Plutarch, Lucullus, chapter 15

(플루타르코스, Lucullus, chapter 15)

ἐπὶ τοιούτων λογισμῶν γενόμενοσ ὁ Λούκουλλοσ περί τε τὴν Ἀμισὸν διέτριψε, μαλακῶσ τῇ πολιορκίᾳ χρώμενοσ, καὶ μετὰ χειμῶνα Μουρήναν ἀπολιπὼν ἐπὶ τῆσ πολιορκίασ ἐβάδιζεν ἐπὶ Μιθριδάτην καθήμενον ἐν Καβείροισ καὶ διανοούμενον ὑφίστασθαι τοὺσ Ῥωμαίουσ, ἠθροισμένησ αὐτῷ δυνάμεωσ εἰσ τετρακισμυρίουσ πεζούσ, ἱππεῖσ δὲ τετρακισχιλίουσ, οἷσ ἐθάρρει μάλιστα, καὶ διαβὰσ τὸν Λύκον ποταμὸν εἰσ τὸ πεδίον προὐκαλεῖτο τοὺσ Ῥωμαίουσ. γενομένησ δ’ ἱππομαχίασ ἔφυγον οἱ Ῥωμαῖοι·

"Ῥωμαίοισ διαλλαγῇσ· "εἰ δὲ μή, πολέμιοσ. τοῦτον μὲν θαυμάσασ ὁ Μιθριδάτησ οὐκ ἠδίκησε. τοῦ δὲ Λουκούλλου τὰ μὲν πεδία τῶν πολεμίων ἱπποκρατούντων δεδιότοσ, τὴν δ’ ὀρεινὴν ὀκνοῦντοσ προϊέναι, μακρὰν καὶ ὑλώδη καὶ δύσβατον οὖσαν, ἁλίσκονταί τινεσ κατὰ τύχην Ἕλληνεσ εἴσ τι σπήλαιον καταφυγόντεσ, ὧν ὁ πρεσβύτεροσ Ἀρτεμίδωροσ ὑπέσχετο τὸν Λούκουλλον ἄξειν καὶ καταστάσειν ἐπὶ τόπῳ ἀσφαλεῖ τῷ στρατοπέδῳ καὶ φρούριον ἔχοντι τοῖσ Καβείροισ ἐπικρεμάμενον.

πιστεύσασ δ’ ὁ Λούκουλλοσ ἅμα τῇ νυκτὶ πυρὰ καύσασ ἐκίνει καὶ τὰ στενὰ παρελθὼν ἀσφαλῶσ τὸ χωρίον εἶχε, καὶ μεθ’ ἡμέραν ὑπερεφαίνετο τῶν πολεμίων ἱδρύων τὸν στρατὸν ἐν τόποισ, οἳ μάχεσθαι βουλομένῳ προσαγωγὴν ἐδίδοσαν καὶ τὸ μὴ βιασθῆναι παρεῖχον ἡσυχάζοντι.

γνώμην μὲν οὖν οὐδέτεροσ εἶχεν ἔν γε τῷ παρόντι διακινδυνεύειν ἔλαφον δὲ λέγεται τῶν βασιλικῶν διωκόντων ὑποτεμνομένουσ ἀπαντῆσαι τοὺσ Ῥωμαίουσ, ἐκ δὲ τούτου συμπεσόντασ ἀγωνίζεσθαι πλειόνων ἑκατέροισ ἀεὶ προσγινομένων.

τέλοσ δ’ ἐνίκων οἱ βασιλικοί· καὶ τὴν φυγὴν ἐκ τοῦ χάρακοσ οἱ Ῥωμαῖοι καθορῶντεσ ἤσχαλλον καὶ συνέτρεχον πρὸσ τὸν Λούκουλλον, ἄγειν σφᾶσ δεόμενοι καὶ σύνθημα πρὸσ τὴν μάχην αἰτοῦντεσ. ὁ δὲ βουλόμενοσ αὐτοὺσ μαθεῖν, ἡλίκον ἐστὶν ἐν ἀγῶνι πολέμου καὶ κινδύνῳ παρουσία καὶ ὄψισ ἡγεμόνοσ ἔμφρονοσ, ἐκείνουσ μὲν ἡσυχίαν ἄγειν ἐκέλευσεν, αὐτὸσ δὲ κατέβαινεν εἰσ τὸ πεδίον καὶ τοῖσ πρώτοισ ἀπαντήσασ τῶν φευγόντων ἵστασθαι προσέταξε καὶ ἀναστρέφειν μετ’ αὐτοῦ, πεισθέντων δὲ τούτων καὶ οἱ λοιποὶ μεταβαλόμενοι καὶ συστάντεσ ὀλίγῳ πόνῳ τρέπονται τοὺσ πολεμίουσ καὶ καταδιώκουσιν εἰσ τὸ στρατόπεδον.

ἐπανελθὼν δὲ Λούκουλλοσ ἀτιμίαν τινὰ τοῖσ φεύγουσι νενομισμένην προσέβαλε, κελεύσασ ἐν χιτῶσιν ἀζώστοισ ὀρύξαι δώδεκα ποδῶν τάφρον, ἐφεστώτων καὶ θεωμένων τῶν ἄλλων στρατιωτῶν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION