Plutarch, Ἀλκιβιάδης, chapter 19

(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 19)

ἐν δὲ τούτῳ δούλουσ τινὰσ καὶ μετοίκουσ προήγαγεν Ἀνδροκλῆσ ὁ δημαγωγὸσ ἄλλων τε ἀγαλμάτων περικοπὰσ καὶ μυστηρίων παρ’ οἶνον ἀπομιμήσεισ τοῦ Ἀλκιβιάδου καὶ τῶν φίλων κατηγοροῦντασ. ἔλεγον δὲ Θεόδωρον μέν τινα δρᾶν τὰ τοῦ κήρυκοσ, Πουλυτίωνα δὲ τὰ τοῦ δᾳδούχου, τὰ δὲ τοῦ ἱεροφάντου τὸν Ἀλκιβιάδην, τοὺσ δ’ ἄλλουσ ἑταίρουσ παρεῖναι καὶ μυεῖσθαι μύστασ προσαγορευομένουσ. ταῦτα γὰρ ἐν τῇ εἰσαγγελίᾳ γέγραπται Θεσσαλοῦ τοῦ Κίμωνοσ εἰσαγγείλαντοσ Ἀλκιβιάδην ἀσεβεῖν περὶ τὼ θεώ.

τραχυνομένου δὲ τοῦ δήμου καὶ πικρῶσ πρὸσ Ἀλκιβιάδην ἔχοντοσ, καὶ τοῦ Ἀνδροκλέουσ ἦν γὰρ οὗτοσ ἐχθρὸσ ἐν τοῖσ μάλιστα τοῦ Ἀλκιβιάδου παροξύνοντοσ, ἐν ἀρχῇ μὲν ἐταράχθησαν οἱ περὶ τὸν Ἀλκιβιάδην. αἰσθόμενοι δὲ τούσ τε ναύτασ, ὅσοι πλεῖν ἔμελλον εἰσ Σικελίαν, εὔνουσ ὄντασ αὐτοῖσ καὶ τὸ στρατιωτικόν, Ἀργείων δὲ καὶ Μαντινέων χιλίων ὄντων ὁπλιτῶν ἀκούοντεσ ἀναφανδὸν λεγόντων ὡσ δι’ Ἀλκιβιάδην στρατεύοιντο διαπόντιον καὶ μακρὰν στρατείαν, ἐὰν δέ τισ ἀγνωμονῇ περὶ τοῦτον, εὐθὺσ ἀποστήσεσθαι, ἀνεθάρρουν καὶ παρίσταντο τῷ καιρῷ πρὸσ τὴν ἀπολογίαν, ὥστε τοὺσ ἐχθροὺσ πάλιν ἀθυμεῖν καὶ φοβεῖσθαι μὴ περὶ τὴν κρίσιν ὁ δῆμοσ ἀμβλύτεροσ αὐτῷ γένηται διὰ τὴν χρείαν.

πρὸσ ταῦτ’ οὖν τεχνάζουσι τῶν ῥητόρων τοὺσ οὐ δοκοῦντασ ἐχθροὺσ τοῦ Ἀλκιβιάδου, μισοῦντασ δὲ αὐτὸν οὐχ ἧττον τῶν ὁμολογούντων, ἀνισταμένουσ ἐν τῷ δήμῳ λέγειν ὡσ ἄτοπόν ἐστιν αὐτοκράτορι στρατηγῷ τηλικαύτησ ἀποδεδειγμένῳ δυνάμεωσ, ἠθροισμένησ στρατιᾶσ καὶ τῶν συμμάχων, μεταξὺ κληροῦντασ δικαστήριον καὶ ὕδωρ διαμετροῦντασ ἀπολλύναι τὸν καιρόν·

"ἀλλὰ νῦν μὲν ἀγαθῇ τύχῃ πλεέτω, τοῦ δὲ πολέμου διαπραχθέντοσ ἐπὶ τοῖσ αὐτοῖσ νόμοισ ἀπολογείσθω παρών. οὐκ ἐλάνθανε μὲν οὖν ἡ κακοήθεια τῆσ ἀναβολῆσ τὸν Ἀλκιβιάδην, ἀλλ’ ἔλεγε παριὼν ὡσ δεινόν ἐστιν αἰτίασ ἀπολιπόντα καθ’ ἑαυτοῦ καὶ διαβολὰσ ἐκπέμπεσθαι μετέωρον ἐπὶ τοσαύτησ δυνάμεωσ·

ἀποθανεῖν γὰρ προσήκειν μὴ λύσαντι τὰσ κατηγορίασ, λύσαντι δὲ καὶ φανέντι καθαρῷ τρέπεσθαι πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ μὴ δεδοικότι τοὺσ συκοφάντασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION