뜻

1. to complain of hardship, to complain angrily, inveigh bitterly

예문

• ὅθεν τῶν ὑπασπιστῶν ἐπὶ τῇ τοῦ βασιλέωσ ἐπιθυμία σχετλιαζόντων, δύο νεανίσκοι στρατιῶται καρτεροὶ καταιδεσθέντεσ τὴν τοῦ βασιλέωσ ἐπιθυμίαν, τὰσ παντευχίασ καθωπλίσαντο καὶ κάλπην λαβόντεσ ὑπερέβησαν τοὺσ τῶν πολεμίων χάρακασ, (Septuagint, Liber Maccabees IV 3:12)

  (70인역 성경, Liber Maccabees IV 3:12)

• πάνυ ἀγανακτοῦσιν, ὦ πάτερ, καὶ σχετλιάζουσιν καὶ εἰσ τὸ φανερὸν μὲν οὐ τολμῶσι λέγειν, ὑποτονθορύζουσι δὲ συγκεκυφότεσ αἰτιώμενοι τὸν χρόνον οὓσ ἔδει πάλαι τὰ καθ’ αὑτοὺσ εἰδότασ στέργειν ἕκαστον τοῖσ δεδικασμένοισ. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:3)

  (루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:3)

• ’ἀλλὰ τί δακρύεισ καὶ σχετλιάζεισ; (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 8:3)

  (루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 8:3)

• οὐ δεῖ σχετλιάζειν καὶ βοᾶν πρὶν ἂν μάθῃσ. (Aristophanes, Plutus, Episode 3:8)

  (아리스토파네스, Plutus, Episode 3:8)

• καὶ πάντα διεξιών πωσ οἰέσθαι πιθανῶσ σχετλιάζειν λέγων· (Theophrastus, Characters, 9:1)

  (테오프라스토스, Characters, 9:1)

유사 형태

• σχέτλια (24)
• σχετλιάζων (7)
• σχετλιάσας (5)
• σχετλία (3)
• σχετλίας (2)
• σχετλίαν (2)
• σχετλιάζοντα (2)
• σχετλιάζειν (2)
• σχετλίᾳ (1)
• σχετλιασάσης (1)
• σχετλιάζῃ (1)
• σχετλιασμῷ (1)
• σχέτλιαι (1)
• σχετλιασμοῖς (1)
• σχετλιάζουσα (1)
• σχετλιάζεις (1)
• σχετλιασμοῦ (1)
• σχετλιάζωμεν (1)
• σχέτλιά (1)
• σχετλιάσειν (1)
• σχετλιάσαι (1)
• σχετλίαισι (1)
• σχετλιασμὸς (1)
• σχετλιάζουσι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.