Plutarch, chapter 23

(플루타르코스, chapter 23)

ἔτει δὲ πέμπτῳ τῆσ Τατίου βασιλείασ οἰκεῖοί τινεσ αὐτοῦ καὶ συγγενεῖσ πρέσβεσιν ἀπὸ Λαυρέντου βαδίζουσιν εἰσ Ῥώμην ἐντυχόντεσ καθ’ ὁδόν, ἐπεχείρουν ἀφαιρεῖσθαι τὰ χρήματα βίᾳ, καὶ μὴ προϊεμένουσ ἀλλ’ ἀμυνομένουσ ἀνεῖλον. ἔργου δὲ δεινοῦ τολμηθέντοσ, ὁ μὲν Ῥωμύλοσ εὐθὺσ δεῖν ᾤετο κολάζεσθαι τοὺσ ἀδικήσαντασ, ὁ δὲ Τάτιοσ ἐξέκρουε καὶ παρῆγε. καὶ τοῦτο μόνον αὐτοῖσ ὑπῆρξεν αἴτιον ἐμφανοῦσ διαφορᾶσ·

τὰ δ’ ἄλλα κατακοσμοῦντεσ ἑαυτούσ, ὡσ ἔνι μάλιστα κοινῶσ ἐχρῶντο καὶ μεθ’ ὁμονοίασ τοῖσ πράγμασιν. οἱ δὲ τῶν ἀνῃρημένων οἰκεῖοι πάσησ ἐξειργόμενοι δίκησ νομίμου διὰ τὸν Τάτιον, ἀποκτιννύουσιν αὐτὸν ἐν Λαβινίῳ θύοντα μετὰ Ῥωμύλου προσπεσόντεσ, τὸν δὲ Ῥωμύλον ὡσ δίκαιον ἄνδρα προὔπεμψαν εὐφημοῦντεσ. ὁ δὲ τὸ μὲν σῶμα τοῦ Τατίου κομίσασ ἐντίμωσ ἔθαψε, καὶ κεῖται περὶ τὸ καλούμενον Ἀρμιλούστριον ἐν Αουἐντίνῳ, τῆσ δὲ δίκησ τοῦ φόνου παντάπασιν ἠμέλησεν.

ἔνιοι δὲ τῶν συγγραφέων ἱστοροῦσι, τὴν μὲν πόλιν τῶν Λαυρεντίων φοβηθεῖσαν ἐκδιδόναι τοὺσ αὐτόχειρασ Τατίου, τὸν δὲ Ῥωμύλον ἀφεῖναι, φήσαντα φόνον φόνῳ λελύσθαι. τοῦτο δὲ λόγον μέν τινα παρέσχε καὶ ὑποψίαν, ὡσ ἀσμένῳ γέγονεν αὐτῷ τὸ τοῦ συνάρχοντοσ ἀπαλλαγῆναι, τῶν δὲ πραγμάτων οὐδὲν διετάραξεν, οὐδὲ διεστασίασε τοὺσ Σαβίνουσ, ἀλλ’ οἱ μὲν εὐνοίᾳ τῇ πρὸσ αὐτόν, οἱ δὲ φόβῳ τῆσ δυνάμεωσ, οἱ δ’ ὡσ θεῶν χρώμενον εἰσ πᾶν εὐνοίᾳν, θαυμάζοντεσ διετέλουν.

ἐθαύμαζον δὲ πολλοὶ καὶ τῶν ἐκτὸσ ἀνθρώπων τὸν Ῥωμύλον, οἱ δὲ προγενέστεροι Λατῖνοι πέμψαντεσ αὐτῷ φιλίαν ἐποιήσαντο καὶ συμμαχίαν.

Φιδήνασ δ’ εἷλεν, ἀστυγείτονα τῆσ Ῥώμησ πόλιν, ὡσ μὲν ἔνιοί φασιν, ἐξαίφνησ τοὺσ ἱππέασ πέμψασ καὶ κελεύσασ ὑποτεμεῖν τῶν πυλῶν τοὺσ στρόφιγγασ, εἶτ’ ἐπιφανεὶσ αὐτὸσ ἀπροσδοκήτωσ· ἕτεροι δὲ λέγουσι προτέρουσ ἐκείνουσ ἐμβαλόντασ ἐλάσασθαί τε λείαν καὶ καθυβρίσαι πολλὰ τὴν χώραν καὶ τὸ προάστειον, ἐνέδρασ δὲ τὸν Ῥωμύλον θέμενον αὐτοῖσ καὶ διαφθείραντα πολλοὺσ λαβεῖν τὴν πόλιν.

οὐ μὴν ἀνεῖλεν οὐδὲ κατέσκαψεν, ἀλλὰ Ῥωμαίων ἐποίησεν ἀποικίαν, δισχιλίουσ καὶ πεντακοσίουσ ἀποστείλασ οἰκήτορασ εἰδοῖσ Ἀπριλίαισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION