Plutarch, Ἀλκιβιάδης, chapter 20

(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 20)

ἐπεὶ δ’ οὐκ ἔπειθεν, ἀλλὰ πλεῖν ἐκέλευον αὐτόν, ἀνήχθη μετὰ τῶν συστρατήγων ἔχων τριήρεισ μὲν οὐ πολλῷ τῶν τεσσαράκοντα καὶ ἑκατὸν ἀποδεούσασ, ὁπλίτασ δὲ πεντακισχιλίουσ καὶ ἑκατόν, τοξότασ δὲ καὶ σφενδονήτασ καὶ ψιλοὺσ περὶ τριακοσίουσ καὶ χιλίουσ, καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν ἀξιόλογον. προσβαλὼν δ’ Ἰταλία καὶ Ῥήγιον ἑλών, εἰσηγήσατο γνώμην ὅτῳ τρόπῳ πολεμητέον ἐστί.

καὶ Νικίου μὲν ἀντιλέγοντοσ, Λαμάχου δὲ προσθεμένου, πλεύσασ εἰσ Σικελίαν προσηγάγετο Κατάνην, ἄλλο δὲ οὐδὲν ἔπραξε μετάπεμπτοσ ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων ἐπὶ τὴν κρίσιν εὐθὺσ γενόμενοσ. πρῶτον μὲν γάρ, ὥσπερ εἴρηται, ψυχραί τινεσ ὑποψίαι καὶ διαβολαὶ κατὰ τοῦ Ἀλκιβιάδου προσέπιπτον ἀπὸ δούλων καὶ μετοίκων· ἔπειτα τῶν ἐχθρῶν ἀπόντοσ αὐτοῦ καθαπτομένων σφοδρότερον, καὶ τοῖσ περὶ τοὺσ Ἑρμᾶσ ὑβρίσμασι καὶ τὰ μυστικὰ συμπλεκόντων, ὡσ ἀπὸ μιᾶσ ἐπὶ νεωτερισμῷ συνωμοσίασ πεπραγμένα, τοὺσ μὲν ὁπωσοῦν ἐπαιτιαθέντασ ἐνέβαλλον ἀκρίτουσ εἰσ τὸ δεσμωτήριον, ἤχθοντο δὲ τὸν Ἀλκιβιάδην μὴ λαβόντεσ ὑπὸ τὰσ ψήφουσ τότε μηδὲ κρίναντεσ ἐπ’ αἰτίαισ τηλικαύταισ.

ὁ δὲ τῇ πρὸσ ἐκεῖνον ὀργῇ παραπεσὼν οἰκεῖοσ ἢ φίλοσ ἢ συνήθησ χαλεπωτέροισ αὐτοῖσ ἐχρήσατο.

τοὺσ δὲ μηνύσαντασ ὁ μὲν Θουκυδίδησ ὀνομάσαι παρῆκεν, ἄλλοι δ’ ὀνομάζουσι Διοκλείδαν καὶ Τεῦκρον, ὧν καὶ Φρύνιχόσ ἐστιν ὁ κωμικὸσ ταυτὶ πεποιηκώσ· ὦ φίλταθ’ Ἑρμῆ, καὶ φυλάσσου, μὴ πεσὼν αὑτὸν παρακρούσῃ καὶ παράσχῃσ διαβολὴν ἑτέρῳ Διοκλείδᾳ βουλομένῳ κακόν τι δρᾶν. καί· φυλάξομαι· Τεύκρῳ γὰρ οὐχὶ βούλομαι μήνυτρα δοῦναι, τῷ παλαμναίῳ ξένῳ. καίτοι βέβαιον οὐδὲν οὐδ’ ἰσχυρὸν οἱ μηνύοντεσ ἐδείκνυσαν.

εἷσ δ’ αὐτῶν ἐρωτώμενοσ ὅπωσ τὰ πρόσωπα τῶν Ἑρμοκοπιδῶν γνωρίσειε, καὶ ἀποκρινάμενοσ ὅτι πρὸσ τὴν σελήνην, ἐσφάλη τοῦ παντόσ, ἕνησ καὶ νέασ οὔσησ ὅτε ταῦτ’ ἐδρᾶτο· ὃ θόρυβον μὲν παρέσχε τοῖσ νοῦν ἔχουσι, τὸν δῆμον δ’ οὐδὲ τοῦτο μαλακώτερον ἐποίησε πρὸσ τὰσ διαβολάσ, ἀλλ’ ὥσπερ ὡρ́μησεν ἐξ ἀρχῆσ, οὐκ ἐπαύσατο φέρων καὶ ἐμβάλλων εἰσ τὸ δεσμωτήριον οὗ τισ κατείποι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION