Sense

1. saviour, deliverer, preserver (often as an epithet of protecting gods, especially Zeus)

Examples

• σωτῆρε δ’ ἡμεῖσ σὼ κασιγνήτω διπλῶ πόντον παριππεύοντε πέμψομεν πάτραν. (Euripides, Helen, episode, dialogue 2:4)

Similar forms

• σωτηρίας (718)
• σωτηρίαν (524)
• σωτηρία (131)
• σωτήριον (96)
• σωτῆρα (86)
• σωτηρίᾳ (80)
• σωτηρίου (80)
• σωτῆρος (73)
• σωτὴρ (53)
• σωτήρια (41)
• σωτῆρας (34)
• σωτῆρι (33)
• σωτήριόν (27)
• σωτῆρες (24)
• σωτήρ (22)
• σωτηρίων (15)
• σωτήριος (13)
• σωτηρίης (12)
• σωτηρίῳ (10)
• σωτήρων (7)
• σωτηρίῃ (6)
• σωτηρίους (6)
• Σωτήριχος (6)
• σωτηρίη (5)
• σωτηρίην (5)
• σωτῆρσι (4)
• σωτῆρά (4)
• σωτῆρί (4)
• σωτῆρ (3)
• σωτήριοι (3)
• σωτηρίησ‧ (3)
• σωτηρίως (2)
• σωτήριον‧ (2)
• σωτηρίαι (2)
• σωτῆρσιν (2)
• σωτη[ρίαν (1)
• Σωτήριχον (1)
• σωτῆρε (1)
• Σωτηρίδην (1)
• σωτήριοί (1)
• [σω]τῆρα (1)
• σωτήρι (1)
• [σωτηρί]ας (1)
• Σωτηρίχῳ (1)
• σωτῆρές (1)
• σωτῆράς (1)
• Σωτηρίδας (1)
• σωτῆρός (1)
• σωτήρ] (1)
• Σωτηρίδου (1)
• σωτηρίοις (1)
• Σωτηρίδαν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary