헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Αλξιβιά13́

(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 13)

ἐπεὶ δ’ ἀφῆκεν αὑτὸν εἰσ τὴν πολιτείαν ἔτι μειράκιον ὤν, τοὺσ μὲν ἄλλουσ εὐθὺσ ἐταπείνωσε δημαγωγούσ, ἀγῶνα δ’ εἶχε πρόσ τε Φαίακα τὸν Ἐρασιστράτου καὶ Νικίαν τὸν Νικηράτου, τὸν μὲν ἤδη καθ’ ἡλικίαν προήκοντα καὶ στρατηγὸν ἄριστον εἶναι δοκοῦντα, Φαίακα δ’ ἀρχόμενον, ὥσπερ αὐτόσ, αὐξάνεσθαι τότε καὶ γνωρίμων ὄντα πατέρων, ἐλαττούμενον δὲ τοῖσ τε ἄλλοισ καὶ περὶ τὸν λόγον. ἐντευκτικὸσ γὰρ ἰδίᾳ καὶ πιθανὸσ ἐδόκει μᾶλλον ἢ φέρειν ἀγῶνασ ἐν δήμῳ δυνατόσ.

ἦν γάρ, ὡσ Εὔπολίσ φησι, λαλεῖν ἄριστοσ, ἀδυνατώτατοσ λέγειν. φέρεται δὲ καὶ λόγοσ τισ κατ’ Ἀλκιβιάδου ὑπὸ Φαίακοσ γεγραμμένοσ, ἐν ᾧ μετὰ τῶν ἄλλων γέγραπται καὶ ὅτι τῆσ πόλεωσ πολλὰ πομπεῖα χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ κεκτημένησ Ἀλκιβιάδησ ἐχρῆτο πᾶσιν αὐτοῖσ ὥσπερ ἰδίοισ πρὸσ τὴν καθ’ ἡμέραν δίαιταν. ἦν δέ τισ Ὑπέρβολοσ Περιθοίδησ, οὗ μέμνηται μὲν ὡσ ἀνθρώπου πονηροῦ καὶ Θουκυδίδησ, τοῖσ δὲ κωμικοῖσ ὁμοῦ τι πᾶσι διατριβὴν ἀεὶ σκωπτόμενοσ ἐν τοῖσ θεάτροισ παρεῖχεν. ἄτρεπτοσ δὲ πρὸσ τὸ κακῶσ ἀκούειν καὶ ἀπαθὴσ ὢν ὀλιγωρίᾳ δόξησ, ἣν ἀναισχυντίαν καὶ ἀπόνοιαν οὖσαν εὐτολμίαν ἔνιοι καὶ ἀνδρείαν καλοῦσιν, οὐδενὶ μὲν ἤρεσκεν, ἐχρῆτο δ’ αὐτῷ πολλάκισ ὁ δῆμοσ ἐπιθυμῶν προπηλακίζειν τοὺσ ἐν ἀξιώματι καὶ συκοφαντεῖν.

ἀναπεισθεὶσ οὖν ὑπ’ αὐτοῦ τότε τὸ ὄστρακον ἐπιφέρειν ἔμελλεν, ᾧ κολούοντεσ ἀεὶ τὸν προὔχοντα δόξῃ καὶ δυνάμει τῶν πολιτῶν ἐλαύνουσι, παραμυθούμενοι τὸν φθόνον μᾶλλον ἢ τὸν φόβον.

ἐπεὶ δὲ δῆλον ἦν ὅτι ἑνὶ τῶν τριῶν τὸ ὄστρακον ἐποίσουσι, συνήγαγε τὰσ στάσεισ εἰσ ταὐτὸν ὁ Ἀλκιβιάδησ, καὶ διαλεχθεὶσ πρὸσ τὸν Νικίαν κατὰ τοῦ Ὑπερβόλου τὴν ὀστρακοφορίαν ἔτρεψεν. ὡσ δ’ ἔνιοί φασιν, οὐ πρὸσ Νικίαν, ἀλλὰ πρὸσ Φαίακα διαλεχθεὶσ καὶ τὴν ἐκείνου προσλαβὼν ἑταιρίαν ἐξήλασε τὸν Ὑπέρβολον οὐδ’ ἂν προσδοκήσαντα. φαῦλοσ γὰρ οὐδεὶσ ἐνέπιπτεν εἰσ τοῦτον τὸν κολασμὸν οὐδ’ ἄδοξοσ, ὥσ που καὶ Πλάτων ὁ κωμικὸσ εἴρηκε τοῦ Ὑπερβόλου μνησθείσ, καίτοι πέπραχε τῶν προτέρων μὲν ἄξια, αὑτοῦ δὲ καὶ τῶν στιγμάτων ἀνάξια.

οὐ γὰρ τοιούτων εἵνεκ’ ὄστραχ’ εὑρέθη. περὶ μὲν οὖν τούτων ἐν ἑτέροισ μᾶλλον εἴρηται τὰ ἱστορούμενα.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Ἀλκιβιάδης, chapter 13

(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION