Sense

1. a taking up, a taking up the word, taking up the matter, a rejoinder, reply
2. a taking in a certain sense, an assumption, conception
3. a hasty judgment, suspicion

Examples

• πρὸσ δὴ τοιαύτασ ὑπολήψεισ καὶ τερατείασ ἀνθρώπων ἡμιτελῶν περὶ λόγουσ, οἳ τὴν εὐγενῆ κατασκευὴν οὐκ ἴσασιν ἥ τίσ ποτ’ ἐστὶν οὐδὲ δύνανται, πᾶσαν εἰρωνείαν ἀφείσ, ὡσ πέφυκα, διαλέξομαι. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 23 1:1)
• αὗται μὲν οὖν αἱ ὑπολήψεισ τοσοῦτον διεστᾶσιν. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 13:1)
• αὐτοῦ φωνὰσ καὶ ὑπολήψεισ παρατιθεμένων. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 33 6:2)
• ταῦτ’ οὖν ἄν τισ ἀπὸ τοῦ σοφοῦ μεταφέρων ἐπὶ τὴν εἱμαρμένην λέγῃ μὴ διὰ τὴν εἱμαρμένην γίγνεσθαι τὰσ συγκαταθέσεισ, ἐπεὶ διὰ τὴν εἱμαρμένην ἔσονται καὶ ψευδεῖσ ῖσ συγκαταθέσεισ καὶ ὑπολήψεισ καὶ ἀπάται καὶ βλαβήσονται διὰ τὴν εἱμαρμένην, ὁ τοῦ βλάπτειν τὸν σοφὸν ἐξαιρούμενοσ λόγοσ ἅμα καὶ τὸ μὴ πάντων αἰτίαν εἶναι τὴν εἱμαρμένην ἀποδείκνυσιν. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 47 2:1)
• εἰ δὴ λάβοι τισ τὰσ ὑπολήψεισ ἃσ ἔχομεν περὶ τοῦ σοφοῦ, τάχ’ ἂν ἐκ τούτου φανερὸν γένοιτο μᾶλλον. (Aristotle, Metaphysics, Book 1 27:2)

Similar forms

• ὑπόληψιν (40)
• ὑπολήψεις (24)
• ὑπόληψις (18)
• ὑπολήψεως (11)
• ὑπολήψονται (7)
• ὑπολήψει (5)
• ὑπολήψεται (5)
• ὑπολήψεσθε (3)
• ὑποληψόμεθα (2)
• ὑπολήψεταί (2)
• ὑπολήψεσθαι (2)
• ὑπόληψίς (2)
• ὑπολήψεσιν (1)
• υπολήψονταί (1)
• ὑπολήψιος (1)
• ὑπολήψονταί (1)
• ὑποληψείδιον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.