Plutarch, Ἀλκιβιάδης, chapter 8

(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 8)

Ἱππονίκῳ δὲ τῷ Καλλιου πατρί, καὶ δόξαν ἔχοντι μεγάλην καὶ δύναμιν ἀπὸ πλούτου καὶ γένουσ, ἐνέτριψε κόνδυλον, οὐχ ὑπ’ ὀργῆσ ἢ διαφορᾶσ τινοσ προαχθείσ, ἀλλ’ ἐπὶ γέλωτι, συνθέμενοσ πρὸσ τοὺσ ἑταίρουσ. περιβοήτου δὲ τῆσ ἀσελγείασ ἐν τῇ πόλει γενομένησ καὶ συναγανακτούντων, ὥσπερ εἰκόσ, ἁπάντων, ἅμ’ ἡμέρᾳ παρῆν ὁ Ἀλκιβιάδησ ἐπὶ τὴν οἰκίαν τοῦ Ἱππονίκου, καὶ τὴν θύραν κόψασ εἰσῆλθε πρὸσ αὐτὸν καὶ θεὶσ τὸ ἱμάτιον παρεδίδου τὸ σῶμα, μαστιγοῦν καὶ κολάζειν κελεύων. ὁ δὲ συνέγνω καὶ τὴν ὀργὴν ἀφῆκεν, ὕστερον δὲ τῆσ θυγατρὸσ Ἱππαρέτησ ἐποιήσατο νυμφίον.

ἔνιοι δέ φασιν, οὐχ Ἱππόνικον, ἀλλὰ Καλλίαν, τὸν υἱὸν αὐτοῦ, δοῦναι τῷ Ἀλκιβιάδῃ τὴν Ἱππαρέτην ἐπὶ δέκα ταλάντοισ· εἶτα μέντοι τεκούσησ ἄλλα πάλιν δέκα προσεισπρᾶξαι τὸν Ἀλκιβιάδην, ὡσ τοῦτο συνθέμενον εἰ γένοιντο παῖδεσ. ὁ δὲ Καλλίασ ἐπιβουλὴν δεδοικὼσ προσῆλθε τῷ δήμῳ τὰ χρήματα διδοὺσ καὶ τὸν οἶκον, ἄνπερ αὐτῷ συμπέσῃ μὴ καταλιπόντι γενεὰν ἀποθανεῖν. εὔτακτοσ δ’ οὖσα καὶ φίλανδροσ ἡ Ἱππαρέτη, λυπουμένη δ’ ὑπ’ αὐτοῦ περὶ τὸν γάμον ἑταίραισ ξέναισ καὶ ἀσταῖσ συνόντοσ, ἐκ τῆσ οἰκίασ ἀπιοῦσα πρὸσ τὸν ἀδελφὸν ᾤχετο. τοῦ δ’ Ἀλκιβιάδου μὴ φροντίζοντοσ, ἀλλὰ τρυφῶντοσ, ἔδει τὸ τῆσ ἀπολείψεωσ γράμμα παρὰ τῷ ἄρχοντι θέσθαι, μὴ δι’ ἑτέρων, ἀλλ’ αὐτὴν παροῦσαν.

ὡσ οὖν παρῆν τοῦτο πράξουσα κατὰ τὸν νόμον, ἐπελθὼν ὁ Ἀλκιβιάδησ καὶ συναρπάσασ αὐτὴν ἀπῆλθε δι’ ἀγορᾶσ οἴκαδε κομίζων, μηδενὸσ ἐναντιωθῆναι μηδ’ ἀφελέσθαι τολμήσαντοσ.

ἔμεινε μέντοι παρ’ αὐτῷ μέχρι τελευτῆσ, ἐτελεύτησε δὲ μετ’ οὐ πολὺν χρόνον εἰσ Ἔφεσον τοῦ Ἀλκιβιάδου πλεύσαντοσ. αὕτη μὲν οὖν οὐ παντελῶσ ἔδοξεν ἡ βία παράνομοσ οὐδ’ ἀπάνθρωποσ εἶναι·

καὶ γὰρ ὁ νόμοσ δοκεῖ διὰ τοῦτο προάγειν τὴν ἀπολείπουσαν εἰσ τὸ δημόσιον αὐτήν, ὅπωσ ἐγγένηται τῷ ἀνδρὶ συμβῆναι καὶ κατασχεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION