Sense

1. an occurrence, a hap, chance, event, incident, the circumstances, chance, the chances of life, circumstances
2. a happy chance, success, a mishap, misfortune

Examples

• μεταλλαγαὶ γὰρ δακρύων, μεταλλαγαὶ συντυχίασ <νέασ> ἔτεκον ἀοιδάσ. (Euripides, Heracles, choral, strophe 22)
• ἦν μὲν οὖν καὶ ταῦτα λυπηρὰ τῷ Κλεομένει, μοχθηροτέρασ δὲ τὰσ περὶ τοῦ μέλλοντοσ ἐλπίδασ ἔσχεν ἐκ τοιαύτησ συντυχίασ. (Plutarch, Cleomenes, chapter 36 1:1)
• ἡ τοῦ τόπου κατάληψισ αἰτία τῆσ ἀφθαρσίασ ἐστὶν αὕτη δὲ συντυχίᾳ γέγονε, δῆλον ὅτι συντυχίασ ἔργον ἡ σωτηρία τῶν ὅλων ἐστίν, οὐχ εἱμαρμένησ καὶ προνοίασ. (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 45 3:1)
• ὧν ἐγὼ μίαν, ἣν μάλιστα τεθαύμακα, προχειρισάμενοσ ἐρῶ προειπὼν ἐξ οἱάσ ὁρμηθεὶσ συντυχίασ καὶ τίνασ ἀφορμὰσ παρὰ τοῦ δαιμονίου λαβὼν τοσαύτην ἔσχεν ἐπιφάνειαν, ὥστε πάντασ ἀζήλουσ ἀποδεῖξαι τοὺσ κατὰ τὴν αὐτὴν ἀκμάσαντασ ἡλικίαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 70 2:1)
• ἡγεμόνεσ δ’ αὐτῶν οἵτινεσ ἐγένοντο καὶ δι’ οἱάσ ἐξηλέγχθησαν ἀνελπίστου συντυχίασ καίτοι πάντασ ἀνθρώπουσ λεληθέναι δοκοῦντεσ, μικρὰ τῶν ἔμπροσθεν γενομένων ἀναλαβὼν λέξω. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 2 6:1)

Similar forms

• συντυχεῖν (22)
• συντυχὼν (18)
• συντυχίαν (14)
• συντυχίᾳ (12)
• συντυχίας (11)
• συντυχόντα (8)
• συντυχὸν (7)
• συντυχόντες (7)
• συντυχίαις (6)
• συντυχίην (6)
• συντυχίης (6)
• συντυχίη (4)
• συντύχοι (4)
• συντυχόντας (3)
• συντυχόντων (3)
• συντυχίῃ (2)
• συντυχία (2)
• συντυχόντος (2)
• Συντύχην (1)
• συντυχοῦς (1)
• συντυχόντι (1)
• συντύχωσιν (1)
• συντύχῃ (1)
• συντυχοῦσαν (1)
• συντυχίαι (1)
• συντύχῃς (1)
• συντυχών (1)
• συντυχόν (1)
• συντυχοῦσα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.