τιάρα
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
τιάρα
Structure:
τιαρ
(Stem)
+
ᾱ
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐζωσμένουσ ποικίλματα ἐπὶ τὰσ ὀσφύασ αὐτῶν, καὶ τιάραι βαπταὶ ἐπὶ τῶν κεφαλῶν αὐτῶν, ὄψισ τρισσὴ πάντων, ὁμοίωμα υἱῶν Χαλδαίων, γῆσ πατρίδοσ αὐτῶν, (Septuagint, Prophetia Ezechielis 23:15)
- τότε οἱ ἄνδρεσ ἐκεῖνοι ἐπεδήθησαν σὺν τοῖσ σαραβάροισ αὐτῶν καὶ τιάραισ καὶ περικνημίσι καὶ ἐβλήθησαν εἰσ τὸ μέσον τῆσ καμίνου τοῦ πυρὸσ τῆσ καιομένησ, (Septuagint, Prophetia Danielis 3:21)
- "ἐν γοῦν τῷ αἰγιαλῷ τῶν Μιτυληναίων οὔ φασι πρότερον εἶναι πρὶν ἢ γενομένησ ἐπομβρίασ τὸ σπέρμα κατενεχθῇ ἀπὸ Τιαρῶν τοῦτο δ’ ἐστὶ χωρίον ἐν ᾧ πολλὰ γίνεται, γίνεται δὲ ἔν τε τοῖσ αἰγιαλοῖσ μάλιστα καὶ ὅπου χώρα ὕπαμμοσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52118)
- "καὶ γὰρ αἱ Τιάραι τοιαῦται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 52119)
- τοῦτο δὲ περσιστὶ πολλάκισ αὑτοῦ βοῶντοσ, οἱ μὲν ἐξίσταντο προσκυνοῦντεσ, ἀποπίπτει δὲ τῆσ κεφαλῆσ ἡ τιάρα τοῦ Κύρου. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 11 3:2)
- εἶχε δὲ καὶ διάδημα περὶ τῇ τιάρᾳ· (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 3 15:2)
- τὴν δὲ κεφαλὴν βυσσίνη μὲν ἔσκεπεν τιάρα, κατέστεπτο δ’ ὑακίνθῳ, περὶ ἣν χρυσοῦσ ἄλλοσ ἦν στέφανοσ ἔκτυπα φέρων τὰ ἱερὰ γράμματα· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 267:1)
- τιάρα γάρ τισ καὶ κίταρισ καὶ πῖλοσ καὶ χειριδωτοὶ χιτῶνεσ καὶ ἀναξυρίδεσ ἐν μὲν τοῖσ ψυχροῖσ τόποισ καὶ προσβόρροισ ἐπιτήδειά ἐστι φορήματα, οἱοῖ́ εἰσιν οἱ Μηδικοί, ἐν δὲ τοῖσ νοτίοισ ἥκιστα· (Strabo, Geography, Book 11, chapter 13 12:5)
