Plutarch, chapter 29

(플루타르코스, chapter 29)

τὴν δὲ γενομένην ἐπωνυμίαν τῷ Ῥωμύλῳ τὸν Κυρῖνον οἱ μὲν Ἐνυάλιον προσαγορεύουσιν, οἱ δὲ πολίτην, ὅτι καὶ τοὺσ πολίτασ Κυρίτασ ὠνόμαζον, οἱ δὲ τὴν αἰχμὴν ἢ τὸ δόρυ τοὺσ παλαιοὺσ κύριν ὀνομάζειν, καὶ Κυρίτιδοσ Ἥρασ ἄγαλμα καλεῖν ἐπ’ αἰχμῆσ ἱδρυμένον, ἐν δὲ τῇ Ῥηγίᾳ δόρυ καθιδρυμένον Ἄρεα προσαγορεύειν καὶ δόρατι τοὺσ ἐν πολέμοισ ἀριστεύοντασ γεραίρειν· ὡσ οὖν ἀρήιόν τινα τὸν Ῥωμύλον ἢ αἰχμητὴν θεὸν ὀνομασθῆναι Κυρῖνον. ἱερὸν μὲν οὖν αὐτοῦ κατεσκευασμένον ἐστὶν ἐν τῷ λόφῳ τῷ Κυρίνᾳ προσαγορευομένῳ δι’ ἐκεῖνον·

ᾗ δ’ ἡμέρᾳ μετήλλαξεν, ὄχλου φυγὴ καλεῖται καὶ νῶναι Καπρατῖναι διὰ τὸ θύειν εἰσ τὸ τῆσ αἰγὸσ ἕλοσ ἐκ πόλεωσ κατιόντασ· τὴν γὰρ αἶγα κάπραν ὀνομάζουσιν. ἐξιόντεσ δὲ πρὸσ τὴν θυσίαν πολλὰ τῶν ἐπιχωρίων ὀνομάτων φθέγγονται μετὰ βοῆσ, οἱο͂ν Μάρκου, Λουκίου, Γαί̈ου, μιμούμενοι τὴν τότε τροπὴν καὶ ἀνάκλησιν ἀλλήλων μετὰ δέουσ καὶ ταραχῆσ. ἔνιοι μέντοι τὸ μίμημα τοῦτό φασι μὴ φυγῆσ, ἀλλ’ ἐπείξεωσ εἶναι καὶ σπουδῆσ, εἰσ αἰτίαν τοιαύτην ἀναφέροντεσ τὸν λόγον.

ἐπεὶ Κελτοὶ τὴν Ῥώμην καταλαβόντεσ ἐξεκρούσθησαν ὑπὸ Καμίλλου, καὶ δι’ ἀσθένειαν ἡ πόλισ οὐκέτι ῥᾳδίωσ ἑαυτὴν ἀνελάμβανεν, ἐστράτευσαν ἐπ’ αὐτὴν πολλοὶ τῶν Λατίνων, ἄρχοντα Λίβιον Ποστούμιον ἔχοντεσ. οὗτοσ δὲ καθίσασ τὸν στρατὸν οὐ πρόσω τῆσ Ῥώμησ ἔπεμπε κήρυκα, βούλεσθαι λέγων τοὺσ Λατίνουσ ἐκλιποῦσαν ἤδη τὴν παλαιὰν οἰκειότητα καὶ συγγένειαν ἐκζωπυρῆσαι, καιναῖσ αὖθισ ἀνακραθέντων ἐπιγαμίαισ τῶν γενῶν. ἂν οὖν πέμψωσι παρθένουσ τε συχνὰσ καὶ γυναικῶν τὰσ ἀνάνδρουσ, εἰρήνην ἔσεσθαι καὶ φιλίαν αὐτοῖσ, ὡσ ὑπῆρξε πρὸσ Σαβίνουσ πρότερον ἐκ τῶν ὁμοίων.

ταῦτ’ ἀκούσαντεσ οἱ Ῥωμαῖοι τόν τε πόλεμον ἐφοβοῦντο, καὶ τὴν παράδοσιν τῶν γυναικῶν οὐδὲν αἰχμαλωσίασ ἐπιεικέστερον ἔχειν ἐνόμιζον. ἀποροῦσι δ’ αὐτοῖσ θεράπαινα Φιλωτίσ, ὡσ δ’ ἔνιοι λέγουσι Τουτόλα καλουμένη, συνεβούλευσε μηδέτερα ποιεῖν, ἀλλὰ χρησαμένουσ δόλῳ διαφυγεῖν ἅμα τὸν πόλεμον καὶ τὴν ἐξομήρευσιν. ἦν δ’ ὁ δόλοσ, αὐτήν τε τὴν Φιλωτίδα καὶ σὺν αὐτῇ θεραπαινίδασ εὐπρεπεῖσ κοσμήσαντασ ὡσ ἐλευθέρασ ἀποστεῖλαι πρὸσ τοὺσ πολεμίουσ·

εἶτα νύκτωρ τὴν Φιλωτίδα πυρσὸν ἆραι, τοὺσ δὲ Ῥωμαίουσ ἐπελθεῖν μετὰ τῶν ὅπλων καὶ χρήσασθαι κοιμωμένοισ τοῖσ πολεμίοισ. ταῦτα δ’ ἐδρᾶτο πεισθέντων τῶν Λατίνων, καὶ τὸν πυρσὸν ἀνέσχεν ἡ Φιλωτὶσ ἔκ τινοσ ἐρινεοῦ, περισχοῦσα προκαλύμμασι καὶ παραπετάσμασιν ὄπισθεν, ὥστε τοῖσ πολεμίοισ ἀόρατον εἶναι τὸ φῶσ, τοῖσ δὲ Ῥωμαίοισ κατάδηλον. ὡσ οὖν ἐπεῖδον, εὐθὺσ ἐξῄεσαν ἐπειγόμενοι καὶ διὰ τὴν ἔπειξιν ἀλλήλουσ περὶ τὰσ πύλασ ἀνακαλοῦντεσ πολλάκισ.

ἐμπεσόντεσ δὲ τοῖσ πολεμίοισ ἀπροσδοκήτωσ καὶ κρατήσαντεσ, ἐπινίκιον ἄγουσι τὴν ἑορτήν. καὶ Καπρατῖναι μὲν αἱ νῶναι καλοῦνται διὰ τὸν ἐρινεόν, καπρίφικον ὑπὸ Ῥωμαίων ὀνομαζόμενον. ἑστιῶσι δὲ τὰσ γυναῖκασ ἔξω συκῆσ κλάδοισ σκιαζομένασ· αἱ δὲ θεραπαινίδεσ ἀγείρουσι περιιοῦσαι καὶ παίζουσιν, εἶτα πληγαῖσ καὶ βολαῖσ λίθων χρῶνται πρὸσ ἀλλήλασ, ὡσ καὶ τότε τοῖσ Ῥωμαίοισ παραγενόμεναι καὶ συναγωνισάμεναι μαχομένοισ. ταῦτ’ οὐν πολλοὶ προσίενται τῶν συγγραφέων, ἀλλὰ καὶ τὸ μεθ’ ἡμέραν χρῆσθαι τῇ ἀνακλήσει τῶν ὀνομάτων καὶ τὸ πρὸσ τὸ ἕλοσ τὸ τῆσ αἰγὸσ ὡσ ἐπὶ θυσίαν βαδίζοντασ ἐοίκε τῷ προτέρῳ λόγῳ προστίθεσθαι μᾶλλον, εἰ μὴ νὴ Δία τῆσ αὐτῆσ ἡμέρασ ἐν χρόνοισ ἑτέροισ ἀμφότερα τὰ πάθη συνέτυχε γενέσθαι.

λέγεται δὲ Ῥωμύλοσ τέσσαρα μὲν ἔτη καὶ πεντήκοντα γεγονώσ, ὄγδοον δὲ βασιλεύων ἐκεῖνο καὶ τριακοστόν, ἐξ ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION