Plutarch, Lucullus, chapter 28

(플루타르코스, Lucullus, chapter 28)

ταῦτα δ’ εἰπὼν καὶ θαρρεῖν κελεύσασ τόν τε ποταμὸν διέβαινε καὶ πρῶτοσ ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ ἡγεῖτο, θώρακα μὲν ἔχων σιδηροῦν φολιδωτὸν ἀποστίλβοντα, κροσσωτὴν δὲ ἐφεστρίδα, τὸ δὲ ξίφοσ αὐτόθεν ὑποφαίνων γυμνόν, ὡσ εὐθὺσ εἰσ χεῖρασ ἱέσθαι δέον ἑκηβόλοισ ἀνδράσι καὶ συναιρεῖν τὴν διατοξεύσιμον χώραν τῷ τάχει τῆσ ἐπαγωγῆσ. ἐπεὶ δὲ τὴν κατάφρακτον ἵππον, ἧσ πλεῖστοσ ἦν λόγοσ, κατεῖδε κατατεταγμένην ὑπὸ λόφῳ τινὶ τὴν ἄνω χώραν ἐπίπεδον καὶ πλατεῖαν ἔχοντι, πρόσβασιν δὲ τεττάρων σταδίων οὐ παντάπασι χαλεπὴν οὐδ’ ἀποκεκομμένην, Θρᾷκασ μὲν ἱππεῖσ καὶ Γαλάτασ, οὓσ εἶχεν, ἐκέλευσεν ἐκ πλαγίου προσφερομένουσ παρακρούεσθαι ταῖσ μαχαίραισ τοὺσ κοντούσ, μία γὰρ ἀλκὴ τῶν καταφράκτων κοντόσ·

ἄλλο δ’ οὐδὲν οὔθ’ ἑαυτοῖσ οὔτε τοῖσ πολεμίοισ χρῆσθαι δύνανται διὰ βάροσ καὶ σκληρότητα τῆσ σκευῆσ, ἀλλ’ ἐγκατῳκοδομημένοισ ἐοίκασιν.

αὐτὸσ δὲ δύο σπείρασ ἀναλαβὼν ἡμιλλᾶτο πρὸσ τόν λόφον, ἐρρωμένωσ ἑπομένων τῶν στρατιωτῶν διὰ τὸ κἀκεῖνον ἐν τοῖσ ὅπλοισ ὁρᾶν πρῶτον κακοπαθοῦντα πεζὸν καὶ προσβιαζόμενον. γενόμενοσ δ’ ἄνω καὶ στὰσ ἐν τῷ περιφανεῖ τοῦ χωρίου μέγα βοήσασ· "νενικήκαμεν, ὦ συστρατιῶται. καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐπῆγε τοῖσ καταφράκτοισ, κελεύσασ μηδὲν ἔτι χρῆσθαι τοῖσ ὑσσοῖσ, ἀλλ’ ἐκ χειρὸσ ἕκαστον διαλαβόντα παίειν τῶν πολεμίων κνήμασ τε καὶ μηρούσ, ἃ μόνα γυμνὰ τῶν καταφράκτων ἐστίν, οὐ μὴν ἐδέησέ τι ταύτησ τῆσ μάχησ οὐ γὰρ ἐδέξαντο τοὺσ Ῥωμαίουσ, ἀλλ’ ἀλαλάξαντεσ καὶ φεύγοντεσ αἴσχιστα πάντων ἐνέωσαν ἑαυτούσ τε καὶ τοὺσ ἵππουσ βαρεῖσ ὄντασ εἰσ τὰ τῶν πεζῶν ὅπλα πρὶν ἄρξασθαί τινοσ ἐκείνουσ μάχησ, ὥστε μήτε τραύματοσ γενομένου μήθ’ αἵματοσ ὀφθέντοσ ἡττᾶσθαι τὰσ τοσαύτασ μυριάδασ.

ὁ δὲ πολὺσ φόνοσ ἤδη φευγόντων ἐγίνετο, μᾶλλον δὲ βουλομένων φεύγειν οὐ γὰρ ἐδύναντο πυκνότητι καὶ βάθει τῶν τάξεων ὑφ’ αὑτῶν ἐμποδιζόμενοι.

Τιγράνησ δ’ ἐξελάσασ ἐν ἀρχῇ μετ’ ὀλίγων ἔφευγε· καὶ τόν υἱὸν ὁρῶν κοινωνοῦντα τῆσ αὐτῆσ τύχησ περιεσπάσατο τὸ διάδημα τῆσ κεφαλῆσ κἀκείνῳ δακρύσασ παρέδωκε, σῴζειν ἑαυτὸν, ὅπωσ δύναται, καθ’ ἑτέρασ ὁδοὺσ κελεύσασ. ὁ δὲ νεανίασ ἀναδήσασθαι μὲν οὐκ ἐτόλμησε, τῶν δὲ παίδων τῷ πιστοτάτῳ φυλάττειν ἔδωκεν.

οὗτοσ ἁλοὺσ κατὰ τύχην ἀνήχθη πρὸσ Λούκουλλον, ὥστε μετὰ τῶν ἄλλων αἰχμάλωτον καὶ τὸ διάδημα γενέσθαι τοῦ Τιγράνου. λέγεται δὲ τῶν μὲν πεζῶν ὑπὲρ δέκα μυριάδασ διαφθαρῆναι, τῶν δ’ ἱππέων ὀλίγουσ παντάπασι διαφυγεῖν. Ῥωμαίων δ’ ἑκατὸν ἐτρώθησαν, ἔπεσον δὲ πέντε. ταύτησ τῆσ μάχησ Ἀντίοχοσ ὁ φιλόσοφοσ ἐν τῇ Περὶ θεῶν γραφῇ μνησθεὶσ οὔ φησιν ἄλλην ἐφεωρακέναι τοιαύτην τόν ἥλιον.

Στράβων δ’, ἕτεροσ φιλόσοφοσ, ἐν τοῖσ ἱστορικοῖσ ὑπομνήμασιν αὐτοὺσ λέγει τοὺσ Ῥωμαίουσ αἰσχύνεσθαι καὶ καταγελᾶν ἑαυτῶν ἐπ’ ἀνδράποδα τοιαῦτα δεηθέντασ ὅπλων. Λίουϊοσ δ’ εἴρηκεν, ὡσ οὐδέποτε Ῥωμαῖοι πολεμίοισ ἀποδέοντεσ τοσούτῳ πλήθει παρετάξαντο· σχεδὸν γὰρ οὐδ’ εἰκοστόν, ἀλλ’ ἔλαττον ἐγένοντο μέροσ οἱ νικῶντεσ τῶν ἡσσημένων. Ῥωμαίων δ’ οἱ δεινότατοι στρατηγοὶ καὶ πλεῖστα πολέμοισ ὡμιληκότεσ ἐπῄνουν μάλιστα τοῦ Λουκούλλου τὸ δύο βασιλεῖσ τοὺσ ἐπιφανεστάτουσ καὶ μεγίστουσ δυσὶ τοῖσ ἐναντιωτάτοισ, τάχει καὶ βραδυτῆτι, καταστρατηγῆσαι.

Μιθριδάτην μὲν γὰρ ἀκμάζοντα χρόνῳ καὶ τριβῇ κατανάλωσε, Τιγράνην δὲ τῷ σπεῦσαι συνέτριψεν, ἐν ὀλίγοισ τῶν πώποτε ἡγεμόνων τῇ μελλήσει μὲν ἔργῳ, τῇ τόλμῃ δ’ ὑπὲρ ἀσφαλείασ χρησάμενοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION