Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μόναρχος?

First/Second declension Adjective; Transliteration: monarchos

Principal Part: μόναρχος μόναρχη μόναρχον

Structure: μοναρχ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. one who rules alone, a monarch, sovereign
  2. sovereign
  3. Dictator

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative μόναρχος μόνάρχη μόναρχον
Genitive μονάρχου μόνάρχης μονάρχου
Dative μονάρχῳ μόνάρχῃ μονάρχῳ
Accusative μόναρχον μόνάρχην μόναρχον
Vocative μόναρχε μόνάρχη μόναρχον
DualN/A/V μονάρχω μόνάρχα μονάρχω
G/D μονάρχοιν μόνάρχαιν μονάρχοιν
PluralNominative μόναρχοι μόναρχαι μόναρχα
Genitive μονάρχων μόναρχῶν μονάρχων
Dative μονάρχοις μόνάρχαις μονάρχοις
Accusative μονάρχους μόνάρχας μόναρχα
Vocative μόναρχοι μόναρχαι μόναρχα
Positive Comparative Superlative
Adjective μόναρχος μονάρχου μοναρχότερος μοναρχοτέρου μοναρχότατος μοναρχοτάτου
Adverb μονάρχως μοναρχότερον μοναρχότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Κύριε Κύριε, βασιλεῦ τῶν οὐρανῶν καὶ δέσποτα πάσης κτίσεως, ἅγιε ἐν ἁγίοις, μόναρχε, παντοκράτωρ, πρόσχες ἡμῖν καταπονουμένοις ὑπὸ ἀνοσίου καὶ βεβήλου θράσει καὶ σθένει πεφρυαγμένου. (Septuagint, Liber Maccabees III 2:2)
  • - ποῦ δὲ γυμνήτων μόναρχοι τοξοφόροι τε Φρυγῶν· (Euripides, Rhesus, choral, strophe 16)
  • ᾧ καὶ δῆλον ὅτι προσίεται τὴν τοῦ μονάρχου εὐσέβειαν. (Lucian, Phalaris, book 2 5:1)
  • ὦ ταὶ λιπαραὶ καὶ ἰοστέφανοι καὶ ἀριζήλωτοι Ἀθῆναι, δείξατε τὸν τῆς Ἑλλάδος ὑμῖν καὶ τῆς γῆς τῆσδε μόναρχον. (Aristotle, Choral, anapests13)
  • κακ[ῶς] μοι δοκεῖς εἰδ[έν]αι, ὦ Πολύευκτε, ς[ύ τε] καὶ οἱ ταὐτὰ γι[γνώσκο]ντες, ὅτι οὔ[τε δῆμός] ἐστιν οὐδ[ὲ εἷ]ς ἐν τῇ οἰκουμένῃ οὔτε μόναρχος οὔτε ἔθνος μεγαλοψυχότερον τοῦ δήμου τοῦ Ἀθηναίων, τοὺς δὲ συκοφαντουμένους τῶν πολιτῶν ὑπό τινων ἢ καθ ἕνα ἢ ἅθρους οὐ προίεται ἀλλὰ βοηθεῖ. (Hyperides, Speeches, 33:1)
  • οὔκουν ἔμοιγε χρώμενος διδασκάλῳ πρὸς κέντρα κῶλον ἐκτενεῖς, ὁρῶν ὅτι τραχὺς μόναρχος οὐδ ὑπεύθυνος κρατεῖ. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode, anapests 1:15)
  • μόναρχος γὰρ ὁ δῆμος γίνεται, σύνθετος εἷς ἐκ πολλῶν: (Aristotle, Politics, Book 4 81:2)
  • ὁ δ οὖν τοιοῦτος δῆμος, ἅτε μόναρχος ὤν, ζητεῖ μοναρχεῖν διὰ τὸ μὴ ἄρχεσθαι ὑπὸ νόμου, καὶ γίνεται δεσποτικός, ὥστε οἱ κόλακες ἔντιμοι, καὶ ἔστιν ὁ τοιοῦτος δῆμος ἀνάλογον τῶν μοναρχιῶν τῇ τυραννίδι. (Aristotle, Politics, Book 4 82:1)
  • καὶ γὰρ ὁ δῆμος εἶναι βούλεται μόναρχος. (Aristotle, Politics, Book 5 287:2)

Related

명사

형용사

동사

부사

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION