Sense

1. absolute ruler; autocrat
2. a title applied to such ruler; equivalent of Latin title imperator

Examples

• πολλαχόθεν μὲν οὖν καὶ ἀλλαχόθεν ἔχοιμ ἂν ὑμῖν ἐπιδεῖξαι ὅτι αὐτοκράτωρ ἐστὶ τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴς λογισμός. (Septuagint, Liber Maccabees IV 1:7)
• Ζητοῦμεν δὴ τοίνυν, εἰ αὐτοκράτωρ ἐστὶ τῶν παθῶν ὁ λογισμός. (Septuagint, Liber Maccabees IV 1:12)
• ὁ γὰρ λογισμὸς τῶν μὲν ἀρετῶν ἐστιν ἡγεμών, τῶν δέ παθῶν αὐτοκράτωρ. Ἐπιθεωρεῖτε τοίνυν πρῶτον διὰ τῶν κωλυτικῶν τῆς σωφροσύνης ἔργων, ὅτι αὐτοδέσποτός ἐστι τῶν παθῶν ὁ λογισμός. (Septuagint, Liber Maccabees IV 1:29)
• ἦσαν γὰρ περίφρονες τῶν παθῶν καὶ αὐτοκράτορες τῶν ἀλγηδόνων, (Septuagint, Liber Maccabees IV 8:28)
• Εἰ δὲ τοίνυν καὶ γυνὴ καὶ γηραιὰ καὶ ἑπτὰ παίδων μήτηρ ὑπέμεινε τὰς μέχρι θανάτου βασάνους ὁρῶσα τῶν τέκνων, ὁμολογουμένως αὐτοκράτωρ ἐστὶ τῶν παθῶν ὁ εὐσεβὴς λογισμός. (Septuagint, Liber Maccabees IV 16:1)
• ἀλλὰ Τιμολέων αἰτησαμένοις καὶ δεηθεῖσιν αὐτοκράτωρ πεμφθεὶς Συρακουσίοις, καὶ δύναμιν οὐ ζητεῖν ἀλλ ἔχειν ὀφείλων ἣν ἔλαβε βουλομένων καὶ διδόντων, πέρας ἐποιήσατο τῆς αὑτοῦ στρατηγίας καὶ ἀρχῆς τὴν τῶν παρανόμων ἀρχόντων κατάλυσιν. (Plutarch, Comparison of Timoleon and Aemilius, chapter 2 3:3)

Similar forms

• αὐτοκράτορα (155)
• αὐτοκράτωρ (112)
• αὐτοκράτορος (65)
• αὐτοκράτορας (43)
• Αὐτοκράτορι (35)
• αὐτοκράτορες (31)
• αὐτοκρατόρων (31)
• αὐτοκράτορ (6)
• αὐτόκρατορ (6)
• αὐτοκράτορσι (3)
• Αὐτοκράτης (3)
• αὐτοκράτορά (2)
• αὐτόκρατος (2)
• αὐτοκρατὲς (2)
• αὐτοκρατές (1)
• αὐτοκρατορικῶς (1)
• αὐτοκρατορίας (1)
• αὐτοκρατῆ (1)
• αὐτοκρατεῖς (1)
• αὐτοκρατορικὴν (1)
• Αὐτοκρατορίδα (1)
• αὐτοκρατὴς (1)
• αὐτοκράτορές (1)
• αὐτοκράτορσιν? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary