Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συντέμνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: συντέμνω συντεμῶ συνέτεμον

Structure: συν (Prefix) + τέμν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from suntelh/s

Sense

  1. to cut in pieces: to cut down, cut short, to curtail, abridge, to cut off
  2. to cut out, shape
  3. to cut the road short, cut across, to cut the matter short, speak briefly
  4. became short

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντέμνω συντέμνεις συντέμνει
Dual συντέμνετον συντέμνετον
Plural συντέμνομεν συντέμνετε συντέμνουσιν*
SubjunctiveSingular συντέμνω συντέμνῃς συντέμνῃ
Dual συντέμνητον συντέμνητον
Plural συντέμνωμεν συντέμνητε συντέμνωσιν*
OptativeSingular συντέμνοιμι συντέμνοις συντέμνοι
Dual συντέμνοιτον συντεμνοίτην
Plural συντέμνοιμεν συντέμνοιτε συντέμνοιεν
ImperativeSingular συντέμνε συντεμνέτω
Dual συντέμνετον συντεμνέτων
Plural συντέμνετε συντεμνόντων, συντεμνέτωσαν
Infinitive συντέμνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συντεμνων συντεμνοντος συντεμνουσα συντεμνουσης συντεμνον συντεμνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συντέμνομαι συντέμνει, συντέμνῃ συντέμνεται
Dual συντέμνεσθον συντέμνεσθον
Plural συντεμνόμεθα συντέμνεσθε συντέμνονται
SubjunctiveSingular συντέμνωμαι συντέμνῃ συντέμνηται
Dual συντέμνησθον συντέμνησθον
Plural συντεμνώμεθα συντέμνησθε συντέμνωνται
OptativeSingular συντεμνοίμην συντέμνοιο συντέμνοιτο
Dual συντέμνοισθον συντεμνοίσθην
Plural συντεμνοίμεθα συντέμνοισθε συντέμνοιντο
ImperativeSingular συντέμνου συντεμνέσθω
Dual συντέμνεσθον συντεμνέσθων
Plural συντέμνεσθε συντεμνέσθων, συντεμνέσθωσαν
Infinitive συντέμνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συντεμνομενος συντεμνομενου συντεμνομενη συντεμνομενης συντεμνομενον συντεμνομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέτεμνον συνέτεμνες συνέτεμνεν*
Dual συνετέμνετον συνετεμνέτην
Plural συνετέμνομεν συνετέμνετε συνέτεμνον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνετεμνόμην συνετέμνου συνετέμνετο
Dual συνετέμνεσθον συνετεμνέσθην
Plural συνετεμνόμεθα συνετέμνεσθε συνετέμνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνέτεμον συνέτεμες συνέτεμεν*
Dual συνετέμετον συνετεμέτην
Plural συνετέμομεν συνετέμετε συνέτεμον
ImperativeSingular συντέμε συντεμέτω
Dual συντέμετον συντεμέτων
Plural συντέμετε συντεμόντων

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • συνετέμνετο γὰρ ἤδη τοῖσ ἀνθρώποισ τὸ ζῆν καὶ βραχύτερον ἐγίνετο μέχρι τῆσ Μωυσέοσ γενέσεωσ, μεθ’ ὃν ὁρ́οσ ἦν τοῦ ζῆν ἑκατὸν ἔτη πρὸσ τοῖσ εἴκοσι τοσαῦθ’ ὁρίσαντοσ τοῦ θεοῦ, ὅσα καὶ Μωυσεῖ συνέβη βιῶναι. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 1 188:2)

Synonyms

  1. to cut in pieces

  2. to cut out

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION