Plutarch, chapter 7

(플루타르코스, chapter 7)

γενομένησ δέ τινοσ πρὸσ τοὺσ Νομήτοροσ βουκόλουσ τοῖσ Ἀμουλίου διαφορᾶσ καὶ βοσκημάτων ἐλάσεωσ, οὐκ ἀνασχόμενοι συγκόπτουσι μὲν αὐτοὺσ καὶ τρέπονται, ἀποτέμνονται δὲ τῆσ ἀγέλησ συχνήν. ἀγανακτοῦντοσ δὲ τοῦ Νομήτοροσ ὠλιγώρουν, συνῆγον δὲ καὶ προσεδέχοντο πολλοὺσ μὲν ἀπόρουσ, πολλοὺσ δὲ δούλουσ, θράσουσ ἀποστατικοῦ καὶ φρονήματοσ ἀρχὰσ ἐνδιδόντεσ. τοῦ δὲ Ῥωμύλου πρόσ τινα θυσίαν ἀποτραπομένου καὶ γὰρ ἦν φιλοθύτησ καὶ μαντικόσ, οἱ τοῦ Νομήτοροσ βοτῆρεσ τῷ Ῥέμῳ μετ’ ὀλίγων βαδίζοντι προστυχόντεσ ἐμάχοντο, καὶ γενομένων πληγῶν καὶ τραυμάτων ἐν ἀμφοτέροισ, ἐκράτησαν οἱ τοῦ Νομήτοροσ καὶ συνέλαβον ζῶντα τὸν Ῥέμον.

ἀναχθέντοσ οὖν αὐτοῦ πρὸσ τὸν Νομήτορα καὶ κατηγορηθέντοσ, αὐτὸσ μὲν οὐκ ἐκόλασε, χαλεπὸν ὄντα δεδιὼσ τὸν ἀδελφόν, ἐλθὼν δὲ πρὸσ ἐκεῖνον ἐδεῖτο τυχεῖν δίκησ, ἀδελφὸσ ὢν καὶ καθυβρισμένοσ ὑπ’ οἰκετῶν ἐκείνου βασιλέωσ ὄντοσ. συναγανακτούντων δὲ τῶν ἐν Ἄλβῃ καὶ δεινὰ πάσχειν οἰομένων τὸν ἄνδρα παρ’ ἀξίαν, κινηθεὶσ ὁ Ἀμούλιοσ αὐτῷ παραδίδωσι τῷ Νομήτορι τὸν Ῥέμον, ὅ τι βούλοιτο χρήσασθαι.

ἔργα δ’ αὐτοῦ καὶ πράξεισ ὅμοια τοῖσ βλεπομένοισ ἀκούων, τὸ δὲ μέγιστον ὡσ ἐοίκε θεοῦ συμπαρόντοσ καὶ συνεπευθύνοντοσ ἀρχὰσ μεγάλων πραγμάτων, ἁπτόμενοσ ὑπονοίᾳ καὶ τύχῃ τῆσ ἀληθείασ, ἀνέκρινεν ὅστισ εἰή καὶ ὅπωσ γένοιτο, φωνῇ τε πρᾳείᾳ καὶ φιλανθρώπῳ βλέμματι πίστιν αὐτῷ μετ’ ἐλπίδοσ ἐνδιδούσ.

ὁ δὲ θαρρῶν ἔλεγεν·

" ἀλλ’ οὐδὲν ἀποκρύψομαί σε· καὶ γὰρ εἶναι δοκεῖσ Ἀμουλίου βασιλικώτεροσ. ἀκούεισ γὰρ καὶ ἀνακρίνεισ πρὶν ἢ κολάζειν· ὁ δ’ ἀκρίτουσ ἐκδίδωσι. πρότερον μὲν ἑαυτοὺσ οἰκετῶν βασιλέωσ Φαιστύλου καὶ Λαρεντίασ ἠπιστάμεθα παῖδασ ἐσμὲν δὲ δίδυμοι, γενόμενοι δ’ ἐν αἰτίᾳ πρὸσ σὲ καὶ διαβολαῖσ καὶ τοῖσ περὶ ψυχῆσ ἀγῶσιν, ἀκούομεν μεγάλα περὶ ἑαυτῶν· εἰ δὲ πιστά, κρινεῖν ἐοίκε νῦν ὁ κίνδυνοσ. γοναὶ μὲν γὰρ ἡμῶν ἀπόρρητοι λέγονται, τροφαὶ δὲ καὶ τιθηνήσεισ ἀτοπώτεραι νεογνῶν, οἷσ ἐρρίφημεν οἰωνοῖσ καὶ θηρίοισ, ὑπὸ τούτων τρεφόμενοι, μαστῷ λυκαίνησ καὶ δρυοκολάπτου ψωμίσμασιν, ἐν σκάφῃ τινὶ κείμενοι παρὰ τὸν μέγαν ποταμόν.

ἔστι δ’ ἡ σκάφη καὶ σῴζεται, χαλκοῖσ ὑποζώσμασι γραμμάτων ἀμυδρῶν ἐγκεχαραγμένων, ἃ γένοιτ’ ἂν ὕστερον ἴσωσ ἀνωφελῆ γνωρίσματα τοῖσ τοκεῦσιν ἡμῶν ἀπολομένων. ὁ μὲν οὖν Νομήτωρ ἔκ τε τῶν λόγων τούτων καὶ πρὸσ τὴν ὄψιν εἰκάζων τὸν χρόνον, οὐκ ἔφευγε τὴν ἐλπίδα σαίνουσαν, ἀλλ’ ἐφρόντιζεν ὅπωσ τῇ θυγατρὶ περὶ τούτων κρύφα συγγενόμενοσ φράσειεν·

ἐφρουρεῖτο γὰρ ἔτι καρτερῶσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION