τύραννος
Second declension Noun; Masc/Fem
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
τύραννος
τυράννου
Structure:
τυρανν
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: tu/rannos is prob. from same Root as ku/rios, koi/ranos.
Sense
- absolute ruler (i.e. of gods, kings)
- (with negative connotation) tyrant, dictator, despot
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- παραβασιλεύετε καὶ τυράννουσ ὑπερβεβήκατε ὠμότητι καὶ ἐμὲ αὐτὸν τὸν ὑμῶν εὐεργέτην ἐπιχειρεῖτε τῆσ ἀρχῆσ ἤδη καὶ τοῦ πνεύματοσ μεθιστᾶν, λάθρα μηχανώμενοι τὰ μὴ συμφεροντα τῇ βασιλείᾳ. (Septuagint, Liber Maccabees III 6:24)
- καὶ ἀπέστειλε συναγαγεῖν τοὺσ ὑπάτουσ καὶ τοὺσ στρατηγοὺσ καὶ τοὺσ τοπάρχασ, ἡγουμένουσ τε καὶ τυράννουσ καὶ τοὺσ ἐπ’ ἐξουσιῶν καὶ πάντασ τοὺσ ἄρχοντασ τῶν χωρῶν ἐλθεῖν εἰσ τὰ ἐγκαίνια τῆσ εἰκόνοσ, ἣν ἔστησε Ναβουχοδονόσορ ὁ βασιλεύσ. (Septuagint, Prophetia Danielis 3:2)
- τῷ γάρ τούτου σώματί φασι τοὺσ τυράννουσ ἀκολουθήσαντασ καὶ μιμησαμένουσ αὐτοῦ τὸ πλάσμα ἔπειτα σχήματι τοιούτῳ ξύλα τεκτήναντασ ἀνθρώπουσ ἀνασκολοπίζειν ἐπ’ αὐτά· (Lucian, Judicium vocalium, (no name) 12:4)
- ὡσ γὰρ ἂν δύο κάκιστοι καὶ μεγαλότολμοι καὶ πρὸσ τὸ κακουργεῖν προχειρότατοι εἰσ τὸ αὐτὸ συνελθόντεσ, ῥᾳδίωσ κατενόησαν τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον ὑπὸ δυοῖν τούτοιν μεγίστοιν τυραννούμενον, ἐλπίδοσ καὶ φόβου, καὶ ὅτι ὁ τούτων ἑκατέρῳ εἰσ δέον χρήσασθαι δυνάμενοσ τάχιστα πλουτήσειεν ἂν ἀμφοτέροισ γάρ, τῷ τε δεδιότι καὶ τῷ ἐλπίζοντι, ἑώρων τὴν πρόγνωσιν ἀναγκαιοτάτην τε καὶ ποθεινοτάτην οὖσαν, καὶ Δελφοὺσ οὕτω πάλαι πλουτῆσαι καὶ ἀοιδίμουσ γενέσθαι καὶ Δῆλον καὶ Κλάρον καὶ Βραγχίδασ, τῶν ἀνθρώπων ἀεὶ δι’ οὓσ προεῖπον τυράννουσ, τὴν ἐλπίδα καὶ τὸν φόβον, φοιτώντων εἰσ τὰ ἱερὰ καὶ προμαθεῖν τὰ μέλλοντα δεομένων, καὶ δι’ αὐτὸ ἑκατόμβασ θυόντων καὶ χρυσᾶσ πλίνθουσ ἀνατιθέντων. (Lucian, Alexander, (no name) 8:1)
- Ἡρακλεῶται πέμποντεσ ναῦσ τετταράκοντα ἐπὶ τοὺσ ἐν Βοσπόρῳ τυράννουσ, οὐκ εὐπορούμενοι χρημάτων παρὰ τῶν ἐμπόρων συνηγόρασαν τόν τε σῖτον πάντα καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τὸν οἶνον καὶ τὴν ἄλλην ἀγοράν χρόνου διισταμένου ἐν ᾧ ἔμελλον ἀποδώσειν τὴν τιμήν. (Aristotle, Economics, Book 2 39:1)
