- οὐκ ἐγώ σε πρῴην, ὅτι ἐλεύθεροσ ἄγαν καὶ τραχὺσ ἦσθα καὶ ἐπιτιμητικόσ, μικροῦ δεῖν προσεπαττάλευσα; (Lucian, Cataplus, (no name) 13:17)
(루키아노스, Cataplus, (no name) 13:17)
- καὶ Μυρωνίδησ γὰρ ἦν τραχὺσ ἐντεῦθεν μελάμπυγόσ τε τοῖσ ἐχθροῖσ ἅπασιν, ὥσ δὲ καὶ Φορμίων. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, strophe 18)
(아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene, strophe 18)
- ἐπειδὴ γὰρ ἐν τῇ ἐννοίᾳ τραχὺσ ἦν ὁ λόγοσ, τῇ ἀπαγγελίᾳ εἰσ ἀφέλειαν μετεχειρίσθη, εἰ διότι καλὸσ κἀγαθὸσ ὑπερβαλλόντωσ ἐγένετο, διὰ τοῦτο μηδὲ μετρίων ἐπαίνων τύχοι. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , chapter 13 4:7)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , chapter 13 4:7)
- πάλιν οὖν προῆλθεν ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν φοβηθείσ, καὶ τούσ στρατιώτασ, οὐκέτι δεητικὸσ οὐδὲ πρᾷοσ, ἀλλὰ τραχὺσ ὀφθείσ, καὶ μετ’ ὀργῆσ εἰσ τὸ θορυβοῦν μάλιστα διαβλέψασ, ἀπελθεῖν ἐποίησεν εἴξαντασ καὶ διατρέσαντασ. (Plutarch, Otho, chapter 16 3:2)
(플루타르코스, Otho, chapter 16 3:2)
- νυκτὸσ οὖν ἐσθῆτι θεράποντοσ ἐπικρυψάμενοσ ἐνέβη, καὶ καταβαλὼν ἑαυτὸν ὥσ τινα τῶν παρημελημένων ἡσύχαζε, τοῦ δὲ Αᾤου ποταμοῦ τὴν ναῦν ὑποφέροντοσ εἰσ τὴν θάλασσαν, τὴν μὲν ἑωθινὴν αὔραν, ἣ παρεῖχε τηνικαῦτα περὶ τὰσ ἐκβολὰσ γαλήνην ἀπωθοῦσα πόρρω τὸ κῦμα, πολὺσ πνεύσασ πελάγιοσ διὰ νυκτὸσ ἀπέσβεσε πρὸσ δὲ τὴν πλημμύραν τῆσ θαλάττησ καὶ τὴν ἀντίβασιν τοῦ κλύδωνοσ ἀγριαίνων ὁ ποταμόσ, καὶ τραχὺσ ἅμα καὶ κτύπῳ μεγάλῳ καὶ σκληραῖσ ἀνακοπτόμενοσ δίναισ, ἄποροσ ἦν βιασθῆναι τῷ κυβερνήτῃ καὶ μεταβαλεῖν ἐκέλευσε τοὺσ ναύτασ ὡσ ἀποστρέψων τὸν πλοῦν. (Plutarch, Caesar, chapter 38 2:1)
(플루타르코스, Caesar, chapter 38 2:1)