Plutarch, chapter 16

(플루타르코스, chapter 16)

οἱ δὲ Σαβῖνοι πολλοὶ μὲν ἦσαν καὶ πολεμικοί, κώμασ δ’ ᾤκουν ἀτειχίστουσ, ὡσ προσῆκον αὐτοῖσ μέγα φρονεῖν καὶ μὴ φοβεῖσθαι, Λακεδαιμονίων ἀποίκοισ οὖσιν. οὐ μὴν ἀλλ’ ὁρῶντεσ αὑτοὺσ ἐνδεδεμένουσ μεγάλοισ ὁμηρεύμασι, καὶ δεδιότεσ περὶ τῶν θυγατέρων, πρέσβεισ ἀπέστειλαν ἐπιεικῆ καὶ μέτρια προκαλούμενοι, τὸν Ῥωμύλον ἀποδόντα τὰσ κόρασ αὐτοῖσ καὶ λύσαντα τὸ τῆσ βίασ ἔργον, εἶτα πειθοῖ καὶ νόμῳ πράττειν τοῖσ γένεσι φιλίαν καὶ οἰκειότητα.

οἱ μὲν ἄλλοι βουλευόμενοι καὶ παρασκευαζόμενοι διέτριβον, Ἄκρων δὲ βασιλεὺσ Καινινητῶν, ἀνὴρ θυμοειδὴσ καὶ δεινὸσ ἐν τοῖσ πολεμικοῖσ, τά τε πρῶτα τολμήματα τοῦ Ῥωμύλου δι’ ὑποψίασ εἶχε, καὶ τῷ πραχθέντι περὶ τὰσ γυναῖκασ ἤδη φοβερὸν ἡγούμενοσ πᾶσιν εἶναι καὶ οὐκ ἀνεκτὸν εἰ μὴ κολασθείη, προεξανέστη τῷ πολέμῳ καὶ μετὰ πολλῆσ ἐχώρει δυνάμεωσ ἐπ’ αὐτόν, καὶ ὁ Ῥωμύλοσ ἐπ’ ἐκεῖνον.

γενόμενοι δ’ ἐν ὄψει καὶ κατιδόντεσ ἀλλήλουσ προὐκαλοῦντο μάχεσθαι, τῶν στρατευμάτων ἐν τοῖσ ὅπλοισ ἀτρεμούντων.

εὐξάμενοσ οὖν ὁ Ῥωμύλοσ, εἰ κρατήσειε καὶ καταβάλοι, τῷ Διὶ φέρων ἀναθήσειν αὐτὸσ τὰ ὅπλα τοῦ ἀνδρόσ, αὐτόν τε καταβάλλει κρατήσασ, καὶ τρέπεται τὸ στράτευμα μάχησ γενομένησ, αἱρεῖ δὲ καὶ τὴν πόλιν. οὐ μὴν ἠδίκησε τοὺσ ἐγκαταληφθέντασ, ἀλλ’ ἢ τὰσ οἰκίασ ἐκέλευσε καθελόντασ ἀκολουθεῖν εἰσ Ῥώμην, ὡσ πολίτασ ἐπὶ τοῖσ ἴσοισ ἐσομένουσ. τούτου μὲν οὖν οὐκ ἔστιν ὅ τι μᾶλλον ηὔξησε τὴν Ῥώμην, ἀεὶ προσποιοῦσαν ἑαυτῇ καὶ συννέμουσαν ὧν κρατήσειεν.

ὁ δὲ Ῥωμύλοσ, ὡσ ἂν μάλιστα τὴν εὐχὴν τῷ τε Διὶ κεχαρισμένην καὶ τοῖσ πολίταισ ἰδεῖν ἐπιτερπῆ παράσχοι σκεψάμενοσ, ἐπὶ στρατοπέδου δρῦν ἔτεμεν ὑπερμεγέθη καὶ διεμόρφωσεν ὥσπερ τρόπαιον, καὶ τῶν ὅπλων τοῦ Ἄκρωνοσ ἕκαστον ἐν τάξει περιήρμοσε καὶ κατήρτησεν, αὐτὸσ δὲ τὴν μὲν ἐσθῆτα περιεζώσατο, δάφνῃ δ’ ἐστέψατο τὴν κεφαλὴν κομῶσαν. ὑπολαβὼν δὲ τῷ δεξιῷ τὸ τρόπαιον ὤμῳ προσερειδόμενον ὀρθόν, ἐβάδιζεν ἐξάρχων ἐπινικίου παιᾶνοσ ἐν ὅπλοισ ἑπομένῃ τῇ στρατιᾷ, δεχομένων τῶν πολιτῶν μετὰ χαρᾶσ καὶ θαύματοσ.

ἡ μὲν οὖν πομπὴ τῶν αὖθισ θριάμβων ἀρχὴν καὶ ζῆλον παρέσχε, τὸ δὲ τρόπαιον ἀνάθημα Φερετρίου Διὸσ ἐπωνομάσθη ‐ τὸ γὰρ πλῆξαι φερῖρε Ῥωμαῖοι καλοῦσιν, εὔξατο δὲ πλῆξαι τὸν ἄνδρα καὶ καταβαλεῖν ‐ , ὀπίμια δὲ τὰ σκῦλα, φησὶ Βάρρων, καθότι καὶ τὴν περιουσίαν ὄπεμ λέγουσι. πιθανώτερον δ’ ἄν τισ εἴποι διὰ τὴν πρᾶξιν·

ὄπουσ γὰρ ὀνομάζεται τὸ ἔργον, αὐτουργῷ δ’ ἀριστείασ στρατηγῷ, στρατηγὸν ἀνελόντι, δέδοται καθιέρωσισ ὀπιμίων. καὶ τρισὶ μόνοισ τούτου τυχεῖν ὑπῆρξε Ῥωμαίοισ ἡγεμόσι, πρώτῳ Ῥωμύλῳ κτείναντι τὸν Καινινήτην Ἄκρωνα, δευτέρῳ Κορνηλίῳ Κόσσῳ Τυρρηνὸν ἀνελόντι Τολούμνιον, ἐπὶ πᾶσι δὲ Κλαυδίῳ Μαρκέλλῳ Βριτομάρτου κρατήσαντι Γαλατῶν βασιλέωσ. Κόσσοσ μὲν οὖν καὶ Μάρκελλοσ ἤδη τεθρίπποισ εἰσήλαυνον, αὐτοὶ τὰ τρόπαια φέροντεσ·

Ῥωμύλον δ’ οὐκ ὀρθῶσ φησιν ἁρ́ματι χρήσασθαι Διονύσιοσ. Ταρκύνιον γὰρ ἱστοροῦσι τὸν Δημαράτου τῶν βασιλέων πρῶτον εἰσ τοῦτο τὸ σχῆμα καὶ τὸν ὄγκον ἐξᾶραι τοὺσ θριάμβουσ· ἕτεροι δὲ πρῶτον ἐφ’ ἁρ́ματοσ θριαμβεῦσαι Ποπλικόλαν. τοῦ δὲ Ῥωμύλου τὰσ εἰκόνασ ὁρᾶν ἔστιν ἐν Ῥώμῃ τὰσ τροπαιοφόρουσ πεζὰσ ἁπάσασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION