Sense

1. to run together so as to meet, to encounter, she has met
2. to assemble, gather together, to gather, to be mingled with
3. to come together, concur, agree
4. to concur, coincide, to concur or coincide with
5. to run alongside

Examples

• ἡσθέντοσ δὲ ἐκείνου καὶ οἰηθέντοσ ὅτι κατὰ τὸ κοινὸν καὶ αὐτὸσ τοῖσ ἄλλοισ συντρέχει τῷ πάθει αὐτοῦ, καὶ εἰπόντοσ, Τί οὖν, ὦ Δημῶναξ, Πολυδεύκησ ἀξιοῖ; (Lucian, (no name) 24:2)
• τῷ χρόνῳ γε συντρέχει. (Euripides, Ion, episode, trochees 1:8)
• τοῦ γὰρ χρόνου τὸ μῆκοσ αὐτὸ συντρέχει. (Euripides, episode, anapests 6:7)
• ἀλλ’ ἵνα τῷδ’ ἐν ἀ‐ φθέγκτῳ μὴ προπέσῃσ νάπει ποιάεντι, κάθυδροσ οὗ κρατὴρ μειλιχίων ποτῶν ῥεύματι συντρέχει, τόν, ξένε πάμμορ’, εὖ φύλαξαι; (Sophocles, Oedipus at Colonus, choral, antistrophe 15)
• ἐπεὶ δὲ ἡ τοῦ δαιμονίου πρόνοια, ὑφ’ ἧσ ἀεὶ σωζόμεθα κοινῇ, καλῶσ ποιοῦσα τὰ κεκρυμμένα βουλεύματα καὶ τὰσ ἀνοσίουσ ἐπιχειρήσεισ τῶν θεοῖσ ἐχθρῶν εἰσ φῶσ ἄγει, καὶ γράμματα πάρεστιν ἡμῖν, ἃ δεδέγμεθα νεωστὶ παρὰ ξένων εὔνοιαν ἡμῖν ἐνδεικνυμένων, οὓσ ὕστερον ἀκούσεσθε, καὶ συντρέχει τε καὶ συνᾴδει τοῖσ ἔξωθεν ἐπιστελλομένοισ τὰ ἐνθένδε μηνυόμενα, καὶ τὰ πράγματα οὐκέτι μέλλησιν οὐδ’ ἀναβολὴν ἐν χερσὶν ὄντα ἐπιδέχεται, πρὶν εἰσ τὸν δῆμον ἐξενεγκεῖν, ὑμῖν πρώτοισ ὥσπερ ἐστὶ δίκαιον ἀπαγγεῖλαι διέγνωμεν αὐτά. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 10 3:2)

Similar forms

• συντρέχειν (13)
• συντρέχει (9)
• σύντρεις (5)
• Συντρέχουσι (4)
• συντρέφειν (3)
• συντρέχων (3)
• συντρέφεται (2)
• συντρέπει (1)
• συντρέχοντα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.