헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́7́07́

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 7)

Ἑλλήνων δὲ οὐ τασσομένων τηνικαῦτα ἔτι ἐν κοινῷ, ἰδίᾳ δὲ ἑκάστων κατὰ σφᾶσ συνισταμένων, οἱ Ἀχαιοὶ μάλιστα ἴσχυον· τυράννων τε γὰρ πλὴν Πελλήνησ αἱ ἄλλαι πόλεισ τὸν χρόνον ἅπαντα ἀπείρωσ ἐσχήκεσαν αἵ τε ἐκ πολέμων καὶ ἀπὸ τῆσ νόσου συμφοραὶ τῆσ λοιμώδουσ οὐκ ἐσ τοσοῦτο Ἀχαιοῖσ ἐφ’ ὅσον τοῖσ ἄλλοισ ἐγένοντο Ἕλλησι. συνέδριόν τε οὖν Ἀχαϊκὸν καλούμενον καὶ ἀπὸ κοινοῦ λόγου βουλεύματά τε ἦν Ἀχαιοῖσ καὶ τὰ ἔργα. ἀθροίζεσθαι δὲ ἐσ Αἴγιόν σφισιν ἔδοξεν·

αὕτη γὰρ μετὰ Ἑλίκην ἐπικλυσθεῖσαν πόλεων ἐν Ἀχαί̈ᾳ τῶν ἄλλων δόξῃ προεῖχεν ἐκ παλαιοῦ καὶ ἴσχυεν ἐν τῷ τότε. Ἑλλήνων δὲ τῶν λοιπῶν Σικυώνιοι συνεδρίου πρῶτοι τοῦ Ἀχαιῶν μετέσχον, μετὰ δὲ Σικυωνίουσ ἐσῄεσαν ἤδη καὶ τῶν ἄλλων Πελοποννησίων οἱ μὲν αὐτίκα, οἱ δὲ χρόνον τινὰ ἐπισχόντεσ· τοὺσ δὲ καὶ ἐκτὸσ οἰκοῦντασ τοῦ ἰσθμοῦ συντελεῖν ἐσ Ἀχαιοὺσ ἔπειθεν, ὅτι ἐσ πλέον ἰσχύοσ προϊὸν ἑώρων ἀεὶ τὸ Ἀχαϊκόν. Λακεδαιμόνιοι δὲ Ἑλλήνων μόνοι διάφοροί τε Ἀχαιοῖσ τὰ μάλιστα ἦσαν καὶ ἐκ τοῦ φανεροῦ πόλεμόν σφισιν ἐπῆγον.

Πελλήνην μέν γε Ἀχαιῶν πόλιν Ἆγισ εἷλεν ὁ Εὐδαμίδου βασιλεύων ἐν τῇ Σπάρτῃ, καὶ ἐξέπεσεν αὐτίκα ἐκ Πελλήνησ ὑπὸ Ἀράτου καὶ Σικυωνίων· Κλεομένησ δὲ ὁ Λεωνίδου τοῦ Κλεωνύμου, βασιλεὺσ οἰκίασ τῆσ ἑτέρασ, ἀντικαθημένουσ Ἄρατον καὶ Ἀχαιοὺσ πρὸσ Δύμῃ παρὰ πολύ τε ἐκράτησεν ἐλθόντασ ἐσ χεῖρασ καὶ ὕστερον Ἀχαιοῖσ καὶ Ἀντιγόνῳ συνέθετο εἰρήνην. Ἀντίγονοσ δὲ οὗτοσ τηνικαῦτα ἀρχὴν τὴν Μακεδόνων εἶχεν, ἐπιτροπεύων Φίλιππον τὸν Δημητρίου παῖδα ἔτι ἡλικίαν ὄντα·

ἦν δὲ καὶ ἀνεψιὸσ τῷ Φιλίππῳ καὶ μητρὶ αὐτοῦ συνῴκει.

πρὸσ τοῦτον οὖν τὸν Ἀντίγονον καὶ Ἀχαιοὺσ ποιησάμενοσ ὁ Κλεομένησ σπονδὰσ καὶ αὐτίκα παραβὰσ ὅσα ὤμοσεν ἠνδραποδίσατο Ἀρκάδων Μεγάλην πόλιν· Λακεδαιμονίοισ τε τὸ ἐν Σελλασίᾳ πταῖσμα πρὸσ Ἀχαιοὺσ καὶ Ἀντίγονον Κλεομένουσ ἕνεκα καὶ ἐπιορκίασ τῆσ ἐκείνου συνέβη. Κλεομένουσ μὲν δὴ καὶ αὖθισ ἐν λόγοισ τοῖσ Ἀρκαδικοῖσ ἀφιξόμεθα ἐσ μνήμην· Φίλιπποσ δὲ ὁ Δημητρίου τὴν Μακεδόνων ἀρχήν, ὡσ ἀφίκετο ἐσ ἄνδρασ, παρὰ ἑκόντοσ Ἀντιγόνου λαβὼν φόβον τοῖσ πᾶσιν Ἕλλησιν ἐνεποίησε, τὰ Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου, προγόνου μὲν οὐκ ὄντοσ αὐτῷ, τῷ δὲ ἀληθεῖ λόγῳ δεσπότου, τά τε ἄλλα αὐτοῦ μιμούμενοσ καὶ τὰ ἐσ θεραπείαν ὅσοισ πατρίδασ ἀρεστὰ ἦν ἐπ’ οἰκείοισ προδιδόναι κέρδεσι.

προπίνειν δὲ παρὰ τὰ συμπόσια ἐπὶ δεξιότητι καὶ φιλίᾳ κύλικασ οὐκ οἴνου, φαρμάκων δὲ ἐσ ὄλεθρον ἀνθρώποισ, ἃ δὴ ὁ μὲν τοῦ Ἀμύντου Φίλιπποσ οὐδ’ ἐπενόησεν ἐμοὶ δοκεῖν ἀρχήν, Φιλίππῳ δὲ τῷ Δημητρίου τὰ φάρμακα τόλμημα ἦν ἐλαφρότατον. κατεῖχε <δὲ> καὶ τρεῖσ πόλεισ φρουραῖσ ὁρμητήρια εἶναί οἱ κατὰ τῆσ Ἑλλάδοσ, καὶ ὠνόμαζε δὲ ὑπὸ τῆσ ὕβρεωσ καὶ τῆσ ἐσ τὸ Ἑλληνικὸν ὑπεροψίασ κλεῖσ τῆσ Ἑλλάδοσ τὰσ πόλεισ ταύτασ·

ἐπὶ μέν γε Πελοποννήσῳ Κόρινθοσ καὶ ἡ Κορινθίων ἀκρόπολισ ἐτετείχιστο, ἐπὶ δὲ Εὐβοίᾳ καὶ Βοιωτοῖσ τε καὶ Φωκεῦσι Χαλκὶσ ἡ πρὸσ τῷ Εὐρίπῳ, κατὰ δὲ Θεσσαλῶν τε αὐτῶν καὶ τοῦ Αἰτωλῶν ἔθνουσ Μαγνησίαν τὴν ὑπὸ τὸ Πήλιον κατεῖχεν ὁ Φίλιπποσ. μάλιστα δὲ Ἀθηναίουσ καὶ τὸ Αἰτωλικὸν ἐπιστρατείαισ τε συνεχέσιν ἐπίεζε καὶ λῃστῶν καταδρομαῖσ·

ἐμνημόνευσε δέ μοι καὶ πρότερον ὁ λόγοσ ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ, ὅσοι τε Ἑλλήνων ἢ βαρβάρων ἐναντία Φιλίππου συνήραντο Ἀθηναίοισ καὶ ὡσ ὑπὸ ἀσθενείασ τῶν συμμάχων ἐπὶ Ῥωμαίουσ καὶ ἐπικουρίαν τὴν ἐκεῖθεν κατέφευγον οἱ Ἀθηναῖοι.

Ῥωμαῖοι δὲ ἐπεπόμφεσαν καὶ οὐ πολλῷ τινι ἔμπροσθεν λόγῳ μὲν ἐπικουρήσοντασ Αἰτωλοῖσ ἐναντία Φιλίππου, τῷ δὲ ἔργῳ μᾶλλόν τι ἐπὶ κατασκοπῇ τῶν ἐν Μακεδονίᾳ πραγμάτων· τότε δὲ ἀποστέλλουσιν Ἀθηναίοισ στρατιάν τε καὶ ἡγεμόνα Ὀτίλιον·

τοῦτο γάρ οἱ τῶν ὀνομάτων ἦν τὸ ἐκδηλότατον, ἐπεὶ καλοῦνταί γε οὐ πατρόθεν οἱ Ῥωμαῖοι κατὰ ταὐτὰ Ἕλλησιν, ἀλλὰ καὶ τρία ὁπότε ὀλίγιστα καὶ ἔτι πλέονα ὀνόματα ἑκάστῳ τίθενται. τῷ δὲ Ὀτιλίῳ προσετέτακτο ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπείργειν ἀπὸ Ἀθηναίων καὶ τοῦ Αἰτωλικοῦ τὸν Φιλίππου πόλεμον. Ὀτίλιοσ δὲ τὰ μὲν ἄλλα τοῖσ πράγμασι κατὰ τὰ ἐπιτεταγμένα ἐχρῆτο, τάδε δὲ οὐ κατὰ γνώμην οἱ τὴν Ῥωμαίων ἐστὶν εἰργασμένα·

Εὐβοέων γὰρ Ἑστίαιαν πόλιν καὶ Ἀντίκυραν τὴν ἐν τῇ Φωκίδι ἑλών, ὑπηκόουσ κατ’ ἀνάγκην οὔσασ Φιλίππου, ἐποίησεν ἀναστάτουσ. καὶ τοῦδε ἕνεκα ἐμοὶ δοκεῖν, ἐπεὶ ἐπύθετο ἡ βουλή, ἀποστέλλουσιν Ὀτιλίῳ διάδοχον τῆσ ἀρχῆσ Φλαμίνιον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 7

(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION