Plutarch, Ἀλκιβιάδης, chapter 37

(플루타르코스, Ἀλκιβιάδης, chapter 37)

ταῦτα δὲ λέγοντοσ τοῦ Ἀλκιβιάδου, καὶ παραινοῦντοσ εἰσ Σηστὸν μεθορμίσαι τὸν στόλον, οὐ προσεῖχον οἱ στρατηγοί· Τυδεὺσ δὲ καὶ πρὸσ ὕβριν ἐκέλευσεν ἀποχωρεῖν, οὐ γὰρ ἐκεῖνον, ἀλλ’ ἑτέρουσ στρατηγεῖν. ὁ δ’ Ἀλκιβιάδησ ὑπονοήσασ τι καὶ προδοσίασ ἐν αὐτοῖσ ἀπῄει, καὶ τοῖσ προπέμπουσι τῶν ἀπὸ τοῦ στρατοπέδου γνωρίμων ἔλεγεν ὅτι μὴ προπηλακισθεὶσ οὕτωσ ὑπὸ τῶν στρατηγῶν ὀλίγαισ ἂν ἡμέραισ ἠνάγκασε Λακεδαιμονίουσ διαναυμαχεῖν αὐτοῖσ ἄκοντασ ἢ τὰσ ναῦσ ἀπολιπεῖν. ἐδόκει δὲ τοῖσ μὲν ἀλαζονεύεσθαι, τοῖσ δ’ εἰκότα λέγειν, εἰ Θρᾷκασ ἐκ γῆσ ἐπαγαγὼν πολλοὺσ ἀκοντιστὰσ καὶ ἱππεῖσ προσμάχοιτο καὶ διαταράττοι τὸ στρατόπεδον αὐτῶν.

ὅτι μέντοι τὰσ ἁμαρτίασ τῶν Ἀθηναίων ὀρθῶσ συνεῖδε, ταχὺ τὸ ἔργον ἐμαρτύρησεν. ἄφνω γὰρ αὐτοῖσ καὶ ἀπροσδοκήτωσ τοῦ Λυσάνδρου προσπεσόντοσ, ὀκτὼ μόναι τριήρεισ ἐξέφυγον μετὰ Κόνωνοσ, αἱ δ’ ἄλλαι μικρὸν ἀπολείπουσαι διακοσίων ἀπήχθησαν αἰχμάλωτοι. τῶν δ’ ἀνθρώπων τρισχιλίουσ ἑλὼν ζῶντασ ἀπέσφαξεν ὁ Λύσανδροσ.

ἔλαβε δὲ καὶ τὰσ Ἀθήνασ ὀλίγῳ χρόνῳ καὶ τὰσ ναῦσ ἐνέπρησε καὶ τὰ μακρὰ τείχη καθεῖλεν. ἐκ δὲ τούτου φοβηθεὶσ ὁ Ἀλκιβιάδησ ἄρχοντασ ἤδη καὶ γῆσ καὶ θαλάττησ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ εἰσ Βιθυνίαν μετέστη, πολλὰ μὲν ἄγων χρήματα, πολλὰ δὲ κομίζων, ἔτι δὲ πλείω καταλιπὼν ἐν οἷσ ᾤκει τείχεσιν. ἐν δὲ Βιθυνίᾳ πάλιν οὐκ ὀλίγα τῶν ἰδίων ἀπολέσασ καὶ περικοπεὶσ ὑπὸ τῶν ἐκεῖ Θρᾳκῶν, ἔγνω μὲν ἀναβαίνειν πρὸσ Ἀρταξέρξην, ἑαυτόν τε μὴ χείρονα Θεμιστοκλέουσ πειρωμένῳ βασιλεῖ φανεῖσθαι νομίζων, καὶ κρείττονα τὴν πρόφασιν·

οὐ γὰρ ἐπὶ τοὺσ πολίτασ, ὡσ ἐκεῖνον, ἀλλ’ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ ὑπουργήσειν καὶ δεήσεσθαι τῆσ βασιλέωσ δυνάμεωσ· εὐπορίαν δὲ τῆσ ἀνόδου μετὰ ἀσφαλείασ μάλιστα Φαρνάβαζον οἰόμενοσ παρέξειν, ᾤχετο πρὸσ αὐτὸν εἰσ Φρυγίαν, καὶ συνδιῆγε θεραπεύων ἅμα καὶ τιμώμενοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION