Hellas Alive Dictionary - τυραννικος

Ancient Greek Dictionary

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τυραννικός τυραννική τυραννικόν

Structure: τυραννικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: tu/rannos

of or for a despotic ruler, royal, princely, of kings
befitting a tyrant, despotic, imperious, in favour of tyranny, the times of despotic government

First/Second declension

	Positive	Comparative	Superlative
Adjective	τυραννικός τυραννικοῦ	τυραννικώτερος τυραννικωτεροῦ	τυραννικώτατος τυραννικωτατοῦ
Adverb	τυραννικώς	τυραννικώτερον	τυραννικώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

οἱ δὲ στρυφνοὶ τὰσ ἐκκρίσεισ Ξενοφῶν δὲ ὁ μουσικώτατοσ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Ιἕρωνι ἢ τυραννικῷ διαβάλλων τὰ τοιαῦτα βρώματά φησι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 93 2:3)
παρὰ τοὺσ ὁρ́κουσ τοίνυν καὶ τὰσ συνθήκασ τὰσ ἐν τῇ κοινῇ εἰρήνῃ γεγραμμένασ Ἀλέξανδροσ εἰσ Μεσσήνην καταγαγὼν τοὺσ Φιλιάδου παῖδασ, ὄντασ τυράννουσ, ἆρ’ ἐφρόντισε τοῦ δικαίου, ἀλλ’ οὐκ ἐχρήσατο τῷ αὑτοῦ ἤθει τῷ τυραννικῷ, βραχὺ φροντίσασ ὑμῶν καὶ τῆσ κοινῆσ ὁμολογίασ; (Demosthenes, Speeches 11-20, 6:1)
ἐν ἀνδρὶ δὲ ἡγῇ τὰ τοιαῦτα ἐν ἄλλῳ τινὶ πλείω εἶναι ἢ ἐν τῷ μαινομένῳ ὑπὸ ἐπιθυμιῶν τε καὶ ἐρώτων τούτῳ τῷ τυραννικῷ; (Plato, Republic, book 9 161:1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com