Pausanias, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 22

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 22)

Φαραὶ δέ, Ἀχαιῶν πόλισ, τελοῦσι μὲν ἐσ Πάτρασ δόντοσ Αὐγούστου, ὁδὸσ δὲ ἐσ Φαρὰσ Πατρέων μὲν ἐκ τοῦ ἄστεωσ στάδιοι πεντήκοντά εἰσι καὶ ἑκατόν, ἀπὸ θαλάσσησ δὲ ἄνω πρὸσ ἤπειρον περὶ ἑβδομήκοντα. ποταμὸσ δὲ ῥεῖ πλησίον Φαρῶν Πίεροσ, ὁ αὐτὸσ ἐμοὶ δοκεῖν ὃσ καὶ τὰ Ὠλένου παρέξεισιν ἐρείπια, ὑπὸ ἀνθρώπων τῶν πρὸσ θαλάσσῃ καλούμενοσ Πεῖροσ. πρὸσ δὲ τῷ ποταμῷ πλατάνων ἐστὶν ἄλσοσ, κοῖλαί τε ὑπὸ παλαιότητοσ αἱ πολλαὶ καὶ ἥκουσαι μεγέθουσ ἐσ τοσοῦτο ὥστε καὶ ἑστιῶνται τῶν χηραμῶν ἐντόσ, καὶ ὁπόσοισ ἂν κατὰ γνώμην ᾖ, καὶ ἐγκαθεύδουσι.

περίβολοσ δὲ ἀγορᾶσ μέγασ κατὰ τρόπον τὸν ἀρχαιότερόν ἐστιν ἐν Φαραῖσ, Ἑρμοῦ δὲ ἐν μέσῃ τῇ ἀγορᾷ λίθου πεποιημένον ἄγαλμα ἔχον καὶ γένεια·

ἑστηκὼσ δὲ πρὸσ αὐτῇ τῇ γῇ παρέχεται μὲν τὸ τετράγωνον σχῆμα, μεγέθει δέ ἐστιν οὐ μέγασ. καὶ αὐτῷ καὶ ἐπίγραμμα ἔπεστιν, ἀναθεῖναι αὐτὸ Μεσσήνιον Σιμύλον· καλεῖται μὲν δὴ Ἀγοραῖοσ, παρὰ δὲ αὐτῷ καὶ χρηστήριον καθέστηκε. κεῖται δὲ πρὸ τοῦ ἀγάλματοσ ἑστία, λίθου καὶ αὐτή, μολίβδῳ δὲ πρὸσ τὴν ἑστίαν προσέχονται λύχνοι χαλκοῖ. ἀφικόμενοσ οὖν περὶ ἑσπέραν <ὁ> τῷ θεῷ χρώμενοσ λιβανωτόν τε ἐπὶ τῆσ ἑστίασ θυμιᾷ καὶ ἐμπλήσασ τοὺσ λύχνουσ ἐλαίου καὶ ἐξάψασ τίθησιν ἐπὶ τὸν βωμὸν τοῦ ἀγάλματοσ ἐν δεξιᾷ νόμισμα ἐπιχώριον ‐ καλεῖται δὲ χαλκοῦσ τὸ νόμισμα ‐ καὶ ἐρωτᾷ πρὸσ τὸ οὖσ τὸν θεὸν ὁποῖόν τι καὶ ἑκάστῳ τὸ ἐρώτημά ἐστι.

τὸ ἀπὸ τούτου δὲ ἄπεισιν ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ ἐπιφραξάμενοσ τὰ ὦτα· προελθὼν δὲ ἐσ τὸ ἐκτὸσ τὰσ χεῖρασ ἀπέσχεν ἀπὸ τῶν ὤτων, καὶ ἧστινοσ ἂν ἐπακούσῃ φωνῆσ, μάντευμα ἡγεῖται. τοιαύτη καὶ Αἰγυπτίοισ ἑτέρα περὶ τοῦ Ἄπιδοσ τὸ ἱερὸν μαντεία καθέστηκεν·

ἐν Φαραῖσ δὲ καὶ ὕδωρ ἱερόν ἐστι τοῦ Ἑρμοῦ· <Ἑρμοῦ> νᾶμα μὲν τῇ πηγῇ τὸ ὄνομα, τοὺσ δὲ ἰχθῦσ οὐχ αἱροῦσιν ἐξ αὐτῆσ, ἀνάθημα εἶναι τοῦ θεοῦ νομίζοντεσ. ἑστήκασι δὲ ἐγγύτατα τοῦ ἀγάλματοσ τετράγωνοι λίθοι τριάκοντα μάλιστα ἀριθμόν·

τούτουσ σέβουσιν οἱ Φαρεῖσ, ἑκάστῳ θεοῦ τινὸσ ὄνομα ἐπιλέγοντεσ. τὰ δὲ ἔτι παλαιότερα καὶ τοῖσ πᾶσιν Ἕλλησι τιμὰσ θεῶν ἀντὶ ἀγαλμάτων εἶχον ἀργοὶ λίθοι. Φαρεῦσι δὲ ὅσον πέντε σταδίουσ καὶ δέκα ἀπωτέρω τῆσ πόλεώσ ἐστιν ἄλσοσ Διοσκούρων.

δάφναι μάλιστα ἐν αὐτῷ πεφύκασι, ναὸσ δὲ οὐκ ἦν ἐν αὐτῷ οὐδὲ ἀγάλματα· κομισθῆναι δὲ οἱ ἐπιχώριοί φασιν ἐσ Ῥώμην τὰ ἀγάλματα. ἐν Φαραῖσ δὲ ἐν τῷ ἄλσει βωμὸσ λίθων λογάδων ἐστί. πυθέσθαι δὲ οὐκ εἶχον εἰ ὁ Φάρησ ὁ Φυλοδαμείασ τῆσ Δαναοῦ σφισιν ἢ ὁμώνυμοσ ἐκείνῳ τισ ἐγένετο οἰκιστήσ. Τρίτεια δέ, Ἀχαιῶν <καὶ> αὕτη πόλισ, ἐν μεσογαίῳ μὲν ᾤκισται, τελοῦσι δὲ ἐσ Πάτρασ καὶ αὐτοὶ βασιλέωσ δόντοσ·

στάδιοι δὲ ἐσ Τρίτειαν εἴκοσί τε καὶ ἑκατόν εἰσιν ἐκ Φαρῶν. πρὶν δὲ ἢ ἐσ τὴν πόλιν ἐσελθεῖν, μνῆμά ἐστι λευκοῦ λίθου, θέασ καὶ ἐσ τὰ ἄλλα ἄξιον καὶ οὐχ ἥκιστα ἐπὶ ταῖσ γραφαῖσ αἵ εἰσιν ἐπὶ τοῦ τάφου, τέχνη Νικίου· θρόνοσ τε ἐλέφαντοσ καὶ γυνὴ νέα καὶ εἴδουσ εὖ ἔχουσα ἐπὶ τῷ θρόνῳ, θεράπαινα δὲ αὐτῇ προσέστηκε σκιάδιον φέρουσα· καὶ νεανίσκοσ ὀρθὸσ οὐκ ἔχων πω γένειά ἐστι χιτῶνα ἐνδεδυκὼσ καὶ χλαμύδα ἐπὶ τῷ χιτῶνι φοινικῆν·

παρὰ δὲ αὐτὸν οἰκέτησ ἀκόντια ἔχων ἐστὶ καὶ ἄγει κύνασ ἐπιτηδείασ θηρεύουσιν ἀνθρώποισ. πυθέσθαι μὲν δὴ τὰ ὀνόματα αὐτῶν οὐκ εἴχομεν· ταφῆναι δὲ ἄνδρα καὶ γυναῖκα ἐν κοινῷ παρίστατο ἅπασιν εἰκάζειν.

Τριτείασ δὲ οἰκιστὴν οἱ μὲν Κελβίδαν γενέσθαι λέγουσιν, ἀφικόμενον δὲ ἐκ Κύμησ τῆσ ἐν Ὀπικοῖσ·

οἱ δὲ ὡσ Ἄρησ συγγένοιτο Τριτείᾳ θυγατρὶ Τρίτωνοσ, ἱερᾶσθαι δὲ τῆσ Ἀθηνᾶσ τὴν παρθένον, Μελάνιππον δὲ παῖδα Ἄρεωσ καὶ Τριτείασ οἰκίσαι τε ὡσ ηὐξήθη τὴν πόλιν καὶ θέσθαι τὸ ὄνομα ἀπὸ τῆσ μητρόσ. ἐν Τριτείᾳ δὲ ἔστι μὲν ἱερὸν καλουμένων Μεγίστων θεῶν, ἀγάλματα δέ σφισι πηλοῦ πεποιημένα·

τούτοισ κατὰ ἔτοσ ἑορτὴν ἄγουσιν, οὐδέν τι ἀλλοίωσ ἢ καὶ τῷ Διονύσῳ δρῶσιν Ἕλληνεσ. ἔστι δὲ καὶ Ἀθηνᾶσ ναόσ, τὸ δὲ ἄγαλμα λίθου τὸ ἐφ’ ἡμῶν· τὸ δὲ ἀρχαῖον ἐσ Ῥώμην, καθὰ οἱ Τριταιεῖσ λέγουσιν, ἐκομίσθη. θύειν δὲ οἱ ἐνταῦθα καὶ Ἄρει καὶ τῇ Τριτείᾳ νομίζουσιν. αἵδε μὲν οὖν θαλάσσησ τέ εἰσιν ἀπωτέρω πόλεισ καὶ ἠπειρώτιδεσ βεβαίωσ·

πλέοντι δὲ ἐσ Αἴγιον ἐκ Πατρῶν ἄκρα πρῶτόν ἐστιν ὀνομαζομένη Ῥίον, σταδίουσ δὲ Πατρῶν πεντήκοντα ἀπέχουσα, λιμὴν δὲ ὁ Πάνορμοσ σταδίοισ πέντε καὶ δέκα ἀπωτέρω τῆσ ἄκρασ. τοσούτουσ δὲ ἀφέστηκεν ἑτέρουσ ἀπὸ Πανόρμου τὸ Ἀθηνᾶσ καλούμενον τεῖχοσ. ἐσ δὲ λιμένα Ἐρινεὸν ἐξ Ἀθηνᾶσ τείχουσ παράπλουσ ἐνενήκοντά εἰσι στάδιοι, ἑξήκοντα δὲ ἐσ Αἴγιον ἀπὸ τοῦ Ἐρινεοῦ· ὁδὸσ δὲ ἡ πεζὴ σταδίουσ τεσσαράκοντα μάλιστα ἐσ τὸν ἀριθμὸν ἀποδεῖ τὸν εἰρημένον. οὐ πόρρω δὲ τοῦ Πατρέων ἄστεωσ ποταμόσ τε ὁ Μείλιχοσ καὶ τὸ ἱερὸν τῆσ Τρικλαρίασ ἐν ὧ ἐστίν, ἄγαλμα οὐδὲν ἔτι ἔχον.

τοῦτο μὲν δή ἐστιν ἐν δεξιᾷ, προελθόντι δὲ ἀπὸ τοῦ Μειλίχου ποταμόσ ἐστιν ἄλλοσ·

ὄνομα μὲν τῷ ποταμῷ Χάραδροσ, ὡρ́ᾳ δὲ ἦροσ πίνοντα ἐξ αὐτοῦ τὰ βοσκήματα ὀφείλει τίκτειν ἄρρενα ὡσ τὰ πλείω συμβαίνει, καὶ τοῦδε ἕνεκα οἱ νομεῖσ ἑτέρωσε αὐτὰ τῆσ χώρασ μεθιστᾶσι πλήν γε δὴ τὰσ βοῦσ· ταύτασ δὲ αὐτοῦ καταλείπουσιν ἐπὶ τῷ ποταμῷ, διότι καὶ πρὸσ θυσίασ οἱ ταῦροί σφισι καὶ ἐσ τὰ ἔργα ἐπιτηδειότεροι θηλειῶν βοῶν εἰσιν, ἐπὶ δὲ τοῖσ ἄλλοισ κτήνεσι τὸ θῆλυ ἐπὶ πλέον τετίμηται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION