῆσ Ἀθηνᾶσ τοῦ ἱεροῦ Πρευγένουσ μνῆμά ἐστιν· ἐναγίζουσι δὲ καὶ τῷ Πρευγένει κατὰ ἔτοσ, ὡσαύτω; δὲ καὶ Πατρεῖ, τὴν ἑορτὴν τῇ Λιμνάτιδι ἄγοντεσ. τοῦ θεάτρου δὲ οὐ πόρρω Νεμέσεωσ ναὸσ καὶ ἕτερόσ ἐστιν Ἀφροδίτησ· μεγέθει μεγάλα λίθου λευκοῦ τὰ ἀγάλματα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION