뜻

1. to complain of hardship, to complain angrily, inveigh bitterly

예문

• ὅθεν τῶν ὑπασπιστῶν ἐπὶ τῇ τοῦ βασιλέως ἐπιθυμία σχετλιαζόντων, δύο νεανίσκοι στρατιῶται καρτεροὶ καταιδεσθέντες τὴν τοῦ βασιλέως ἐπιθυμίαν, τὰς παντευχίας καθωπλίσαντο καὶ κάλπην λαβόντες ὑπερέβησαν τοὺς τῶν πολεμίων χάρακας, (Septuagint, Liber Maccabees IV 3:12)

  (70인역 성경, Liber Maccabees IV 3:12)

• πάνυ ἀγανακτοῦσιν, ὦ πάτερ, καὶ σχετλιάζουσιν καὶ εἰς τὸ φανερὸν μὲν οὐ τολμῶσι λέγειν, ὑποτονθορύζουσι δὲ συγκεκυφότες αἰτιώμενοι τὸν χρόνον οὓς ἔδει πάλαι τὰ καθ αὑτοὺς εἰδότας στέργειν ἕκαστον τοῖς δεδικασμένοις. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:3)

  (루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:3)

• ἀλλὰ τί δακρύεις καὶ σχετλιάζεις· (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 8:3)

  (루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 8:3)

• οὐ δεῖ σχετλιάζειν καὶ βοᾶν πρὶν ἂν μάθῃς. (Aristophanes, Plutus, Episode 3:8)

  (아리스토파네스, Plutus, Episode 3:8)

• καὶ πάντα διεξιών πως οἰέσθαι πιθανῶς σχετλιάζειν λέγων: (Theophrastus, Characters, 9:1)

  (테오프라스토스, Characters, 9:1)

유사 형태

• σχέτλια (24)
• σχετλιάζων (7)
• σχετλιάσας (5)
• σχετλία (3)
• σχετλίας (2)
• σχετλίαν (2)
• σχετλιάζοντα (2)
• σχετλιάζειν (2)
• σχετλίᾳ (1)
• σχετλιασάσης (1)
• σχετλιάζῃ (1)
• σχετλιασμῷ (1)
• σχέτλιαι (1)
• σχετλιασμοῖς (1)
• σχετλιάζουσα (1)
• σχετλιάζεις (1)
• σχετλιασμοῦ (1)
• σχετλιάζωμεν (1)
• σχέτλιά (1)
• σχετλιάσειν (1)
• σχετλιάσαι (1)
• σχετλίαισι (1)
• σχετλιασμὸς (1)
• σχετλιάζουσι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.