뜻

1. 높이, 높은 곳으로부터, 하늘의, 천상의, 가벼운

1. aloft, on high, to a great height, highly

예문

• καὶ ἀπὸ τῆσ μεγαλωσύνησ, ἧσ ἔδωκεν αὐτῷ, πάντεσ οἱ λαοί, φυλαί, γλῶσσαι ἦσαν τρέμοντεσ καὶ φοβούμενοι ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ. οὓσ ἠβούλετο αὐτὸσ ἀνῄρει, καὶ οὓσ ἠβούλετο αὐτὸσ ἔτυπτε, καὶ οὓσ ἠβούλετο αὐτὸσ ὕψου, καὶ οὓσ ἠβούλετο αὐτὸσ ἐταπείνου. (Septuagint, Prophetia Danielis 5:19)

  (70인역 성경, 다니엘서 5:19)

• οἱ μὲν πολλοὶ νομίζουσιν ὅτι ὑψοῦ τοῖσι θεοῖσιν ὁμιλέει καὶ ἀγαθὰ ξυναπάσῃ Συρίῃ αἰτέει, οἱ δὲ τῶν εὐχωλέων ἀγχόθεν ἐπαϊούσιν. (Lucian, De Syria dea, (no name) 28:7)

  (루키아노스, De Syria dea, (no name) 28:7)

• βαθὺν δ’ αἰθέρα ξουθαῖσι τάμνων ὑψοῦ πτερύγεσσι ταχεί‐ αισ αἰετὸσ εὐρυάνακτοσ ἄγγελοσ Ζηνὸσ ἐρισφαράγου θαρσεῖ κρατερᾷ πίσυνοσ ἰσχύϊ, πτάσσοντι δ’ ὄρνι‐ χεσ λιγύφθογγοι φόβῳ· (Bacchylides, , epinicians, ode 5 2:1)

  (바킬리데스, , epinicians, ode 5 2:1)

• τό [γέ] τοι καλὸν ἔργον γνησίων ὕμνων τυχὸν ὑψοῦ παρὰ δαίμοσι κεῖται· (Bacchylides, , epinicians, ode 9 10:1)

  (바킬리데스, , epinicians, ode 9 10:1)

• ὅστε ἀρυσάμενοσ ποταμῶν ἄπο αἰεναόντων, ὑψοῦ ὑπὲρ γαίησ ἀρθεὶσ ἀνέμοιο θυέλλῃ ἄλλοτε μέν θ’ ὑεί ποτὶ ἕσπερον, ἄλλοτ’ ἀήσι πυκνὰ Θρηικίου Βορέου νέφεα κλονέοντοσ. (Hesiod, Works and Days, Book WD 61:8)

  (헤시오도스, 일과 날, Book WD 61:8)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.