ζηλωτής
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ζηλωτής
ζηλωτοῦ
Structure:
ζηλωτ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Sense
- emulator, zealous admirer or follower
- zealot
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ τὸν εὐεργέτην τῆσ πόλεωσ καὶ τὸν κηδεμόνα τῶν ὁμοεθνῶν καὶ ζηλωτὴν τῶν νόμων ἐπίβουλον τῶν πραγμάτων ἐτόλμα λέγειν. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:2)
- ἔλεγε δὲ ὑμῖν τὸν ζηλωτὴν Φινεέσ, ἐδίδασκέ τε ὑμᾶσ τοὺσ ἐν πυρὶ Ἀνανίαν καὶ Ἀζαρίαν καὶ Μισαήλ. (Septuagint, Liber Maccabees IV 18:12)
- "τοῦτο ὡσ ἤκουσεν ὁ δῆμοσ, πένητεσ ἄνθρωποι καὶ πρὸσ διανομὰσ κεχηνότεσ, ἀνέκραγον εὐθὺσ ἕνα φιλόσοφον, ἕνα φιλόπατριν, ἕνα Διογένουσ καὶ Κράτητοσ ζηλωτήν. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:33)
- τὸν δὲ δὴ τρίτον Ἰσαῖον εἴ τισ ἔροιτό με τίνοσ ἕνεκα προσεθέμην, Λυσίου δὴ ζηλωτὴν ὄντα, ταύτην ἂν αὐτῷ φαίην τὴν αἰτίαν, ὅτι μοι δοκεῖ τῆσ Δημοσθένουσ δεινότητοσ, ἣν οὐθείσ ἐστιν ὃσ οὐ τελειοτάτην ἁπασῶν οἰέται γενέσθαι, τὰ σπέρματα καὶ τὰσ ἀρχὰσ οὗτοσ ὁ ἀνὴρ παρασχεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 20 1:2)
- Οὐκοῦν, ἦ δ̓ ὃσ ὁ Ἀνάχαρσισ, μαθητήν σου ἴσθι με γεγενημένον καὶ ζηλωτὴν τοῦ ἔρωτοσ ὃν ἠράσθησ, ἰδεῖν τὴν Ἑλλάδα, καὶ κατά γε τὴν ἐμπορίαν ταύτην ἀποδημήσασ ἥκω σοι μυρία παθὼν ἐν τοῖσ διὰ μέσου ἔθνεσι, καὶ εἴ γε μὴ σοὶ ἐνέτυχον, ἔγνωστο ἤδη πρὶν ἥλιον δῦναι, ὀπίσω αὖθισ ἐπὶ ναῦν κατιέναι· (Lucian, Scytha 9:4)
