Plutarch, Lucullus, chapter 34

(플루타르코스, Lucullus, chapter 34)

τούτοισ δὲ τηλικούτοισ οὖσι προσγίνεται τὸ μάλιστα Λουκούλλῳ διειργασμένον τὰσ πράξεισ, Πόπλιοσ Κλώδιοσ, ἀνὴρ ὑβριστὴσ καὶ μεστὸσ ὀλιγωρίασ ἁπάσησ καὶ θρασύτητοσ. ἦν δὲ τῆσ Λουκούλλου γυναικὸσ ἀδελφόσ, ἣν καὶ διαφθείρειν ἔσχεν αἰτίαν ἀκολαστοτάτην οὖσαν. τότε δὲ τῷ Λουκούλλῳ συστρατεύων οὐχ ὅσησ αὑτὸν ἠξίου τιμῆσ ἐτύγχανεν ἠξίου δὲ πρῶτοσ εἶναι, καὶ πολλῶν ἀπολειπόμενοσ διὰ τὸν τρόπον ὑποικούρει τὴν Φιμβριανὴν στρατιὰν καὶ παρώξυνε κατὰ τοῦ Λουκούλλου, λόγουσ χρηστοὺσ εἰσ οὐκ ἄκοντασ οὐδ’ ἀήθεισ τοῦ δημαγωγεῖσθαι διαδιδούσ.

οὗτοι γὰρ ἦσαν, οὓσ καὶ πρότερον ἀνέπεισε Φιμβρίασ ἀποκτείναντασ τὸν ὕπατον Φλάκκον αὑτὸν ἑλέσθαι στρατηγόν. διὸ καὶ τὸν Κλώδιον ἡδέωσ ἐδέχοντο καὶ φιλοστρατιώτην προσηγόρευον, ἀγανακτεῖν προσποιούμενον ὑπὲρ αὐτῶν, εἰ πέρασ οὐδὲν ἔσται πολέμων τοσούτων καὶ πόνων, ἀλλὰ παντὶ μὲν ἔθνει μαχόμενοι, πᾶσαν δὲ γῆν πλανώμενοι κατατρίψουσι τὸν βίον οὐδὲν ἄξιον ἐκ τηλικαύτησ φερόμενοι στρατείασ, ἀλλὰ τὰσ Λουκούλλου παραπέμποντεσ ἁμάξασ καὶ καμήλουσ ἐκπωμάτων χρυσῶν καὶ διαλίθων γεμούσασ, οἱ δὲ Πομπηίου στρατιῶται δῆμοσ ὄντεσ ἤδη που μετὰ γυναικῶν καὶ τέκνων κάθηνται γῆν εὐδαίμονα καὶ πόλεισ ἔχοντεσ, οὐ Μιθριδάτην καὶ Τιγράνην εἰσ τὰσ ἀοικήτουσ ἐμβαλόντεσ ἐρημίασ, οὐδὲ τῆσ Ἀσίασ τὰ βασίλεια καταρρίψαντεσ, ἀλλὰ φυγάσιν ἀνθρώποισ ἐν Ἰβηρίᾳ καὶ δραπέταισ ἐν Ἰταλίᾳ πολεμήσαντεσ.

"τί οὖν, εἰ δεῖ μηδέποτε παύσασθαι στρατευομένουσ, οὐχὶ τοιούτῳ στρατηγῷ καὶ σώματα τὰ λοιπὰ καὶ ψυχὰσ φυλάσσομεν, ᾧ κάλλιστοσ εἶναι δοκεῖ κόσμοσ ὁ τῶν στρατευομένων πλοῦτοσ ;

τοιαύταισ αἰτίαισ τὸ Λουκούλλου στράτευμα διαφθαρέν οὔτ’ ἐπὶ Τιγράνην ἠκολούθησεν οὔτ’ ἐπὶ Μιθριδάτην αὖθισ ἐξ Ἀρμενίασ εἰσ Πόντον ἐμβαλόντα καὶ τὴν ἀρχὴν ἀναλαμβάνοντα, πρόφασιν δὲ τὸν χειμῶνα ποιούμενοι περὶ τὴν Γορδυηνὴν διέτριβον, ὅσον οὔπω Πομπήϊον ἤ τιν’ ἄλλον τῶν ἡγεμόνων Λουκούλλῳ διάδοχον ἀφίξεσθαι προσδοκῶντεσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION