Plutarch, Lucullus, chapter 41

(플루타르코스, Lucullus, chapter 41)

ὁ μέντοι Λούκουλλοσ οὐχ ἡδόμενοσ μόνον, ἀλλὰ καὶ σεμνυνόμενοσ τῷ βίῳ τούτῳ δῆλοσ ἦν ἐκ τῶν ἀπομνημονευομένων, λέγεται γὰρ Ἕλληνασ ἀνθρώπουσ ἀναβάντασ εἰσ Ῥώμην ἑστιᾶν ἐπὶ πολλὰσ ἡμέρασ, τοὺσ δ’ ὄντωσ Ἑλληνικόν τι παθόντασ, αἰσχύνεσθαι καὶ διωθεῖσθαι τὴν κλῆσιν, ὡσ δι’ αὐτοὺσ καθ’ ἡμέραν τοσούτων ἀναλισκομένων τὸν οὖν Λούκουλλον εἰπεῖν μειδιάσαντα πρὸσ αὐτούσ· "γίνεται μέν τι τούτων καὶ δι’ ὑμᾶσ, ὦ ἄνδρεσ Ἕλληνεσ·

"τὰ μέντοι πλεῖστα γίνεται διὰ Λούκουλλον. ἐπεὶ δὲ μόνου δειπνοῦντοσ αὐτοῦ μία τράπεζα καὶ μέτριον παρεσκευάσθη δεῖπνον, ἠγανάκτει καλέσασ τὸν ἐπὶ τούτῳ τεταγμένον οἰκέτην. "τί λέγεισ; "οὐκ ᾔδεισ, ὅτι σήμερον παρὰ Λουκούλλῳ δειπνεῖ Λούκουλλοσ; ὄντοσ δὲ περὶ τούτου, ὡσ εἰκὸσ, ἐν τῇ πόλει λόγου πολλοῦ, προσῆλθον αὐτῷ κατ’ ἀγορὰν σχολὴν ἄγοντι Κικέρων καὶ Πομπήιοσ, ὁ μέν ἐν τοῖσ μάλιστα φίλοσ ὢν καὶ συνήθησ, Πομπηϊῴ δ’ ἦν μέν ἐκ τῆσ στρατηγίασ διαφορὰ πρὸσ αὐτόν, εἰώθεισαν δὲ χρῆσθαι καὶ διαλέγεσθαι πολλάκισ ἐπιεικῶσ ἀλλήλοισ.

θρυπτομένου δὲ τοῦ Λουκούλλου καὶ μεταλαβεῖν ἡμέραν ἀξιοῦντοσ οὐκ ἔφασαν ἐπιτρέψειν, οὐδ’ εἰών διαλέγεσθαι τοῖσ οἰκέταισ, ἵνα μή τι πλέον κελεύσῃ γενέσθαι τῶν αὐτῷ γινομένων, πλὴν τοσοῦτο μόνον αἰτουμένῳ συνεχώρησαν εἰπεῖν πρὸσ ἕνα τῶν οἰκετῶν ἐναντίον ἐκείνων, ὅτι τήμερον ἐν τῷ Ἀπόλλωνι δειπνήσοι·

τοῦτο γάρ τισ εἶχε τῶν πολυτελῶν οἴκων ὄνομα·

καὶ τοῦτο σεσοφισμένοσ ἐλελήθει τοὺσ ἄνδρασ, ἑκάστῳ γὰρ, ὡσ ἐοίκε, δειπνητηρίῳ τεταγμένον ἦν τίμημα δείπνου, καὶ χορηγίαν ἰδίαν καὶ παρασκευὴν ἕκαστον εἶχεν, ὥστε τοὺσ δούλουσ ἀκούσαντασ, ὅπου βούλεται δειπνεῖν, εἰδέναι, πόσον δαπάνημα καὶ ποῖόν τι κόσμῳ καὶ διαθέσει γενέσθαι δεῖ τὸ δεῖπνον εἰώθει δὲ δειπνεῖν ἐν τῷ Ἀπόλλωνι πέντε μυριάδων· καὶ τότε τοσούτου τελεσθέντοσ ἐξέπληξε τοὺσ περὶ τὸν Πομπήϊον ἐν τῷ μεγέθει τῆσ δαπάνησ τὸ τάχοσ τῆσ παρασκευῆσ, εἰσ ταῦτα μέν οὖν ὑβριστικῶσ ἐχρῆτο τῷ πλούτῳ καθάπερ ὄντωσ αἰχμαλώτῳ καὶ βαρβάρῳ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION