Plutarch, chapter 19 3:

" τί γάρ ἔφασαν ὑμᾶσ δεινὸν ἢ λυπηρὸν ἐργασάμεναι, τὰ μὲν ἤδη πεπόνθαμεν, τὰ δὲ πάσχομεν τῶν σχετλίων κακῶν; ἡρπάσθημεν ὑπὸ τῶν νῦν ἐχόντων βίᾳ καὶ παρανόμωσ, ἁρπασθεῖσαι δ’ ἠμελήθημεν ὑπ’ ἀδελφῶν καὶ πατέρων καὶ οἰκείων χρόνον τοσοῦτον, ὅσοσ ἡμᾶσ πρὸσ τὰ ἔχθιστα κεράσασ ταῖσ μεγίσταισ ἀνάγκαισ πεποίηκε νῦν ὑπὲρ τῶν βιασαμένων καὶ παρανομησάντων δεδιέναι μαχομένων καὶ κλαίειν θνῃσκόντων.