Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπόληψις

Third declension Noun; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπόληψις ὑπόληψεως

Structure: ὑποληψι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: u(polamba/nw

Sense

  1. a taking up, a taking up the word, taking up the matter, a rejoinder, reply
  2. a taking in a certain sense, an assumption, conception
  3. a hasty judgment, suspicion

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • "πολλάκισ γὰρ οἱ σοφοὶ ψεύδει χρῶνται πρὸσ τοὺσ φαύλουσ καὶ φαντασίαν παριστᾶσι πιθανήν, οὐ μὴν αἰτίαν τῆσ συγκαταθέσεωσ ἐπεὶ καὶ τῆσ ὑπολήψεωσ αἰτία τῆσ ψευδοῦσ ἔσται καὶ τῆσ ἀπάτησ. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 47 1:1)
  • Κάλλιον οὖν μοι δοκεῖ καὶ ἡμᾶσ τι συνεισενέγκασθαι τοῖσ Ἐρασιστρατείοισ, ἐπειδὴ κατὰ τοῦτο γεγόναμεν, καὶ συμβουλεῦσαι τοῖσ τὸ πρῶτον ἐκεῖνο καὶ ἁπλοῦν ὑπ’ Ἐρασιστράτου καλούμενον ἀγγεῖον εἰσ ἕτερ’ ἄττα σώματα στοιχειώδη διαλύουσιν ἀποστῆναι τῆσ ὑπολήψεωσ, ὡσ πρὸσ τῷ μηδὲν ἔχειν πλέον ἔτι καὶ διαφερομένοισ Ἐρασιστράτῳ. (Galen, On the Natural Faculties., B, section 639)
  • πολίτῃ μὲν ἐμῷ τε καὶ σῷ, Πεισιστράτου δὲ ὑεῖ τοῦ ἐκ Φιλαϊδῶν, Ἱππάρχῳ, ὃσ τῶν Πεισιστράτου παίδων ἦν πρεσβύτατοσ καὶ σοφώτατοσ, ὃσ ἄλλα τε πολλὰ καὶ καλὰ ἔργα σοφίασ ἀπεδείξατο, καὶ τὰ Ὁμήρου ἔπη πρῶτοσ ἐκόμισεν εἰσ τὴν γῆν ταυτηνί, καὶ ἠνάγκασε τοὺσ ῥαψῳδοὺσ Παναθηναίοισ ἐξ ὑπολήψεωσ ἐφεξῆσ αὐτὰ διιέναι, ὥσπερ νῦν ἔτι οἵδε ποιοῦσιν, καὶ ἐπ’ Ἀνακρέοντα τὸν Τήιον πεντηκόντορον στείλασ ἐκόμισεν εἰσ τὴν πόλιν, Σιμωνίδην δὲ τὸν Κεῖον ἀεὶ περὶ αὑτὸν εἶχεν, μεγάλοισ μισθοῖσ καὶ δώροισ πείθων· (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 20:5)
  • οὐ γὰρ ἂν μεταπείθειν ὑμᾶσ ἐζήτει μὴ τοιαύτησ οὔσησ τῆσ ὑπαρχούσησ ὑπολήψεωσ περὶ ἑκατέρου. (Demosthenes, Speeches 11-20, 331:2)
  • ἐκ γὰρ ταύτησ τῆσ ὑπολήψεωσ ἐξήνθησεν ἡ ἀκροτάτη δόξα τῶν εἰρημένων, ἡ τῶν φασκόντων ἡρακλειτίζειν καὶ οἱάν Κρατύλοσ εἶχεν, ὃσ τὸ τελευταῖον οὐθὲν ᾤετο δεῖν λέγειν ἀλλὰ τὸν δάκτυλον ἐκίνει μόνον, καὶ Ἡρακλείτῳ ἐπετίμα εἰπόντι ὅτι δὶσ τῷ αὐτῷ ποταμῷ οὐκ ἔστιν ἐμβῆναι· (Aristotle, Metaphysics, Book 4 146:1)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION