Pausanias, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 18

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 18)

σταδίουσ δὲ ὅσον τεσσαράκοντα προελθόντι ἐκ Δύμησ ποταμὸσ Πεῖροσ ἐσ θάλατταν κάτεισι, καὶ Ἀχαιῶν πόλισ ποτὲ Ὤλενοσ ᾠκεῖτο παρὰ τῷ Πείρῳ. ὁπόσοι δὲ ἐσ Ἡρακλέα καὶ τὰ ἔργα αὐτοῦ πεποιήκασιν, ἔστιν οὐκ ἐλάχιστά σφισι δείγματα τοῦ λόγου Δεξαμενὸσ ὁ ἐν Ὠλένῳ βασιλεὺσ καὶ ὁποίων Ἡρακλῆσ παρ’ αὐτῷ ξενίων ἔτυχε. καὶ ὅτι μὲν ἦν πόλισμα ἐξ ἀρχῆσ μικρὸν ἡ Ὤλενοσ, μαρτυρεῖ τῷ λόγῳ μου καὶ ἐλεγεῖον ἐσ Εὐρυτίωνα Κένταυρον ὑπὸ Ἑρμησιάνακτοσ πεποιημένον· ἀνὰ χρόνον δὲ τοὺσ οἰκήτορασ ἐκλιπεῖν ὑπὸ ἀσθενείασ φασὶ τὴν Ὤλενον καὶ ἐσ Πειράσ τε καὶ ἐσ Εὐρυτειὰσ ἀποχωρῆσαι. τοῦ δὲ Πείρου ποταμοῦ περὶ τοὺσ ὀγδοήκοντα ἀφέστηκε σταδίουσ Πατρέων ἡ πόλισ·

οὐ πόρρω δὲ αὐτῆσ ποταμὸσ Γλαῦκοσ ἐκδίδωσιν ἐσ θάλασσαν. Πατρέων δὲ οἱ τὰ ἀρχαιότατα μνημονεύοντέσ φασιν Εὔμηλον αὐτόχθονα οἰκῆσαι πρῶτον ἐν τῇ χώρᾳ, βασιλεύοντα αὐτὸν ἀνθρώπων οὐ πολλῶν. Τριπτολέμου δὲ ἐκ τῆσ Ἀττικῆσ ἀφικομένου τόν τε καρπὸν λαμβάνει τὸν ἥμερον καὶ οἰκίσαι διδαχθεὶσ πόλιν Ἀρόην ὠνόμασεν ἐπὶ τῇ ἐργασίᾳ τῆσ γῆσ. ὡσ δὲ πρὸσ ὕπνον ἐτράπετο ὁ Τριπτόλεμοσ, ἐνταῦθα Ἀνθείαν παῖδα Εὐμήλου τοὺσ δράκοντάσ φασιν ὑπὸ τοῦ Τριπτολέμου τὸ ἁρ́μα ζεύξαντα ἐθελῆσαι καὶ αὐτὸν σπεῖραι·

δὲ καὶ Εὔμηλοσ Ἄνθειαν πόλιν οἰκίζουσιν ἐν κοινῷ, τοῦ Εὐμήλου παιδὸσ ἐπώνυμον.

ᾠκίσθη δὲ καὶ τρίτη μεταξὺ Ἀνθείασ καὶ Ἀρόησ Μεσάτισ πόλισ.

ὁπόσα δὲ οἱ Πατρεῖσ περὶ Διονύσου λέγουσι, τραφῆναί τε αὐτὸν ἐν τῇ Μεσάτει καὶ ἐνταῦθα ἐπιβουλευθέντα ὑπὸ Τιτάνων ἐσ παντοῖον ἀφικέσθαι κίνδυνον, οὐκ ἐναντιούμενοσ τοῖσ Πατρεῦσιν τῆσ Μεσάτεωσ τὸ ὄνομα αὐτοῖσ σφισιν ἐξηγεῖσθαι παρίημι. Ἀχαιῶν δὲ ὕστερον ἐκβαλόντων Ιὤνασ, Πατρεὺσ ὁ Πρευγένουσ τοῦ Ἀγήνοροσ ἐσ μὲν Ἄνθειαν καὶ ἐσ Μεσάτιν μὴ ἐνοικίζεσθαι τοῖσ Ἀχαιοῖσ ἀπεῖπε, περίβολον δὲ τείχουσ πρὸσ τῇ Ἀρόῃ βαλόμενοσ μείζονα, ἵνα ἐντόσ οἱ τοῦ περιβόλου καὶ ἡ Ἀρόη γένηται, ὄνομα ἔθετο ἀφ’ ἑαυτοῦ Πάτρασ τῇ πόλει.

Ἀγήνωρ δὲ ὁ πατὴρ τοῦ Πρευγένουσ Ἀρέωσ παῖσ ἦν τοῦ Ἄμπυκοσ, ὁ δὲ Ἄμπυξ Πελίου τοῦ Αἰγινήτου τοῦ Δηρείτου τοῦ Ἁρπάλου τοῦ Ἀμύκλα τοῦ Λακεδαίμονοσ. Πατρεῖ μὲν τοιαῦτα ἐσ τοὺσ προγόνουσ ὑπάρχοντα ἦν·

ἰδίᾳ δὲ ἀνὰ χρόνον Πατρεῖσ διέβησαν ἐσ Αἰτωλίαν Ἀχαιῶν μόνοι κατὰ φιλίαν τὴν Αἰτωλῶν, τὸν πόλεμόν σφισι τὸν πρὸσ Γαλάτασ συνδιοίσοντεσ. προσπταίσαντεσ δ’ ἐν ταῖσ μάχαισ λόγου μειζόνωσ καὶ ὑπὸ πενίασ ἅμα οἱ πολλοὶ πιεζόμενοι Πάτρασ μὲν πλὴν ὀλίγων τινῶν ἐκλείπουσιν· οἱ δὲ ἄλλοι κατὰ χώραν ὑπὸ φιλεργίασ ἐσκεδάσθησαν καὶ πολίσματα παρὲξ αὐτὰσ Πάτρασ τοσάδε ἄλλα ᾤκησαν, Μεσάτιν καὶ Ἄνθειαν καὶ Βολίνην καὶ Ἀργυρᾶν τε καὶ Ἄρβαν. Αὔγουστοσ δὲ ἢ τοῦ παράπλου νομίζων κεῖσθαι καλῶσ τὰσ Πάτρασ ἢ κατ’ ἄλλην τινὰ αἰτίαν ἐπανήγαγεν αὖθισ ἐκ τῶν πολισμάτων τῶν ἄλλων τοὺσ ἄνδρασ ἐσ τὰσ Πάτρασ, προσσυνῴκισε δέ σφισι καὶ Ἀχαιοὺσ τοὺσ ἐκ Ῥυπῶν, καταβαλὼν ἐσ ἔδαφοσ Ῥύπασ·

καὶ ἔδωκε μὲν ἐλευθέροισ Ἀχαιῶν μόνοισ τοῖσ Πατρεῦσιν εἶναι, ἔδωκε δὲ καὶ ἐσ τὰ ἄλλα γέρα σφίσιν, ὁπόσα τοῖσ ἀποίκοισ νέμειν οἱ Ῥωμαῖοι νομίζουσι.

Πατρεῦσι δὲ ἐν ἄκρᾳ τῇ πόλει Λαφρίασ ἱερόν ἐστιν Ἀρτέμιδοσ·

ξενικὸν μὲν τῇ θεῷ τὸ ὄνομα, ἐσηγμένον δὲ ἑτέρωθεν καὶ τὸ ἄγαλμα. Καλυδῶνοσ γὰρ καὶ Αἰτωλίασ τῆσ ἄλλησ ὑπὸ Αὐγούστου βασιλέωσ ἐρημωθείσησ διὰ τὸ τὴν ἐσ <τὴν> Νικόπολιν τὴν ὑπὲρ τοῦ Ἀκτίου συνοικίζεσθαι καὶ τὸ Αἰτωλικόν, οὕτω τὸ ἄγαλμα τῆσ Λαφρίασ οἱ Πατρεῖσ ἔσχον. ὡσαύτωσ δὲ καὶ ὅσα ἄλλα ἀγάλματα ἔκ τε Αἰτωλίασ καὶ παρὰ Ἀκαρνάνων, τὰ μὲν πολλὰ ἐσ τὴν Νικόπολιν κομισθῆναι, Πατρεῦσι δὲ ὁ Αὔγουστοσ ἄλλα τε τῶν ἐκ Καλυδῶνοσ λαφύρων καὶ δὴ καὶ τῆσ Λαφρίασ ἔδωκε τὸ ἄγαλμα, ὃ δὴ καὶ ἐσ ἐμὲ ἔτι ἐν τῇ ἀκροπόλει τῇ Πατρέων εἶχε τιμάσ.

γενέσθαι δὲ ἐπίκλησιν τῇ θεῷ Λαφρίαν ἀπὸ ἀνδρὸσ Φωκέωσ φασί· Λάφριον γὰρ τὸν Κασταλίου τοῦ Δελφοῦ Καλυδωνίοισ ἱδρύσασθαι τὸ ἄγαλμα τῆσ Ἀρτέμιδοσ τὸ ἀρχαῖον, οἱ δὲ τῆσ Ἀρτέμιδοσ τὸ μήνιμα τὸ ἐσ Οἰνέα ἀνὰ χρόνον τοῖσ Καλυδωνίοισ ἐλαφρότερον γενέσθαι λέγουσι καὶ αἰτίαν τῇ θεῷ τῆσ ἐπικλήσεωσ ἐθέλουσιν εἶναι ταύτην. τὸ μὲν σχῆμα τοῦ ἀγάλματοσ θηρεύουσά ἐστιν, ἐλέφαντοσ δὲ καὶ χρυσοῦ πεποίηται, Ναυπάκτιοι δὲ Μέναιχμοσ καὶ Σοί̈δασ εἰργάσαντο·

τεκμαίρονται σφᾶσ Κανάχου τοῦ Σικυωνίου καὶ τοῦ Αἰγινήτου Κάλλωνοσ οὐ πολλῷ γενέσθαι τινὶ ἡλικίαν ὑστέρουσ.

ἄγουσι δὲ καὶ Λάφρια ἑορτὴν τῇ Ἀρτέμιδι οἱ Πατρεῖσ ἀνὰ πᾶν ἔτοσ, ἐν ᾗ τρόποσ ἐπιχώριοσ θυσίασ ἐστὶν αὐτοῖσ.

περὶ μὲν τὸν βωμὸν ἐν κύκλῳ ξύλα ἱστᾶσιν ἔτι χλωρὰ καὶ ἐσ ἑκκαίδεκα ἕκαστον πήχεισ· ἐντὸσ δὲ ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τὰ αὐότατά σφισι τῶν ξύλων κεῖται. μηχανῶνται δὲ ὑπὸ τὸν καιρὸν τῆσ ἑορτῆσ καὶ ἄνοδον ἐπὶ τὸν βωμὸν λειοτέραν, ἐπιφέροντεσ γῆν ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τοὺσ ἀναβασμούσ. πρῶτα μὲν δὴ πομπὴν μεγαλοπρεπεστάτην τῇ Ἀρτέμιδι πομπεύουσι, καὶ ἡ ἱερωμένη παρθένοσ ὀχεῖται τελευταία τῆσ πομπῆσ ἐπὶ ἐλάφων ὑπὸ τὸ ἁρ́μα ἐζευγμένων·

ἐσ δὲ τὴν ἐπιοῦσαν τηνικαῦτα ἤδη δρᾶν τὰ ἐσ τὴν θυσίαν νομίζουσι, δημοσίᾳ τε ἡ πόλισ καὶ οὐχ ἧσσον ἐσ τὴν ἑορτὴν οἱ ἰδιῶται φιλοτίμωσ ἔχουσιν. ἐσβάλλουσι γὰρ ζῶντασ ἐσ τὸν βωμὸν ὄρνιθάσ τε τοὺσ ἐδωδίμουσ καὶ ἱερεῖα ὁμοίωσ ἅπαντα, ἔτι δὲ ὗσ ἀγρίουσ καὶ ἐλάφουσ τε καὶ δορκάδασ, οἱ δὲ καὶ λύκων καὶ ἄρκτων σκύμνουσ, οἱ δὲ καὶ τὰ τέλεια τῶν θηρίων· κατατιθέασι δὲ ἐπὶ τὸν βωμὸν καὶ δένδρων καρπὸν τῶν ἡμέρων. τὸ δὲ ἀπὸ τούτου πῦρ ἐνιᾶσιν ἐσ τὰ ξύλα.

ἐνταῦθά που καὶ ἄρκτον καὶ ἄλλο τι ἐθεασάμην τῶν ζῴων, τὰ μὲν ὑπὸ τὴν πρώτην ὁρμὴν τοῦ πυρὸσ βιαζόμενα ἐσ τὸ ἐκτόσ, τὰ δὲ καὶ ἐκφεύγοντα ὑπὸ ἰσχύοσ· τὴν πυράν.

τρωθῆναι δὲ οὐδένα ὑπὸ <τῶν> θηρίων μνημονεύουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION