Plutarch, Ἀλκιβιάδης, chapter 6

(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 6)

ὁ δὲ Σωκράτουσ ἔρωσ πολλοὺσ ἔχων καὶ μεγάλουσ ἀνταγωνιστὰσ πῇ μὲν ἐκράτει τοῦ Ἀλκιβιάδου, δι’ εὐφυί̈αν ἁπτομένων τῶν λόγων αὐτοῦ καὶ τὴν καρδίαν στρεφόντων καὶ δάκρυα ἐκχεόντων, ἔστι δ’ ὅτε καὶ τοῖσ κόλαξι πολλὰσ ἡδονὰσ ὑποβάλλουσιν ἐνδιδοὺσ ἑαυτόν, ἀπωλίσθαινε τοῦ Σωκράτουσ καὶ δραπετεύων ἀτεχνῶσ ἐκυνηγεῖτο, πρὸσ μόνον ἐκεῖνον ἔχων τὸ αἰδεῖσθαι καὶ τὸ φοβεῖσθαι, τῶν δ’ ἄλλων ὑπερορῶν. ὁ μὲν οὖν Κλεάνθησ ἔλεγε τὸν ἐρώμενον ὑφ’ ἑαυτοῦ μὲν ἐκ τῶν ὤτων κρατεῖσθαι, τοῖσ δ’ ἀντερασταῖσ πολλὰσ λαβὰσ παρέχειν ἀθίκτουσ ἑαυτῷ, τὴν γαστέρα λέγων καὶ τὰ αἰδοῖα καὶ τὸν λαιμόν·

Ἀλκιβιάδησ δ’ ἦν μὲν ἀμέλει καὶ πρὸσ ἡδονὰσ ἀγώγιμοσ· ἡ γὰρ ὑπὸ Θουκυδίδου λεγομένη παρανομία εἰσ τὸ σῶμα τῆσ διαίτησ ὑποψίαν τοιαύτην δίδωσιν. οὐ μὴν ἀλλὰ μᾶλλον αὐτοῦ τῆσ φιλοτιμίασ ἐπιλαμβανόμενοι καὶ τῆσ φιλοδοξίασ οἱ διαφθείροντεσ ἐνέβαλλον οὐ καθ’ ὡρ́αν εἰσ μεγαλοπραγμοσύνην, ἀναπείθοντεσ ὡσ, ὅταν πρῶτον ἄρξηται τὰ δημόσια πράττειν, οὐ μόνον ἀμαυρώσοντα τοὺσ ἄλλουσ στρατηγοὺσ καὶ δημαγωγοὺσ εὐθύσ, ἀλλὰ καὶ τὴν Περικλέουσ δύναμιν ἐν τοῖσ Ἕλλησι καὶ δόξαν ὑπερβαλούμενον.

ὥσπερ οὖν ὁ σίδηροσ ἐν τῷ πυρὶ μαλασσόμενοσ αὖθισ ὑπὸ τοῦ ψυχροῦ πυκνοῦται καὶ σύνεισι τοῖσ μορίοισ εἰσ αὑτόν, οὕτωσ ἐκεῖνον ὁ Σωκράτησ θρύψεωσ διάπλεων καὶ χαυνότητοσ ὁσάκισ ἂν λάβοι, πιέζων τῷ λόγῳ καὶ συστέλλων ταπεινὸν ἐποίει καὶ ἄτολμον, ἡλίκων ἐνδεήσ ἐστι καὶ ἀτελὴσ πρὸσ ἀρετὴν μανθάνοντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION