Plutarch, Lucullus, chapter 40

Νεόπλουτα δ ἦν τοῦ Λουκούλλου τὰ δεῖπνα τὰ καθ ἡμέραν, οὐ μόνον στρωμναῖς ἁλουργέσι καὶ διαλίθοις ἐκπώμασι καὶ χοροῖς καὶ ἀκροάμασιν ἐπεισοδίοις, ἀλλ ὄψων τε παντοδαπῶν καὶ πεμμάτων περιττῶς διαπεπονημένων παρασκευαῖς ζηλωτὸν ἀνελευθέροις ποιοῦντος ἑαυτόν.? ὁ γοῦν Πομπήιος εὐδοκίμησε νοσῶν: "οὐκοῦν, εἰ μὴ Λούκουλλος ἐτρύφα, Πομπήιος οὐκ ἂν ἔζησεν·

ἄλλο τι παρασκευάσαι τῶν εὐπορίστων ἐκέλευσε. "σὺ πλουτῶν μὲν ὡς Κράσσος, ζῶν δ ὡς Λούκουλλος, λέγων δὲ ὡς Κάτων·

ἔνιοι δὲ τοῦτο ῥηθῆναι μὲν οὕτως, ὑπὸ Κάτωνος δὲ οὐ λέγουσιν.?