Plutarch, chapter 1

(플루타르코스, chapter 1)

τὸ μέγα τῆσ Ῥώμησ ὄνομα καὶ δόξῃ διὰ πάντων ἀνθρώπων κεχωρηκὸσ ἀφ’ ὅτου καὶ δι’ ἣν αἰτίαν τῇ πόλει γέγονεν, οὐχ ὡμολόγηται παρὰ τοῖσ συγγραφεῦσιν, ἀλλ’ οἱ μὲν Πελασγούσ, ἐπὶ πλεῖστα τῆσ οἰκουμένησ πλανηθέντασ ἀνθρώπων τε πλείστων κρατήσαντασ, αὐτόθι κατοικῆσαι, καὶ διὰ τὴν ἐν τοῖσ ὅπλοισ ῥώμην οὕτωσ ὀνομάσαι τὴν πόλιν, οἱ δὲ Τροίασ ἁλισκομένησ διαφυγόντασ ἐνίουσ καὶ πλοίων ἐπιτυχόντασ ὑπὸ πνευμάτων τῇ Τυρρηνίᾳ προσπεσεῖν φερομένουσ, καὶ περὶ τὸν Θύμβριν ποταμὸν ὁρμίσασθαι· ταῖσ δὲ γυναιξὶν αὐτῶν, ἀπορουμέναισ ἤδη καὶ δυσανασχετούσαισ πρὸσ τὴν θάλασσαν, ὑποθέσθαι μίαν, ἣ καὶ γένει προὔχειν καὶ φρονεῖν ἐδόκει μάλιστα, Ῥώμην ὄνομα, καταπρῆσαι τὰ πλοῖα.

πραχθέντοσ δὲ τούτου, πρῶτον μὲν ἀγανακτεῖν τοὺσ ἄνδρασ, ἔπειτα δι’ ἀνάγκην ἱδρυνθέντασ περὶ τὸ Παλλάντιον, ὡσ ὀλίγῳ χρόνῳ κρεῖττον ἐλπίδοσ ἔπραττον, ἀγαθῆσ τε πειρώμενοι χώρασ καὶ δεχομένων αὐτοὺσ τῶν προσοίκων, ἄλλην τε τιμὴν ἀπονέμειν τῇ Ῥώμῃ καὶ τὴν πόλιν ἀπ’ αὐτῆσ ὡσ αἰτίασ προσαγορεύειν.

ἐξ ἐκείνου τε παραμένειν λέγουσι τὸ τοὺσ συγγενεῖσ τὰσ γυναῖκασ καὶ οἰκείουσ ἄνδρασ ἀσπάζεσθαι τοῖσ στόμασι·

καὶ γὰρ ἐκείνασ, ὅτε τὰ πλοῖα κατέπρησαν, οὕτωσ ἀσπάζεσθαι καὶ φιλοφρονεῖσθαι τοὺσ ἄνδρασ, δεομένασ αὐτῶν καὶ παραιτουμένασ τὴν ὀργήν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION