Plutarch, chapter 18

(플루타르코스, chapter 18)

τῆσ μέντοι Ταρπηίασ ἐκεῖ ταφείσησ, ὁ λόφοσ ὠνομάζετο Ταρπήιοσ, ἄχρι οὗ Ταρκυνίου βασιλέωσ Διὶ τὸν τόπον καθιεροῦντοσ ἅμα τά τε λείψανα μετηνέχθη, καὶ τοὔνομα τῆσ Ταρπηίασ ἐξέλιπε· πλὴν πέτραν ἔτι νῦν ἐν τῷ Καπιτωλίῳ Ταρπηίαν καλοῦσιν, ἀφ’ ἧσ ἐρρίπτουν τοὺσ κακούργουσ. ἐχομένησ δὲ τῆσ ἄκρασ ὑπὸ τῶν Σαβίνων, ὅ τε Ῥωμύλοσ ὑπ’ ὀργῆσ εἰσ μάχην αὐτοὺσ προὐκαλεῖτο, καὶ ὁ Τάτιοσ ἐθάρρει, καρτερὰν εἰ βιασθεῖεν ἀναχώρησιν ὁρῶν αὐτοῖσ ὑπάρχουσαν.

ὁ γὰρ μεταξὺ τόποσ, ἐν ᾧ συμπίπτειν ἔμελλον, ὑπὸ πολλῶν λόφων περιεχόμενοσ, ἀγῶνα μὲν ὀξὺν ἐδόκει καὶ χαλεπὸν ὑπὸ δυσχωρίασ ἀμφοτέροισ παρέξειν, φυγὰσ δὲ καὶ διώξεισ ἐν στενῷ βραχείασ. ἔτυχε δὲ τοῦ ποταμοῦ λιμνάσαντοσ οὐ πολλαῖσ πρότερον ἡμέραισ ἐγκαταλελεῖφθαι τέλμα βαθὺ καὶ τυφλὸν ἐν τόποισ ἐπιπέδοισ κατὰ τὴν νῦν οὖσαν ἀγοράν, ὅθεν οὐκ ἦν ὄψει πρόδηλον οὐδ’ εὐφύλακτον, ἄλλωσ δὲ χαλεπὸν καὶ ὕπουλον.

ἐπὶ τοῦτο τοῖσ Σαβίνοισ ἀπειρίᾳ φερομένοισ εὐτύχημα γίγνεται. Κούρτιοσ γάρ, ἀνὴρ ἐπιφανὴσ δόξῃ καὶ φρονήματι γαῦροσ, ἵππον ἔχων πολὺ πρὸ τῶν ἄλλων ἐχώρει·

δεξαμένου δὲ τοῦ βαράθρου τὸν ἵππον, ἄχρι μέν τινοσ ἐπειρᾶτο πληγῇ καὶ παρακελεύσει χρώμενοσ ἐξελαύνειν, ὡσ δ’ ἦν ἀμήχανον, ἐάσασ τὸν ἵππον ἑαυτὸν ἔσῳζεν. ὁ μὲν οὖν τόποσ δι’ ἐκεῖνον ἔτι νῦν Κούρτειοσ λάκκοσ ὀνομάζεται· φυλαξάμενοι δὲ τὸν κίνδυνον οἱ Σαβῖνοι μάχην καρτερὰν ἐμαχέσαντο, κρίσιν οὐ λαβοῦσαν, καίτοι πολλῶν πεσόντων, ἐν οἷσ ἦν καὶ Ὁστίλιοσ. τοῦτον Ἑρσιλίασ ἄνδρα καὶ πάππον Ὁστιλίου τοῦ μετὰ Νομᾶν βασιλεύσαντοσ γενέσθαι λέγουσιν.

αὖθισ δὲ πολλῶν ἀγώνων ἐν βραχεῖ συνισταμένων ὡσ εἰκόσ, ἑνὸσ μάλιστα τοῦ τελευταίου μνημονεύουσιν, ἐν ᾧ Ῥωμύλου τὴν κεφαλὴν πληγέντοσ λίθῳ καὶ πεσεῖν ὀλίγον δεήσαντοσ τοῦ τ’ ἀντέχειν ὑφεμένου, τοῖσ Σαβίνοισ ἐνέδωκαν οἱ Ῥωμαῖοι καὶ φυγῇ πρὸσ τὸ Παλάτιον ἐχώρουν, ἐξωθούμενοι τῶν ἐπιπέδων. ἤδη δὲ ὁ Ῥωμύλοσ ἐκ τῆσ πληγῆσ ἀναφέρων, ἐβούλετο μὲν εἰσ τὰ ὅπλα χωρεῖν τοῖσ φεύγουσιν ἐναντίωσ, καὶ μέγα βοῶν ἵστασθαι καὶ μάχεσθαι παρεκάλει.

πολλῆσ δὲ τῆσ φυγῆσ αὐτῷ περιχεομένησ, καὶ μηδενὸσ ἀναστρέφειν τολμῶντοσ, ἀνατείνασ εἰσ οὐρανὸν τὰσ χεῖρασ ηὔξατο τῷ Διὶ στῆσαι τὸ στράτευμα καὶ τὰ Ῥωμαίων πράγματα πεσόντα μὴ περιιδεῖν, ἀλλ’ ὀρθῶσαι. γενομένησ δὲ τῆσ εὐχῆσ, αἰδώσ τε τοῦ βασιλέωσ ἔσχε πολλούσ, καὶ θάρσοσ ἐκ μεταβολῆσ παρέστη τοῖσ φεύγουσιν.

ἔστησαν οὖν πρῶτον οὗ νῦν ὁ τοῦ Διὸσ τοῦ Στάτοροσ ἵδρυται νεώσ, ὃν Ἐπιστάσιον ἄν τισ ἑρμηνεύσειεν, εἶτα συνασπίσαντεσ πάλιν ἐώσαν ὀπίσω τοὺσ Σαβίνουσ ἐπὶ τὴν νῦν Ῥήγιαν προσαγορευομένην καὶ τὸ τῆσ Ἑστίασ ἱερόν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION