Sense

1. to grant as a favor, that is, gratuitously, in kindness, pardon or rescue: - deliver, (frankly) forgive, (freely) give, grant.

Examples

• καὶ μάλιστα μὲν οὖν ἐβουλόμην ἂν ἐξ ἀρχῆσ μηδεμίαν συμβῆναί μοι πρὸσ ὑμᾶσ διαφοράν, ἐπεὶ δὲ συνέβη, καὶ θεῶν τισ ἐβούλετο πειραθέντασ ἡμᾶσ τῆσ ἀλλήλων δυνάμεωσ καὶ ἀρετῆσ τότε συναγαγεῖν, ἕτοιμόσ εἰμι διαλύεσθαι, καὶ ἵνα πρῶτοσ ἄρξω τῶν φιλανθρώπων, ἐφ’ ἃ παρακαλεῖτέ με, χαρίζομαι τῇ πόλει τοὺσ αἰχμαλώτουσ ἅπαντασ ἄνευ λύτρων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 18 13:3)
• ἢν δὲ λέγῃ, Λάβε ταῦτα, χαρίζομαι ὅσσα μοι ὅπλα, μὴ τὺ θίγῃσ πλάνα δῶρα· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 440 5:5)
• εἰσ κόγχην ἔχουσαν Ἀφροδίτην ἆ μέγα σοι, Διόνυσε, χαρίζομαι· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 6811)
• σοὶ γάρ, ἔφη, χαρίζομαι. (Plato, Republic, book 1 554:1)
• οὐ μὴν ἐγὼ φιλονεικήσω πρὸσ τὴν ἀπόνοιαν ὑμῶν, ῥίψασι δὲ τὰ ὅπλα καὶ παραδοῦσι τὰ σώματα χαρίζομαι τὸ ζῆν, ὥσπερ ἐν οἰκίᾳ πρᾷοσ δεσπότησ τὰ μὲν ἀνήκεστα κολάσασ, τὰ δὲ λοιπὰ σώζων ἐμαυτῷ. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 393:1)
• χαρίζομαί σοι ταῦτα πάντα. (Epictetus, Works, book 2, 16:1)

Similar forms

• χαριζόμενος (148)
• χαριζόμενοι (51)
• χαριζόμενον (38)
• χαριζομένη (21)
• χαριζομένων (11)
• χαριζομένους (10)
• χαριζομένῳ (8)
• χαρίζομαι (7)
• χαριζομένου (7)
• χαριζόμεναι (5)
• χαριζομένοις (5)
• χαριζομένας (4)
• χαριζόμεθα (4)
• χαριζομένην (4)
• χαριζομένα (2)
• χαριζόμενόν (2)
• χαριζομένῃ (1)
• χαρίζόμενος (1)
• χαρίζομαί (1)
• χαριζομένης (1)
• χαριζόμενά (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary