Sense

1. to rub together, to rub, together
2. to shiver to atoms, to stave, in
3. to beat to a jelly, crush, to have, broken

Examples

• καίτοι τῶν ἄνω τοσαύτη γίγνεται μεταβολὴ διὰ τὴν πῆξιν, ὥστε συντρίβειν τὰ πλοῖα τὸ ὕδωρ ἀποβιαζόμενον εἰσ ἑαυτὸ καὶ συνθλιβόμενον, ὡσ ἱστοροῦσιν οἱ νῦν μετὰ τοῦ Καίσαροσ ἐπὶ τοῦ Ἴστρου διαχειμάσαντεσ. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 12 6:1)
• ἅμα δ’ οἱ μὲν ἔξω τὰσ θύρασ ἐπισπασάμενοι κατεῖχον, οἱ δὲ τῷ Δίωνι προσπεσόντεσ κατάγχειν ἐπειρῶντο καὶ συντρίβειν αὐτόν. (Plutarch, Dion, chapter 57 1:3)
• καὶ τὸν μὲν αἴλουρον πρόσ τε τὰσ ἀσπίδασ θανάσιμα δακνούσασ εὔθετον ὑπάρχειν καὶ τἄλλα δάκετα τῶν ἑρπετῶν, τὸν δ’ ἰχνεύμονα τῶν κροκοδείλων παρατηροῦντα τοὺσ γόνουσ τὰ καταληφθέντα τῶν ᾠῶν συντρίβειν, καὶ ταῦτ’ ἐπιμελῶσ καὶ φιλοτίμωσ ἐνεργεῖν μηδὲν ὠφελούμενον. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 87 4:1)

Similar forms

• σύντριμμα (24)
• συντρίψω (17)
• συντριβῆναι (15)
• συντρίψει (14)
• συντριβῇ (13)
• συντρίψας (11)
• συντρῖψαι (11)
• συντριβὴ (9)
• συντρίβων (8)
• συντρίβεται (7)
• συντρίψετε (7)
• συντρίμματα (6)
• συντρίβει (6)
• συντρίψαι (5)
• συντριβεὶς (4)
• συντριβείη (4)
• συντριβῆς (4)
• σύντριψον (4)
• συντρίψασα (4)
• συντρίψεις (4)
• συντριμμὸν (3)
• συντρίβειν (3)
• συντριβὲν (2)
• συντρίμματι (2)
• συντρίψῃ (2)
• συντρίβοντα (2)
• συντρίψειεν (2)
• συντρίβουσι (2)
• συντριβείς (2)
• συντριβείην (1)
• συντρίβηται (1)
• συντρίψειαν (1)
• συντρίψουσι (1)
• συντριβὴν (1)
• συντρίβουσα (1)
• συντριβή (1)
• συντρίβον (1)
• συντριφθεὶς (1)
• συντρίψειν (1)
• συντρίψων (1)
• συντρίβω (1)
• συντριμμοὶ (1)
• συντριβεῖσα (1)
• συντριβήν] (1)
• συντρίψαντα (1)
• συντριβῆτε (1)
• συντριβῶσι (1)
• συντριμμὸς (1)
• συντριβέντα (1)
• συντρίμματί (1)
• συντρίψομεν (1)
• συντριβήν (1)
• συντρῖβον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.