Plutarch, Ἀλκιβιάδης, chapter 10

(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 10)

πρώτην δ’ αὐτῷ πάροδον εἰσ τὸ δημόσιον γενέσθαι λέγουσι μετὰ χρημάτων ἐπιδόσεωσ, οὐκ ἐκ παρασκευῆσ, ἀλλὰ παριόντα θορυβούντων Ἀθηναίων ἐρέσθαι τὴν αἰτίαν τοῦ θορύβου, πυθόμενον δὲ χρημάτων ἐπίδοσιν γίνεσθαι παρελθεῖν καὶ ἐπιδοῦναι· τοῦ δὲ δήμου κροτοῦντοσ καὶ βοῶντοσ ὑφ’ ἡδονῆσ, ἐπιλαθέσθαι τοῦ ὄρτυγοσ ὃν ἐτύγχανεν ἔχων ἐν τῷ ἱματίῳ· πτοηθέντοσ οὖν καὶ διαφυγόντοσ ἔτι μᾶλλον ἐκβοῆσαι τοὺσ Ἀθηναίουσ, πολλοὺσ δὲ συνθηρᾶν ἀναστάντασ, λαβεῖν δ’ αὐτὸν Ἀντίοχον τὸν κυβερνήτην καὶ ἀποδοῦναι· διὸ προσφιλέστατον τῷ Ἀλκιβιάδῃ γενέσθαι. μεγάλασ δ’ αὐτῷ κλεισιάδασ ἐπὶ τὴν πολιτείαν ἀνοίγοντοσ τοῦ τε γένουσ καὶ τοῦ πλούτου τῆσ τε περὶ τὰσ μάχασ ἀνδραγαθίασ, φίλων τε πολλῶν καὶ οἰκείων ὑπαρχόντων, ἀπ’ οὐδενὸσ ἠξίου μᾶλλον ἢ τῆσ τοῦ λόγου χάριτοσ ἰσχύειν ἐν τοῖσ πολλοῖσ.

καὶ ὅτι μὲν δυνατὸσ ἦν εἰπεῖν, οἵ τε κωμικοὶ μαρτυροῦσι καὶ τῶν ῥητόρων ὁ δυνατώτατοσ ἐν τῷ κατὰ Μειδίου, λέγων τὸν Ἀλκιβιάδην καὶ δεινότατον εἰπεῖν γενέσθαι πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ. ἀνδρὶ φιληκόῳ καὶ ἱστορικῷ παρ’ ὁντινοῦν τῶν φιλοσόφων, εὑρεῖν μὲν ἦν τὰ δέοντα καὶ νοῆσαι πάντων ἱκανώτατοσ ὁ Ἀλκιβιάδησ, ζητῶν δὲ μὴ μόνον ἃ δεῖ λέγειν, ἀλλὰ καὶ ὡσ δεῖ τοῖσ ὀνόμασι καὶ τοῖσ ῥήμασιν, οὐκ εὐπορῶν δέ, πολλάκισ ἐσφάλλετο καὶ μεταξὺ λέγων ἀπεσιώπα καὶ διέλειπε, λέξεωσ διαφυγούσησ αὐτόν, ἀναλαμβάνων καὶ διασκοπούμενοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION