Plutarch, chapter 20 5:

ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν κράνειαν ἔφασαν τὴν ἱερὰν γεγονέναι, μυθολογοῦντεσ ὅτι πειρώμενοσ ὁ Ῥωμύλοσ αὑτοῦ λόγχην ἀκοντίσειεν ἀπὸ τοῦ Αουἐντίνου, τὸ ξυστὸν ἔχουσαν κρανείασ· καταδύσησ δὲ τῆσ αἰχμῆσ εἰσ βάθοσ, ἀνασπάσαι μὲν οὐδεὶσ πειρωμένων πολλῶν ἴσχυσε, τὸ δὲ ξύλον ἔστεξεν ἡ γῆ ζώφυτοσ οὖσα, καὶ βλαστοὺσ ἀνῆκε καὶ στέλεχοσ εὐμέγεθεσ κρανείασ ἔθρεψε. τοῦτο δ’ οἱ μετὰ Ῥωμύλον ὡσ ἕν τι τῶν ἁγιωτάτων ἱερῶν φυλάττοντεσ καὶ σεβόμενοι περιετείχισαν.