Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπαίτιος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπαίτιος ὑπαίτιον

Structure: ὑπαιτι (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. under accusation, called to account, responsible, for, a charge

Examples

  • τὸ μὲν δὴ δι’ ἡδονῆσ ἐπιθυμίαν ἅπαντα ὑπομένειν οὐ πάνυ ἴσωσ ὑπαίτιον, ἀλλὰ συγγνώμη εἴ τισ ἡδονῇ χαίρει καὶ τοῦτο ἐξ ἅπαντοσ θεραπεύει ὅπωσ μεθέξει αὐτῆσ. (Lucian, De mercede, (no name) 8:1)
  • ὅλωσ, ἔφη, ὦ Σώκρατεσ, τὸ ὑπαίτιον εἶναί τινι οὐ πάνυ προσίεμαι. (Xenophon, Memorabilia, , chapter 8 6:1)
  • πολιτικὸν δὲ τὸ κατὰ νόμουσ ἀπολογίασ τυχόντα τὸν ὑπαίτιον, ὅ τι ἂν τοῖσ πλείοσι δικασταῖσ δόξῃ, τοῦτο παθεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 36 4:2)
  • ἐγένετο δὲ καὶ τοῖσ πλείστοισ τῶν συνέδρων ἀσμένοισ ἐπὶ τούτῳ γενέσθαι τῷ ἐγκλήματι τὴν δίκην κατ’ ἀμφότερα, καὶ ὅτι οὐκ ἔσται τὸ λέγειν ἃ φρονεῖ τισ ἐν τοῖσ συνέδροισ ὑπαίτιον, καὶ ὅτι ῥᾳδίωσ ἀπολύσεται τὴν διαβολὴν ὁ ἀνὴρ βίον ἐζηκὼσ σώφρονα καὶ ἀνεπίληπτον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 58 3:1)
  • καί μοι δοκεῖ ἄχθεσθαι Ἀλέξανδροσ τοῖσδε τοῖσ λόγοισ, ὅτι ἀληθεῖσ τε ὄντασ ἐγίγνωσκε καὶ αὑτὸν ὑπαίτιον τῇ ἐπιτιμήσει. (Arrian, Anabasis, book 6, chapter 13 4:3)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION