뜻

2. 연합하다, 참여하다, 결합하다

1. to shut up or enclose together
2. to fasten together, to unite

예문

• ὡσ γὰρ ἐκεῖνοι, πρὸσ τὴν πρύμναν ἀφορῶντεσ τῆσ νεώσ, τῇ κατὰ πρῷραν ὁρμῇ συνεργοῦσιν, ὡσ ἂν ἐκ τῆσ ἀνακοπῆσ περίρροια καταλαμβάνουσα συνεπωθῇ τὸ πορθμεῖον, οὕτωσ οἱ τὰ τοιαῦτα παραγγέλματα διδόντεσ ὥσπερ ἀπεστραμμένοι τὴν δόξαν διώκουσιν. (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 1 5:1)

  (플루타르코스, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 1 5:1)

• αἱ δ’ ἄλλαι καὶ συνεργοῦσιν οὐδεὶσ γοῦν ἀπέχεται χρήσεωσ ὄψου διὰ φιλοψίαν οὐδ’ οἴνου δι’ οἰνοφλυγίαν, ὡσ χρημάτων ἀπέχονται διὰ φιλοχρηματίαν. (Plutarch, De cupiditate divitiarum, section 4 6:3)

  (플루타르코스, De cupiditate divitiarum, section 4 6:3)

• πολλοῖσ δὲ καὶ προδοσίασ δίκασ ἐπῆγεν ὡσ τοῖσ φυγάσι περὶ καθόδου συνεργοῦσιν ὧν οἱ μὲν διὰ τὸν φόβον πρὸ τῆσ κρίσεωσ ἔφευγον, οἱ δ’ ἐν τοῖσ δικαστηρίοισ κατεδικάζοντο, αὐτοῦ τὰσ ψήφουσ φέροντοσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 52 3:1)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 52 3:1)

• οὐδὲ γὰρ τῶν δακτύλων ἔλαττον ἔχει τοῦ γράφοντοσ ἢ ψάλλοντοσ ὁ μὴ δυνάμενοσ τοῦτο ποιεῖν μηδὲ πεφυκώσ, ἀλλὰ συγκινοῦνται καὶ συνεργοῦσιν ἅπαντεσ ἁμωσγέπωσ ἀλλήλοισ, ὥσπερ ἐπίτηδεσ ἄνισοι γεγονότεσ καὶ τὸ συλληπτικὸν ἐξ ἀντιθέσεωσ πρὸσ τὸν μέγιστον καὶ ῥωμαλεώτατον ἔχοντεσ. (Plutarch, De fraterno amore, section 15 1:2)

  (플루타르코스, De fraterno amore, section 15 1:2)

• οἱ μὲν οὖν καθ’ ἑτέρασ ὁδοὺσ βαδίζοντεσ οὐθὲν ἀλλήλουσ ὠφελοῦσιν, οἱ δὲ βίοισ χρώμενοι διαφόροισ τόν τε φθόνον ἐκτρέπονται καὶ συνεργοῦσιν ἀλλήλοισ μᾶλλον, ὡσ Δημοσθένησ καὶ Χάρησ καὶ πάλιν Αἰσχίνησ καὶ Εὔβουλοσ καὶ Ὑπερείδησ καὶ Λεωσθένησ, οἱ μὲν λέγοντεσ ἐν τῷ δήμῳ καὶ γράφοντεσ, οἱ δὲ στρατηγοῦντεσ καὶ πράττοντεσ. (Plutarch, De fraterno amore, section 15 4:4)

  (플루타르코스, De fraterno amore, section 15 4:4)

유사 형태

• συνεργὸν (56)
• συνεργεῖν (45)
• συνεργοὺς (44)
• συνεργὸς (20)
• συνεργοῖς (16)
• συνεργῶν (15)
• συνέρρεον (14)
• συνεργόν (11)
• συνέρχεται (10)
• συνεργεῖ (10)
• συνεργίαν (10)
• συνεργῷ (9)
• συνεργὰ (8)
• συνείρων (8)
• συνεργοὶ (7)
• συνείρειν (6)
• συνέρρει (5)
• συνεργῆσαι (5)
• συνεργός (5)
• συνεργοί (4)
• συνερεῖ (4)
• συνεργούς (4)
• συνέργημα (4)
• συνερεῖν (4)
• συνέρραξαν (3)
• συνείρουσι (3)
• σύνειρε (3)
• συνεργοῦ (3)
• συνείρουσα (3)
• συνεργίας (3)
• συνέρραξε (3)
• συνέριθος (3)
• συνεῖρξεν (3)
• συνέριθοι (2)
• συνεραστὴς (2)
• συνεργήσῃ (2)
• συνειργμένη (2)
• συνεργοῦσα (2)
• συνέριθον (2)
• συνερῶντας (2)
• συνεργῶσιν (2)
• συνέρρηξε (2)
• συνέρχησθε (2)
• συνεργήσας (2)
• συνεροῦντ (2)
• συνέρχεσθε (2)
• συνειργμένα (2)
• συνείροντες (2)
• συνεῖρξε (2)
• συνέρξας (2)
• συνείρει (2)
• συνεργείας (2)
• συνερῶσιν (2)
• συνεργίαι (1)
• συνεργοίη (1)
• συνερτικὸς (1)
• συνερχόμεν (1)
• συνείρξαντα (1)
• συνείρετε (1)
• συνεῖρκται (1)
• συνέρεισις (1)
• συνεργῇ (1)
• συνεργιῶν (1)
• συνεργῶ (1)
• συνεροῦσί (1)
• συνειρόντες (1)
• συνέρα (1)
• συνερείδει (1)
• συνεργ[ε]ίας (1)
• συνεργ]ίαν (1)
• συνερραις (1)
• συνείρξειε (1)
• συνειργάσθη (1)
• συνείροντα (1)
• συνείρωμεν (1)
• συνέρξεως (1)
• συνεργίᾳ (1)
• συνέρπειν (1)
• συνείραν (1)
• συνείρηται (1)
• συνέραν (1)
• συνερεῖσαι (1)
• σύνεργον (1)
• συνέρρεε (1)
• συνείρξομαι (1)
• συνείρωσι (1)
• συνεργίαις (1)
• συνερίθοις (1)
• συνερῶν (1)
• συνερχόμεθ (1)
• συνείρετο (1)
• συνεῖρον (1)
• συνείρυε (1)
• συνερείσω (1)
• συνεργία (1)
• συνέρπει (1)
• συνέρχῃ (1)
• συνεῖραι (1)
• συνειρήκεις (1)
• συνειρόντων (1)
• συνερᾶν (1)
• συνεργοῦσι (1)
• συνέρραψεν (1)
• συνείργαστο (1)
• συνείροντας (1)
• σύνερξιν (1)
• συνεργάτην (1)
• συνεργῆσαν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.