헬라어 문장 검색 - Πλυταρ́Λυξυλλύ02́

(플루타르코스, Lucullus, chapter 2)

νέοσ δ’ ὢν ἐν τῷ Μαρσικῷ πολέμῳ πολλὰ μὲν τόλμησ δείγματα παρέσχε καὶ συνέσεωσ, μᾶλλόν γε μὴν αὐτὸν δι’ εὐστάθειαν καὶ πρᾳότητα Σύλλασ προσηγάγετο, καὶ χρώμενοσ ἀπ’ ἀρχῆσ ἐπὶ τὰ πλείστησ ἄξια σπουδῆσ διετέλεσεν ὧν ἦν καὶ ἡ περὶ τὸ νόμισμα πραγματεία, δι’ ἐκείνου γὰρ ἐκόπη τὸ πλεῖστον ἐν Πελοποννήσῳ περὶ τὸν Μιθριδατικὸν πόλεμον, καὶ Λουκούλλειον ἀπ’ ἐκείνου προσηγορεύθη, καὶ διετέλεσεν ἐπὶ πλεῖστον, ὑπὸ τῶν στρατιωτικῶν χρειῶν ἐν τῷ πολέμῳ λαμβάνον ἀμοιβὴν ταχεῖαν. ἐκ τούτου τῆσ μὲν γῆσ ἐπικρατῶν ὁ Σύλλασ ἐν ταῖσ Ἀθήναισ, περικοπτόμενοσ δὲ τὴν ἀγορὰν ἐκ τῆσ θαλάττησ ὑπὸ τῶν πολεμίων ναυκρατούντων, ἐξέπεμψεν ἐπ’ Αἰγύπτου καὶ Λιβύησ τὸν Λούκουλλον ἄξοντα ναῦσ ἐκεῖθεν, ἦν μὲν οὖν ἀκμὴ χειμῶνοσ, ἐξέπλευσε δὲ τρισὶν Ἑλληνικοῖσ μυοπάρωσι καὶ δικρότοισ ἴσαισ Ῥοδιακαῖσ πρὸσ μέγα πέλαγοσ καὶ ναῦσ πολεμίασ, πανταχόσε τῷ κρατεῖν πολλὰσ διαφερομένασ, παραβαλλόμενοσ.

οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Κρήτην κατάρασ ὠκειώσατο καὶ Κυρηναίουσ καταλαβὼν ἐκ τυραννίδων συνεχῶν καὶ πολέμων ταραττομένουσ ἀνέλαβε, καὶ κατεστήσατο τὴν πολιτείαν Πλατωνικῆσ τινοσ φωνῆσ ἀναμνήσασ τὴν πόλιν, ἣν ἐκεῖνοσ ἀπεθέσπισε πρὸσ αὐτούσ.

δεομένων γὰρ, ὡσ ἐοίκεν, ὅπωσ τε νόμουσ γράψῃ καὶ τὸν δῆμον αὐτὸν εἰσ τύπον τινὰ καταστήσῃ πολιτείασ σώφρονοσ, ἔφη χαλεπὸν εἶναι Κυρηναίοισ οὕτωσ εὐτυχοῦσι νομοθετεῖν.

οὐδὲν γὰρ ἀνθρώπου δυσαρκτότερον εὖ πράσσειν δοκοῦντοσ, οὐδ’ αὖ πάλιν δεκτικώτερον ἐπιστασίασ συσταλέντοσ ὑπὸ τῆσ τύχησ, ὃ καὶ τότε Κυρηναίουσ νομοθετοῦντι Λουκούλλῳ πρᾴουσ παρέσχεν. ἐκεῖθεν δ’ ἀναχθεὶσ ἐπ’ Αἰγύπτου τὰ πλεῖστα τῶν σκαφῶν ἀπέβαλε πειρατῶν ἐπιφανέντων, αὐτὸσ δὲ διασωθεὶσ κατήγετο λαμπρῶσ εἰσ Ἀλεξάνδρειαν.

ἀπήντησε γὰρ αὐτῷ σύμπασ ὁ στόλοσ, ὥσπερ εἰώθει βασιλεῖ καταπλέοντι, κεκοσμημένοσ ἐκπρεπῶσ· καὶ τὸ μειράκιον ὁ Πτολεμαῖοσ ἄλλην τε θαυμαστὴν ἐπεδείκνυτο φιλοφροσύνην πρὸσ αὐτόν, οἴκησίν τε καὶ δίαιταν ἐν τοῖσ βασιλείοισ ἔδωκεν, οὐδενόσ πω ξένου πρότερον ἡγεμόνοσ αὐτόθι καταχθέντοσ. δαπάνην δὲ καὶ σύνταξιν οὐχ ὅσην ἐδίδου τοῖσ ἄλλοισ, ἀλλὰ τετραπλῆν ἐκείνῳ παρεῖχεν, οὐ προσιεμένῳ τῶν ἀναγκαίων πλέον οὐδὲν οὐδὲ δῶρον λαβόντι, καίπερ ὀγδοήκοντα ταλάντων ἄξια πέμψαντοσ αὐτῷ.

λέγεται δὲ μήτ’’ εἰσ Μέμφιν ἀναβῆναι μήτ’ ἄλλο τῶν θαυμαζομένων ἐν Αἰγύπτῳ καὶ περιβοήτων ἱστορῆσαι· σχολάζοντοσ γὰρ εἶναι ταῦτα θεατοῦ καὶ τρυφῶντοσ, οὐχ, ὡσ αὐτὸσ, ἐν ὑπαίθρῳ τὸν αὐτοκράτορα σκηνοῦντα παρὰ ταῖσ ἐπάλξεσι τῶν πολεμίων ἀπολελοιπότοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Plutarch, Lucullus, chapter 2

(플루타르코스, Lucullus, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION