Plutarch, Περικλῆς, chapter 4

(플루타르코스, Περικλῆς, chapter 4)

διδάσκαλον δ’ αὐτοῦ τῶν μουσικῶν οἱ πλεῖστοι Δάμωνα γενέσθαι λέγουσιν, οὗ φασι δεῖν τοὔνομα βραχύνοντασ τὴν προτέραν συλλαβὴν ἐκφέρειν· Ἀριστοτέλησ δὲ παρὰ Πυθοκλείδῃ μουσικὴν διαπονηθῆναι τὸν ἄνδρα φησίν. ὁ δὲ Δάμων ἐοίκεν ἄκροσ ὢν σοφιστὴσ καταδύεσθαι μὲν εἰσ τὸ τῆσ μουσικῆσ ὄνομα πρὸσ τοὺσ πολλοὺσ ἐπικρυπτόμενοσ τὴν δεινότητα, τῷ δὲ Περικλεῖ συνῆν καθάπερ ἀθλητῇ τῶν πολιτικῶν ἀλείπτησ καὶ διδάσκαλοσ. οὐ μὴν ἔλαθεν ὁ Δάμων τῇ λύρα παρακαλύμματι χρώμενοσ, ἀλλ’ ὡσ μεγαλοπράγμων καὶ φιλοτύραννοσ ἐξωστρακίσθη καὶ παρέσχε τοῖσ κωμικοῖσ διατριβήν.

ὁ γοῦν Πλάτων καὶ πυνθανόμενον αὐτοῦ τινα πεποίηκεν οὕτω· πρῶτον μὲν οὖν μοι λέξον, ἀντιβολῶ· σὺ γὰρ, ὥσ φασιν, ὁ Χείρων ἐξέθρεψασ Περικλέα. διήκουσε δὲ Περικλῆσ καὶ Ζήνωνοσ τοῦ Ἐλεάτου πραγματευομένου περὶ φύσιν, ὡσ Παρμενίδησ, ἐλεγκτικὴν δέ τινα καὶ δι’ ἀντιλογίασ κατακλείουσαν εἰσ ἀπορίαν ἐξασκήσαντοσ ἕξιν, ὥσπερ καὶ Τίμων ὁ Φλιάσιοσ εἴρηκε διὰ τούτων·

ἀμφοτερογλώσσου τε μέγα σθένοσ οὐκ ἀλαπαδνὸν Ζήνωνοσ, πάντων ἐπιλήπτοροσ. ὁ δὲ πλεῖστα Περικλεῖ συγγενόμενοσ καὶ μάλιστα περιθεὶσ ὄγκον αὐτῷ καὶ φρόνημα δημαγωγίασ ἐμβριθέστερον, ὅλωσ τε μετεωρίσασ καὶ συνεξάρασ τὸ ἀξίωμα τοῦ ἤθουσ, Ἀναξαγόρασ ἦν ὁ Κλαζομένιοσ, ὃν οἱ τότ’ ἄνθρωποι Νοῦν προσηγόρευον, εἴτε τὴν σύνεσιν αὐτοῦ μεγάλην εἰσ φυσιολογίαν καὶ περιττὴν διαφανεῖσαν θαυμάσαντεσ, εἴθ’ ὅτι τοῖσ ὅλοισ πρῶτοσ οὐ τύχην οὐδ’ ἀνάγκην διακοσμήσεωσ ἀρχήν, ἀλλὰ νοῦν ἐπέστησε καθαρὸν καὶ ἄκρατον ἐν μεμιγμένοισ πᾶσι τοῖσ ἄλλοισ, ἀποκρίνοντα τὰσ ὁμοιομερείασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION