Pausanias, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 2

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 2)

ἔτεσι δὲ οὐ πολλοῖσ ὕστερον Μέδων καὶ Νειλεὺσ πρεσβύτατοι τῶν Κόδρου παίδων ἐστασίασαν ὑπὲρ τῆσ ἀρχῆσ, καὶ οὐκ ἔφασκεν ὁ Νειλεὺσ ἀνέξεσθαι βασιλευόμενοσ ὑπὸ τοῦ Μέδοντοσ, ὅτι ὁ Μέδων τὸν ἕτερον ἦν τῶν ποδῶν χωλόσ· δόξαν δέ σφισιν ἀνενεγκεῖν ἐσ τὸ χρηστήριον τὸ ἐν Δελφοῖσ, δίδωσι Μέδοντι ἡ Πυθία βασιλείαν τὴν Ἀθηναίων. οὕτω δὴ ὁ Νειλεὺσ καὶ οἱ λοιποὶ τῶν Κόδρου παίδων ἐσ ἀποικίαν ἀπεστάλησαν, ἀγαγόντεσ μὲν καὶ αὐτῶν Ἀθηναίων τὸν βουλόμενον, τὸ δὲ πλεῖστόν σφισιν ἦσαν τοῦ στρατεύματοσ οἱ Ιὤνεσ. ἐκ δὲ τῆσ Ἑλλάδοσ τρίτοσ δὴ οὗτοσ στόλοσ ὑπὸ βασιλεῦσιν ἀλλοίοισ ὄχλοισ τε ἀλλοίοισ ἐστάλησαν.

τὰ μὲν γὰρ ἀρχαιότατα Ιὄλαοσ Θηβαῖοσ, ἀδελφιδοῦσ ὁ Ἡρακλέουσ, Ἀθηναίοισ ἐσ Σαρδὼ καὶ Θεσπιεῦσιν ἡγήσατο· γενεᾷ δὲ μιᾷ πρότερον ἢ ἐξέπλευσαν ἐξ Ἀθηνῶν Ιὤνεσ, Λακεδαιμονίουσ τε καὶ Μινύασ τοὺσ ἐκβληθέντασ ὑπὸ Πελασγῶν ἐκ Λήμνου Θήρασ ὁ Αὐτεσίωνοσ Θηβαῖοσ ἤγαγεν ἐσ τὴν νῆσον τὴν νῦν μὲν ἀπὸ τοῦ Θήρα τούτου, πρότερον δὲ ὀνομαζομένην Καλλίστην. οὐδέν σφισι γένουσ τοῦ Ιὤνοσ μετόν, ἀλλὰ Μεσσήνιοι μὲν τῶν ἐκ Πύλου τὰ πρὸσ Κόδρου καὶ Μελάνθου, Ἀθηναῖοι δὲ ὄντεσ τὰ πρὸσ μητρόσ.

Ιὤσι δὲ τοῦ στόλου μετασχόντεσ <ἦσαν> οἵδε Ἑλλήνων, Θηβαῖοί τε οἱ ὁμοῦ Φιλώτᾳ γεγονότι ἀπογόνῳ Πηνέλεω καὶ Ὀρχομένιοι Μινύαι συγγενείᾳ τῶν Κόδρου παίδων· μετέσχον δὲ καὶ Φωκεῖσ οἱ ἄλλοι πλὴν Δελφῶν καὶ Ἄβαντεσ ἐξ Εὐβοίασ.

τοῖσ δὲ Φωκεῦσι Φιλογένησ καὶ Δάμων οἱ Εὐκτήμονοσ Ἀθηναῖοι ναῦσ τε διδόασιν ἐσ τὸν πλοῦν καὶ αὐτοί σφισιν ἐσ τὴν ἀποικίαν ἐγένοντο ἡγεμόνεσ· ὡσ δὲ ταῖσ ναυσὶν ἐσ τὴν Ἀσίαν κατῆραν, ἐπ’ ἄλλην ἐτρέποντο ἄλλοι τῶν ἐπὶ θαλάσσῃ πόλεων, Νειλεὺσ δὲ καὶ ἡ σὺν αὐτῷ μοῖρα ἐσ Μίλητον. Μιλήσιοι δὲ αὐτοὶ τοιάδε τὰ ἀρχαιότατά σφισιν εἶναι λέγουσιν·

ἐπὶ γενεὰσ μὲν δύο Ἀνακτορίαν καλεῖσθαι τὴν γῆν Ἄνακτόσ τε αὐτόχθονοσ καὶ Ἀστερίου βασιλεύοντοσ τοῦ Ἄνακτοσ, Μιλήτου δὲ κατάραντοσ στόλῳ Κρητῶν ἥ τε γῆ τὸ ὄνομα μετέβαλεν ἀπὸ τοῦ Μιλήτου καὶ ἡ πόλισ. ἀφίκετο δὲ ἐκ Κρήτησ ὁ Μίλητοσ καὶ ὁ σὺν αὐτῷ στρατὸσ Μίνω τὸν Εὐρώπησ φεύγοντεσ, οἱ δὲ Κᾶρεσ οἱ πρότερον νεμόμενοι τὴν χώραν σύνοικοι τοῖσ Κρησὶν ἐγένοντο· τότε δὲ ὡσ ἐκράτησαν τῶν ἀρχαίων Μιλησίων οἱ Ιὤνεσ, τὸ μὲν γένοσ πᾶν τὸ ἄρσεν ἀπέκτειναν πλὴν ὅσοι τῆσ πόλεωσ ἁλισκομένησ ἐκδιδράσκουσι, γυναῖκασ δὲ καὶ θυγατέρασ τὰσ ἐκείνων γαμοῦσι.

τοῦ δὲ Νειλέωσ ὁ τάφοσ ἰόντων ἐσ Διδύμουσ ἐστὶν οὐ πόρρω τῶν πυλῶν ἐν ἀριστερᾷ τῆσ ὁδοῦ·

τὸ δὲ ἱερὸν τὸ ἐν Διδύμοισ τοῦ Ἀπόλλωνοσ καὶ τὸ μαντεῖόν ἐστιν ἀρχαιότερον ἢ κατὰ τὴν Ιὤνων ἐσοίκησιν, πολλῷ δὲ πρεσβύτερα ἔτι ἢ κατὰ Ιὤνασ <τὰ> ἐσ τὴν Ἄρτεμιν τὴν Ἐφεσίαν ἐστίν.

οὐ μὴν πάντα γε τὰ ἐσ τὴν θεὸν ἐπύθετο ἐμοὶ δοκεῖν Πίνδαροσ, ὃσ Ἀμαζόνασ τὸ ἱερὸν ἔφη τοῦτο ἱδρύσασθαι στρατευομένασ ἐπὶ Ἀθήνασ τε καὶ Θησέα.

αἱ δὲ ἀπὸ Θερμώδοντοσ γυναῖκεσ ἔθυσαν μὲν καὶ τότε τῇ Ἐφεσίᾳ θεῷ, ἅτε ἐπιστάμεναι τε ἐκ παλαιοῦ τὸ ἱερόν, καὶ ἡνίκα Ἡρακλέα ἔφυγον, αἱ δὲ καὶ Διόνυσον τὰ ἔτι ἀρχαιότερα, ἱκέτιδεσ ἐνταῦθα ἐλθοῦσαι· οὐ μὴν ὑπὸ Ἀμαζόνων γε ἱδρύθη, Κόρησοσ δὲ αὐτόχθων καὶ Ἔφεσοσ ‐ Καύ̈στρου δὲ τοῦ ποταμοῦ τὸν Ἔφεσον παῖδα εἶναι νομίζουσιν ‐ , οὗτοι τὸ ἱερόν εἰσιν οἱ ἱδρυσάμενοι, καὶ ἀπὸ τοῦ Ἐφέσου τὸ ὄνομά ἐστι τῇ πόλει. Λέλεγεσ δὲ τοῦ Καρικοῦ μοῖρα καὶ Λυδῶν τὸ πολὺ οἱ νεμόμενοι τὴν χώραν ἦσαν·

ᾤκουν δὲ καὶ περὶ τὸ ἱερὸν ἄλλοι τε ἱκεσίασ ἕνεκα καὶ γυναῖκεσ τοῦ Ἀμαζόνων γένουσ. Ἄνδροκλοσ δὲ ὁ Κόδρου ‐ οὗτοσ γὰρ δὴ ἀπεδέδεικτο Ιὤνων τῶν ἐσ Ἔφεσον πλευσάντων βασιλεύσ ‐ Λέλεγασ μὲν καὶ Λυδοὺσ τὴν ἄνω πόλιν ἔχοντασ ἐξέβαλεν ἐκ τῆσ χώρασ· τοῖσ δὲ περὶ τὸ ἱερὸν οἰκοῦσι δεῖμα ἦν οὐδέν, ἀλλὰ Ιὤσιν ὁρ́κουσ δόντεσ καὶ ἀνὰ μέροσ παρ’ αὐτῶν λαβόντεσ ἐκτὸσ ἦσαν πολέμου. ἀφείλετο δὲ καὶ Σάμον Ἄνδροκλοσ Σαμίουσ, καὶ ἔσχον Ἐφέσιοι χρόνον τινὰ Σάμον καὶ τὰσ προσεχεῖσ νήσουσ· Σαμίων δὲ ἤδη κατεληλυθότων ἐπὶ τὰ οἰκεῖα Πριηνεῦσιν ἤμυνεν ἐπὶ τοὺσ Κᾶρασ ὁ Ἄνδροκλοσ, καὶ νικῶντοσ τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔπεσεν ἐν τῇ μάχῃ.

Ἐφέσιοι δὲ ἀνελόμενοι τοῦ Ἀνδρόκλου τὸν νεκρὸν ἔθαψαν τῆσ σφετέρασ ἔνθα δείκνυται καὶ ἐσ ἐμὲ ἔτι τὸ μνῆμα κατὰ τὴν ὁδὸν τὴν ἐκ τοῦ ἱεροῦ παρὰ τὸ Ὀλυμπιεῖον καὶ ἐπὶ πύλασ τὰσ Μαγνήτιδασ· ἐπίθημα δὲ τῷ μνήματι ἀνήρ ἐστιν ὡπλισμένοσ.

οἱ δὲ Ιὤνεσ <οἱ> Μυοῦντα ἐσοικισάμενοι καὶ Πριήνην, Κᾶρασ μὲν καὶ οὗτοι τὰσ πόλεισ ἀφείλοντο·

οἰκισταὶ δὲ Μυοῦντοσ μὲν Κυάρητοσ ἐγένετο ὁ Κόδρου, Πριηνεῖσ δὲ Ιὤσιν ἀναμεμιγμένοι Θηβαῖοι Φιλώταν τε τὸν ἀπόγονον Πηνέλεω καὶ Αἴπυτον Νειλέωσ παῖδα ἔσχον οἰκιστάσ. Πριηνεῖσ μὲν δὴ ὑπὸ Ταβούτου τε τοῦ Πέρσου καὶ ὕστερον ὑπὸ Ιἕρωνοσ ἀνδρὸσ ἐπιχωρίου κακωθέντεσ ἐσ τὸ ἔσχατον ὅμωσ τελοῦσιν ἐσ Ιὤνασ· Μυοῦντοσ δὲ οἱ οἰκήτορεσ ἐπὶ τύχῃ τοιᾷδε ἐξέλιπον τὴν πόλιν. κατὰ τὴν Μυουσίαν χώραν θαλάσσησ κόλποσ ἐσεῖχεν οὐ μέγασ·

τοῦτον λίμνην ὁ ποταμὸσ ἐποίησεν ὁ Μαίανδροσ, ἀποτεμόμενοσ τὸν ἔσπλουν τῇ ἰλύι· ὡσ δὲ ἐνόστησε τὸ ὕδωρ καὶ οὐκέτι ἦν θάλασσα, οἱ κώνωπεσ ἄπειρον πλῆθοσ ἐγίνοντο ἐκ τῆσ λίμνησ, ἐσ ὃ τοὺσ ἀνθρώπουσ ἠνάγκασαν ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν. ἀπεχώρησαν δὲ ἐσ Μίλητον Μυούσιοι τά τε ἄλλα ἀγώγιμα καὶ τῶν θεῶν φερόμενοι τὰ ἀγάλματα, καὶ ἦν κατ’ ἐμὲ οὐδὲν ἐν Μυοῦντι ὅτι μὴ Διονύσου ναὸσ λίθου λευκοῦ· Μυουσίοισ δέ γε κατέλαβεν ἐοικότα καὶ Ἀταρνείτασ παθεῖν τοὺσ ὑπὸ Περγάμῳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION