Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

οἶμαι δέ σε καὶ Σαπφοῦσ ἀκηκοέναι πρόσ τινασ τῶν εὐδαιμόνων δοκουσῶν εἶναι γυναικῶν μεγαλαυχουμένησ καὶ λεγούσησ ὡσ αὐτὴν αἱ Μοῦσαι τῷ ὄντι ὀλβίαν τε καὶ ζηλωτὴν ἐποίησαν καὶ ὡσ οὐδ’ ἀποθανούσησ ἔσται λήθη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 13:7)
κἀκεῖνοσ ἀσθενέσι καὶ κούφοισ τῷ ὄντι πιστεύσασ πτεροῖσ, λέγω δὲ τιμαῖσ τε καὶ ἐπαίνοισ ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων τῶν πολλῶν ὡσ ἔτυχε γιγνομένοισ, ἐπισφαλῶσ καὶ ἀσταθμήτωσ φέρεται καὶφέρει τὸν ἄνδρα τὸν αὑτοῦ ζηλωτήν τε καὶ ὑπηρέτην, νῦν μὲν ὑψηλὸν καὶ μακάριον πολλοῖσ φαινόμενον, πάλιν δὲ αὖ ταπεινόν τε καὶ ἄθλιον τοῖσ τε ἄλλοισ καὶ πρώτῳ καὶ μάλιστα αὑτῷ δοκοῦντα.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 142:1)
ἢ οὐδὲ ζηλωτὴν οὐδένα οὐδενὸσ φήσεισ τῶν μὴ συγγενομένων;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 6:4)
ἀλλ̓ εἴ γε δυσωπῇ μαθητὴν Ὁμήρου τὸν Σωκράτην καλεῖν, ζηλωτὴν δὲ μόνον, οὐδέν μοι διοίσει.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 8:1)
οὕτωσ μὲν οὐδὲ Ἀρχίλοχον εἴποισ ἂν Ὁμήρου ζηλωτήν, ὅτι μὴ τῷ αὐτῷ μέτρῳ κέχρηται εἰσ ὅλην τὴν ποίησιν, ἀλλ̓ ἑτέροισ τὸ πλέον, οὐδὲ Στησίχορον, ὅτι ἐκεῖνοσ μὲν ἔπη ἐποίει, Στησίχοροσ δὲ μελοποιὸσ ἦν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 9:6)
τοῦτό γε ἅπαντέσ φασιν οἱ Ἕλληνεσ, Στησίχορον Ὁμήρου ζηλωτὴν γενέσθαι καὶ σφόδρα γε ἐοικέναι κατὰ τὴν ποίησιν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 10:1)
τελευταῖον δὲ τὸν ἐκ Διὸσ καὶ Σεμέλησ τεκνωθέντα παρὰ τοῖσ Ἕλλησι ζηλωτὴν γενέσθαι τῶν προτέρων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 74 1:3)
ἐπεὶ δὲ περὶ Ἡρακλέουσ καὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ διήλθομεν, οἰκεῖον ἂν εἰή περὶ Θησέωσ εἰπεῖν διὰ τὸ τοῦτον ζηλωτὴν γενέσθαι τῶν Ἡρακλέουσ ἄθλων.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 59 1:1)
τὸν δ’ ἐξ Ἀλκμήνησ Ἡρακλέα παντελῶσ νεώτερον ὄντα, καὶ ζηλωτὴν γενόμενον τῆσ τοῦ παλαιοῦ προαιρέσεωσ, διὰ τὰσ αὐτὰσ αἰτίασ τυχεῖν τε τῆσ ἀθανασίασ καὶ χρόνων ἐγγενομένων διὰ τὴν ὁμωνυμίαν δόξαι τὸν αὐτὸν εἶναι, καὶ τὰσ τοῦ προτέρου πράξεισ εἰσ τοῦτον μεταπεσεῖν, ἀγνοούντων τῶν πολλῶν τἀληθέσ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 76 2:1)
Ὁ δὲ Θεόφραστοσ Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖσ ποιήμασι·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 5:7)
Ἕρμιπποσ δὲ οὐ Παρμενίδου, Ξενοφάνουσ δὲ γεγονέναι ζηλωτήν, ᾧ καὶ συνδιατρῖψαι καὶ μιμήσασθαι τὴν ἐποποιίαν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. b'. EMPEDOKLHS 6:1)
λαβεῖν δὲ αὐτὸν τὴν τούτων μίμησιν ἀποφαίνουσιν ἐκ τῶν Ἑλληνικῶν παραδειγμάτων ζηλωτὴν γενόμενον τῆσ τε Μίνω τοῦ Κρητὸσ καὶ τῆσ Λυκούργου τοῦ Λακεδαιμονίου σοφίασ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 61 2:1)
τοῦτον δὲ ἑνὸσ μὲν οὐδενὸσ ἀποφηνάμενοσ οὔτε χαρακτῆροσ οὔτ’ ἀνδρὸσ ζηλωτὴν γενέσθαι, ἐξ ἁπάντων δὲ τὰ κράτιστα ἐκλεξάμενον κοινὴν καὶ φιλάνθρωπον τὴν ἑρμηνείαν κατεσκευακέναι καὶ κατὰ τοῦτο μάλιστα διαφέρειν τῶν ἄλλων, πίστεισ ὑπὲρ τοῦδε παρειχόμην, διελόμενοσ μὲν τὴν λέξιν εἰσ τρεῖσ χαρακτῆρασ τοὺσ γενικωτάτουσ τόν τε ἰσχνὸν καὶ τὸν ὑψηλὸν καὶ τὸν μεταξὺ τούτων, ἀποδεικνὺσ δ’ αὐτὸν ἐν τοῖσ τρισὶ γένεσι κατορθοῦντα τῶν ἄλλων μάλιστα, λέξεισ τινὰσ αὐτοῦ λαμβάνων, αἷσ ἀντιπαρεξήταζον ἑτέρασ ὁμοειδεῖσ λόγου μὲν ἀξίασ, οὐ μὴν ἀνεπιλήπτουσ γε τελέωσ οὐδ’, ὥσπερ ἐκείνη, πάσασ τὰσ ἀρετὰσ ἐχούσασ.
(디오니시오스, De Demosthene, chapter 33 1:1)
τὸν δὲ δὴ τρίτον Ἰσαῖον εἴ τισ ἔροιτό με τίνοσ ἕνεκα προσεθέμην, Λυσίου δὴ ζηλωτὴν ὄντα, ταύτην ἂν αὐτῷ φαίην τὴν αἰτίαν, ὅτι μοι δοκεῖ τῆσ Δημοσθένουσ δεινότητοσ, ἣν οὐθείσ ἐστιν ὃσ οὐ τελειοτάτην ἁπασῶν οἰέται γενέσθαι, τὰ σπέρματα καὶ τὰσ ἀρχὰσ οὗτοσ ὁ ἀνὴρ παρασχεῖν.
(디오니시오스, chapter 20 1:2)
καὶ θαυμάζειν ἄξιον, τί δή ποτε παθὼν ὁ Θεόφραστοσ τῶν φορτικῶν καὶ περιέργων αὐτὸν οἰέται ζηλωτὴν γενέσθαι λόγων καὶ τὸ ποιητικὸν διώκειν μᾶλλον ἢ τὸ ἀληθινόν.
(디오니시오스, chapter 151)

SEARCH

MENU NAVIGATION